Zij verwennen jou in de winter van je leven in het woonzorgcentrum

“De manier waarop je iets aanbrengt, is essentieel voor de bewoners om zich goed te voelen.” (Mieke, Tanja en Kirsten)

Bij het Anima Care woonzorgcentrum Zevenbronnen in het Vlaams-Brabantse Walshoutem (Landen) maken 64 medewerkers de dag van 121 bewoners: zorg- en verpleegkundigen, animatoren, kinesisten, ergotherapeuten, administratie, technici, koks en poetspersoneel. Ze vertrekken allemaal van de vraag wat mensen zelf kunnen doen. Die zelfstandigheid versterkt het comfort van de bewoners. Hoofdverpleegkundige Tanja Verbeelen, kinesiste Mieke Trimpeneers en nachtverpleegster Kirsten Bottu passen die manier van werken dagelijks vol overgave toe.

Liefde voor het vak

“Dit is een zeer betekenisvolle job”, vertelt Kirsten na een nachtdienst van 10 uur. “De glimlach van bewoners en collega’s, de dankbaarheid van families: daar haal ik voldoende energie uit. Er is altijd een verklaarbare oorzaak wanneer zorgbehoevenden zich een keer lastig gedragen. Ik jaag me niet in hen op. De genegenheid haalt het gemakkelijk van de sporadische vieze werkjes.” Kinesiste Mieke vult aan: “Empathie is cruciaal. Zelfs als kinesiste ben ik een vertrouwenspersoon. Naast bewegingen inoefenen, wandelingen en zwemsessies begeleiden, ben ik regelmatig een luisterend oor. En ik voel me niet te beroerd om een mondje tomatensoep af te vegen van een bewoner als mijn zorgcollega’s dat niet opmerkten.”

Een job in het woonzorgcentrum stopt niet bij het verlaten van de parking. De betrokkenheid is groot. “Thuis ventileer ik bij mijn partner en ga ik sporten om los te laten”, klinkt het bij Kirsten en Mieke. Als leidinggevende staat Tanja in voor de volcontinue personeelsbezetting. “Een zieke collega? Dan trommel ik een vervanger op, ook in het weekend of bij het krieken van de dag. Het centrum blijft non-stop draaien. Dat is belastend, maar gelukkig mag ik af en toe mijn hart luchten bij de begripvolle directie.”

Komen en gaan

“Nieuwe bewoners verhuizen meestal niet vrijwillig naar het centrum. Daarom willen we dat ze zich zo snel mogelijk thuis voelen. We respecteren bijvoorbeeld dat iemand een langslaper is. Die wekken we niet om 7 uur”, verklapt Tanja. Mieke vult aan: “De kersverse bewoner beschrijft zijn verhaal zodat we zijn rituelen leren kennen, net zoals hobby’s, lievelingskost en favoriete TV-programma’s.”

De dood is nooit veraf in Zevenbronnen. Gemiddeld twee keer per maand sterft er een bewoner. “Emoties hebben hier hun plaats. Elk overlijden grijpt immers aan”, getuigt Tanja. “De collega’s ondersteunen elkaar met een knuffel, maar we vangen ook de familie op. We bieden daarnaast de kans aan de medebewoners om afscheid te nemen van de overledene.”

Kers op de taart

De warme attenties en het gevarieerde aanbod aan activiteiten verdrijven gelukkig de kommer en kwel. De medewerkers organiseren bijvoorbeeld een buurtfeest en een kerstmarkt. Maar bewoners hebben het ook prima naar hun zin met een extra dekentje, een sereen nachtlichtje, een knipoog en een mop. Of een verzoeknummer op de platenspeler. “Die kleine extra’s vragen misschien wat tijd in ons overvolle schema, maar je wint die dubbel terug dankzij een kwiek en montere bewoner”, spreekt Tanja uit ervaring.

Een warm woonzorgcentrum, dat draait op deze talenten:

1. Een hart voor elke mens: de bewoners primeren, dan volgt de familie. Administratie kan even wachten. Beroepsfierheid is essentieel om een thuisgevoel te creëren voor de ouderen.
    
2. Sociaal. Je weet op te schieten met een uitgebreid en divers pallet aan bewoners, personeelsleden en vrijwilligers.
    
3. Doorzettingsvermogen: het vraagt tijd om nieuwe gewoonten aan te leren aan de bewoners. Oude mensen met dementie moet je soms tientallen keren dezelfde informatie bezorgen.
    
4. Luisteren en observeren. Zo ontstaat een echte verbinding met de bewoner en de familie. De subtiele of directe manier waarop je als verpleeg- of zorgkundige iets aanbrengt, bepaalt in sterke mate het welbevinden van de ouderen.
    
5. Flexibel zijn met je werkuren. Het woonzorgcentrum leeft 24 uur per dag. Collega’s springen voor elkaar in.
    
6. De rust bewaren in de hectiek, met veel geduld en een goed organisatievermogen.

(gv)