Zonde van de Zendtijd: de jurist en de leraar

Henk Rijckaert en Bert Gabriëls presenteren samen 'Zonde van de Zendtijd' op Canvas.

Henk: “We zijn daar zelf erg van geschrokken. Met de eerste uitzending zaten we al meteen boven het half miljoen kijkers. Eerlijk, we hadden ons verwacht aan de 300.000 kijkers van de eerste reeks. Intussen bereiken we al het dubbele.”
Bert: “Hoe dat te verklaren is? De You Tube-filmpjes van de beste momenten van het eerste seizoen hebben hun werk gedaan en een nieuw publiek voor ons programma warm gemaakt. Een jong publiek.”
Henk: “We kwamen op het juiste moment met het juiste programma. De Neveneffecten waren al even van het scherm verdwenen: er was nood aan een nieuw humorprogramma.” 

Over hun progressie

Henk: “Toen we twee jaar geleden begonnen, waren Bert en ik complete tv-leken. We hebben veel bijgeleerd. Voor de nieuwe reeks hebben we hard geschaafd aan de studiopresentaties. Die zijn nu veel minder houterig en meer ongedwongen. Het is zwoegen, hoor. We hebben het in die twee jaar soms knap lastig gehad. Het is telkens een uitputtingsslag. Tegen het einde van een reeks zitten we op ons tandvlees.”
Bert: “In totaal zijn wij negen maanden aan een reeks bezig. Dat komt omdat we bij elke fase, van het schrijven tot de montage, betrokken zijn. Vorig seizoen hebben we nog behoorlijk wat gefilmd materiaal moeten weggooien. We zijn nu veel strenger: al in de scenariofase gaat het mes erin.”
Henk: “Fake interviews doen wordt steeds moeilijker. Niet alleen is ons gevraagd niet meer in het parlement te filmen, we zijn stilaan ook te bekend aan het worden om nog mensen in de maling te kunnen nemen.”
Bert: “Gisteren, op de autocontrole, zijn zeker vier mensen op me toe gestapt om te komen zeggen dat ze het programma leuk vinden. Die erkenning is ook prettig want een bewijs dat alle energie die we erin hebben gestoken toch iets heeft opgeleverd. We beseffen wél dat, als er een derde seizoen komt, de verborgen camera nog weinig perspectieven biedt. In de sketches zie ik zeker nog mogelijkheden. Daar kunnen we ook veel scherper in zijn.” 

Over de reacties van politici en BV’s

Henk: “Van politici hebben we niet echt pissige reacties gehad. Zij zijn zodanig mediagetraind dat ze ook wel het nut van enige welwillendheid inzien. Van Ingrid Lieten hebben we zelfs twee flessen cava gekregen om ons kijkcijferrecord te vieren. Politici zijn trouwens, los van hun kleur, vaak sympathieke mensen. Ik heb gemerkt dat we er als buitenstaander een heel vertekend beeld van hebben. Ook BV’s zijn doorgaans fijne, normale mensen. Ik dacht dat we weleens zouden moeten wegduiken voor een vuistslag, maar nee. We hadden overigens de afspraak dat we niets zouden uitzenden als een bekend iemand echt niet om onze grap zou kunnen lachen. Dat is slechts een paar keer gebeurd. Eigenlijk heb ik er ook wel begrip voor dat een Jean-Marie Dedecker vies reageerde toen we hem als punkers wilden kussen. Hij had een verschrikkelijk drukke dag toen. We namen hem gewoon op het verkeerde moment beet. Ik heb de voorbije nacht te weinig geslapen: als iemand nu een frats met me uithaalde, zou ik daar ook niet om kunnen lachen.”
Bert: “Ingrid Lieten hebben we twee keer beetgenomen, maar toch bleef zij heel sportief. Dat zij achteraf verklaarde dat onze filmpjes tot nadenken stemmen, apprecieerde ik ook heel erg. Die opmerking heb ik te weinig gehoord. Voor ons is dat vaak het vertrekpunt: een tendens in de media waar we onze bedenkingen bij hebben.” 

Over hun creativiteit

Henk: “Bij de voorbereiding van het eerste seizoen hebben we veel tijd geïnvesteerd in het uitdokteren van het concept. We moesten uitzoeken wat binnen het format paste. Deze keer zijn we veel sneller inhoudelijk gaan werken. De ideeën komen dus een pak vlotter. We hebben op een gegeven moment zelfs een grote brainstorm gehouden met enkele stand-upcollega’s.” 

Over hun tandem

Henk: “Het was Canvas dat in ons een goede combinatie zag. En ze hebben gelijk gekregen. Het is een voordeel dat we allebei uit het stand-upcircuit komen. Vlaamse comedians zijn het gewend om kritisch voor elkaar te zijn. Een goede zaak.
Bert: We hebben ieder onze specialiteit. Ik ben sterk in het inpikken op de actualiteit, Henk is straf in associatief denken. We vullen elkaar perfect aan.” 

Over de carrière buiten de comedy

Henk: “Ik heb heel graag biologie en fysica gegeven op een middelbare school. Echt, op 1 september mis ik dat altijd even. Dan rij ik om half negen stiekem met mijn auto tot aan de schoolpoort om een glimp van de leerlingen op te vangen. Comedy is waar ik de meeste passie en ambitie voor heb, maar stel dat het ooit minder gaat met mijn optredens, dan keer ik met veel plezier naar de school terug. Op dit moment voel ik ook weer een honger naar de wetenschappen. Toen ik op vakantie ging naar Spanje zaten er boeken over wiskunde en antropologie in mijn reiskoffer. Veel kans dat er wat wetenschap zal sluipen in mijn nieuwe voorstelling, die eind dit jaar in première zal gaan.”
Bert: “Ik ben jurist van opleiding. Tijdens mijn studies dacht ik nog dat ik niet thuishoorde in de rechten. Pas toen ik vrijwilligerswerk ging doen, besefte ik dat ik met die studies ook iets concreets kon doen, dat ik er mensen mee kan helpen. Vorig jaar verscheen mijn magnum opus, een boek over de verblijfswetgeving, in de reeks Wet & Duiding van uitgeverij Larcier. De vreemdelingenwet is een soepje, maar met dat boek probeer ik er toch klaarheid in te scheppen. Had ik wat meer vrije tijd, dan zou ik het wat graag vaker met comedy combineren. Ik vind het een prettig gevoel om naast het artiestenbestaan toch ook nog iets in de échte wereld te kunnen betekenen.” 

(pvd) - Foto: VRT Lies Willaert