ZNA zet sterk in op doorgroeimogelijkheden

“Wij stimuleren leidinggevenden om talenten bij medewerkers te herkennen en er iets mee te doen.” (Leen Gonnissen, ZNA Jan Palfijn en ZNA Sint-Elisabeth)

“We merken dat dit in het algemeen nog té weinig geweten is of dat medewerkers aarzelen om de stap te zetten. Als we merken dat de competenties en capaciteiten aanwezig zijn, zorgen we voor de nodige ondersteuning. Daarvoor hebben we onder meer een heel uitgebreid opleidingsaanbod”, luidt het bij ZNA.

Leen Gonnissen is daarvan een bewijs. Vijftien jaar geleden begon ze als verpleegkundige, nu is ze directeur patientenzorg voor ZNA Jan Palfijn en ZNA Sint-Elisabeth. “Aanvankelijk combineerde ik twee functies. Ik was halftijds verpleegkundige op de afdeling oncologie in ZNA Middelheim en halftijds stafmedewerker om de zorgprocessen in kaart te brengen en te uniformiseren.”

“Na anderhalf jaar ben ik voltijds stafmedewerker geworden en niet veel later diende zich de opportuniteit aan om coördinator te worden van een team van 6 stafmedewerkers. Dat heeft me de kans gegeven om mijn leidinggevende skills te ontwikkelen. Nog eens anderhalf jaar later verkaste ik naar het middenkader in de verpleging”, schetst Leen Gonnissen het eerste deel van haar traject.

Talenten opmerken ...

Na een aantal jaren deel te hebben uitgemaakt van het middenkader in ZNA Middelheim stapt ze over naar het middenkader in ZNA Jan Palfijn. Maar die functie oefent ze slechts een paar maanden uit. “De toenmalige directeur patiëntenzorg maakte de overstap naar de algemene directie verpleging, en hij was het die mij aanspoorde om mijn kans te wagen voor zijn vrijgekomen functie. Hij oordeelde dat ik er de competenties en capaciteiten voor had. Ik twijfelde. Ik was amper 33 en moeder van twee jonge kinderen. Ik vroeg me af of ik dat op die leeftijd al wel zou aankunnen en het zou kunnen combineren. Maar hij heeft me, door het geloof dat hij in mij toonde, over de streep getrokken. In maart 2013 ben ik dan directeur patiëntenzorg geworden”, vertelt ze.

De dame levert niet alleen het bewijs dat de mogelijkheden er zijn, maar ook dat het soms (heel) snel kan gaan. Volgens haar is het een combinatie van twee zaken. “Enerzijds moet uiteraard het talent aanwezig zijn. Maar anderzijds moet je ook mensen hebben die jouw talenten zien en die geloven in hun medewerkers en hen stimuleren. Had die directeur mij destijds niet aangepord, dan had ik er niet eens aan gedacht om voor die functie te gaan. Soms hebben medewerkers geen idee dat ze het in zich hebben, of vinden ze het zelf nog te vroeg”, weet Leen Gonnissen, die ook lid is van de ZNA-overkoepelende werkgroep voor de aanwerving van verpleegkundigen.

... en ze gebruiken

“Daarom dat we er de jongste jaren sterk op inzetten om dat aan te moedigen en ook bij de leidinggevenden aan te scherpen. Wij stimuleren de leidinggevenden om de talenten bij medewerkers te herkennen en daar iets mee te doen. Talenten worden vaak sneller gezien door anderen, je bent jezelf niet altijd bewust van je talenten, net omdat je het vaak als ‘evident’ beschouwt. We gaan medewerkers er bewust op aanspreken. Er zijn er bijvoorbeeld die starten als zorgkundige en bij wie het na een tijdje begint te kriebelen om meer te doen. Als we dat merken en als we zien dat iemand het in zich heeft, gaan we die daar zelf op aanspreken. Want alles start al met de dialoog tussen leidinggevende en medewerkers om hen die dingen te laten ontdekken en na te gaan hoe ver iemand staat, wat die zelf nog wil bereiken, ...”

“Zowel HR als leidinggevenden zorgen voor de nodige ondersteuning. We hebben een hele batterij aan opleidings- en ontwikkelingsmogelijkheden. Doorgroeien kan zowel horizontaal als verticaal”, geeft Leen Gonnissen aan.

(br)