Brussel: er bloeit véél moois onder het foute imago

Onbekend is onbemind. Zeker in Vlaanderen is dat zo als het aankomt op Brussel als werkplek. Dirk Leonard: “In Vlaanderen is de stadsvernieuwing in Hasselt, Mechelen of Gent al tien tot vijftien jaar achter de rug. Brussel hinkte lang achterop, maar maakt nu een geweldige inhaalbeweging.”

Emmanuèle Rycx: “Alleen zal Brussel nooit het imago krijgen van een ‘open museumstad’ zoals Gent of Leuven. Er is een drempel en soms is het handig om iemand te hebben die je de mooie kanten ervan leert kennen. Je vindt hier een grote verscheidenheid eigen aan de meeste grootsteden, maar de complexiteit kan afschrikken.”

De hoofdstad heeft kwaliteiten die je als werknemer kan omarmen als je er zelf wat moeite voor doet, beaamt Brusselaar Johan Claes. “Ik heb mij nog nooit verveeld in Brussel. Wie beweert dat deze stad saai is, kent haar gewoon niet. Veel Vlamingen die hier met frisse tegenzin voor het eerst afzakken en de stad leren kennen, worden er vervolgens dolverliefd op. Laat je inderdaad eens op sleeptouw nemen door een Brusselaar, zou ik zeggen. En negeer al die negatieve pers. Alles is hier mogelijk op werkvlak.”

Grootstad in zakformaat

Caroline Mancel: “Eén op zes jobs in België vind je in Brussel. Dat is op zich al sterk als verkoopargument. Alle Belgen hebben recht op zo’n ‘Hello Belgiumpass’ met gratis treinritten, misschien zou daar één verplicht retourtje Brussel moeten bijzitten (gelach).” Voor buitenlandse werknemers geldt die drempelvrees opvallend genoeg niet. “Brussel als merknaam spreekt buitenlanders veel meer aan dan Vlamingen of Walen”, zegt Frank Leroy. “Vergis je niet, internationaal is de hoofdstad een aantrekkingspool.”

“Buitenlanders vinden de levenskwaliteit in Brussel hoger dan in andere hoofdsteden”, vervolgt Caroline Mancel. “In Parijs moet je echt wel véél verdienen om je een Brusselse levensstijl te kunnen veroorloven. Hier profiteer je van alle aspecten van de stad. Wonen en cultuur is in Brussel nog steeds veel betaalbaarder.”

En ondanks het compacte oppervlak is het wél een metropool. Frank Leroy: “Noem het een grootstad in zakformaat, met verschillende ‘dorpen’ binnen de stadsgrenzen. Dat zijn soms heel aangename, gezellige plekjes. Maar je moet ze wel weten te vinden.” Jacques Gorteman: “Denk maar aan het Sint-Katelijneplein of het Jourdanplein… “ Johan Claes: “Laat die vierwieler staan en ga te voet of met de fiets op verkenning: een betere manier dan de stad leren kennen vanuit je autococon.”

Lees ook... Brussel als werkplek: steeds beter bereikbaar

Openheid en tolerantie

Frank Leroy: “Er is een enorme starterscommunity in Brussel. We hebben hoe dan ook een centrale ligging in Europa en ook onze professionele kwaliteiten en meertaligheid spelen mee. De mix van culturen bevordert een vlotte communicatie en meer toegankelijkheid. Op dat vlak is Brussel een aantrekkingspool, maar dat is te weinig bekend bij Vlamingen en Walen die Brussel veel minder waarderen dan buitenlanders.”

Caroline Mancel: “Je hoort vaak van oud-studenten van de VUB die na hun studies graag in Brussel blijven hangen. Naar mijn gevoel zijn het er meer en meer.” Frank Leroy spreekt uit eigen ervaring. “Het verrassingseffect is vaak groot. Mijn dochter studeerde in Gent en kende Brussel totaal niet en spreekt ook nauwelijks Frans. Ze werkt nu in het UZ Brussel, bouwde een Brusselse vriendenkring op en zoekt dringend een appartement in de stad. Terug naar Vlaanderen wil ze niet.”

“Zelf vind ik Brussel op taalvlak stukken toleranter en toegankelijker geworden. Dynamischer en georganiseerder is het ook allemaal, de contacten tussen privé en overheden lopen veel vlotter. Als Nederlandstalige word je ook sterker gewaardeerd. Dankzij alle starters en young professionals is er bovendien een bloeiende LGTBQ-community. Alle Parijzenaars komen naar Brussel om het easy going klimaat, ondanks het beeld dat soms wordt opgehangen over de onveiligheid. Die Brusselse tolerantie is té weinig bekend, vind ik.”

Lees ook... Werken in Brussel: "Dringend gevraagd: Nederlandstaligen"

City marketing is broodnodig

Brusselse werkgevers hebben als één van grootste troeven… Brussel. Alain Berton: “Met onze employerbrandingcampagne willen we Sibelga in de kijker zetten bij potentiële kandidaten, en daarbij willen we heel Brussel betrekken, want dag na dag zetten onze medewerkers zich in om alle Brusselaars van energie te voorzien.” Want vanuit Brussel zélf gebeurt dat veel te weinig: “Brusselaars zijn te bedeesd om zichzelf op de kaart te zetten”, stelt Emmanuèle Rycx.

Johan Claes beaamt: “Een Brusselaar is geen chauvinist én trekt zich tegelijk weinig aan wat anderen over hem denken. Een groot verschil met een Parijzenaar of een Antwerpenaar (gelach). We verkopen onszelf niet genoeg. Maar als Vlamingen de smaak te pakken krijgen, staat er geen maat meer op.”

Cedric Verschooten besluit: “Brussel zet zichzelf nog steeds veel minder op de kaart dan andere steden. Toch is Brussel een sterk merk met een potentieel om af te stralen op Brusselse werkgevers en hun medewerkers. Elkaar hoeven we hier aan tafel duidelijk niet te overtuigen van de troeven van Brussel, maar de stad is té onbekend bij onze doelgroep: kandidaten in Vlaanderen voor een Brusselse job.”

(Wieland De Hoon) - Foto: Bart De Waele