Is het mobiliteitsbudget het overwegen waard?

Het mobiliteitsbudget werkt met drie pijlers, vertelt Yves Labeeu: “De medewerker krijgt een virtueel budget dat gebaseerd is op de waarde van zijn huidige wagen of van de wagen waar hij recht op heeft volgens zijn functieniveau. Bij dat budget zit niet alleen de cataloguswaarde, maar ook alle bijkomende uitgaven zoals onderhoud of fiscaliteit.”

1. Waaruit bestaat het mobiliteitsbudget?

De werknemer kan dat (virtuele) budget verdelen over drie pijlers. “De eerste pijler is geen wagen meer nemen of kiezen voor een milieuvriendelijkere wagen. Dat is nu beperkt tot een elektrische wagen of een wagen die weinig CO2 uitstoot (niet meer dan 105 gram/km in 2019, 100 gram in 2020 of 95 gram in 2021) én aan de Euro 6-norm (of later) voldoet”, weet de consultant van Attentia.

Als er nog budget over is, kan de werknemer dit besteden in de tweede pijler: alternatieve en duurzame vervoermiddelen. “Dit omvat onder meer openbaar vervoer, (elektrische) fietsen en autodelen. Maar bijvoorbeeld ook een tussenkomst als de medewerker beslist om binnen een straal van vijf kilometer rond zijn werkplek te gaan wonen”, vertelt hij.

Als de medewerker na de eerste en tweede pijler nog budget over heeft, kan hij opteren om dit in cash te laten uitbetalen. “Hierop is geen patronale bijdrage of belasting verschuldigd. Hij moet wel een eigen sociale zekerheidsbijdrage van 38,07% betalen.”

2. Zijn er gelijkaardige initiatieven?

Absoluut. “Ondertussen is een concept als cash for car al actief. Hierbij moet de medewerker zijn wagen afstaan en krijgt hij hiervoor een som in de plaats”, zegt Yves Labeeu. Cash for car is vooral bedoeld voor werknemers met een salariswagen (een wagen als deel van de verloning). Terwijl het mobiliteitsbudget zowel voor werknemers met een salariswagen als functiewagen is een auto die nodig is voor het werk).

“Bedrijven laten hun medewerker ook via flexibele verloning – in een cafetariaplan – een stuk besteden aan mobiliteit, bijvoorbeeld met zogenaamde mobility packs”, vertelt hij. “Maar al deze verschillende systemen leiden tot verwarring en te pas en te onpas worden de termen door elkaar gebruikt.”

3. Wordt het mobiliteitsbudget een succes?

Labeeu denkt dat het mobiliteitsbudget meer succes zal kennen dan cash for car, maar verwacht er ook niet te veel van. “Daarvoor is het nog te rigide. En in de praktijk zal men zich met het beschikbare TCO-budget (total cost of ownership, n.v.d.r.) nauwelijks elektrische auto’s kunnen veroorloven, waardoor je een deel van het potentieel wegneemt.

Vandaar dat de meeste ondernemingen niet anders kunnen dan mobiliteit via het eigen cafetariaplan aanbieden met eigen spelregels binnen het wettelijk kader dat al bestond vóór het wettelijk mobiliteitsbudget.”

4. Zal het de files doen verminderen?

Sommige politici en groeperingen zien het mobiliteitsbudget als oplossing voor files en milieu. “Maar dat zal niet veel veranderen”, denkt Labeeu. “Voor veel medewerkers is een auto de enige manier om in een aanvaardbare tijdsduur op het werk te geraken. In steden zijn er misschien meer alternatieven, maar België is een land van kmo's die verspreid zijn over het land. Niet alle bedrijven kunnen zich op wandelafstand van een groot station vestigen.”

(wv) - Bron: MARK Magazine