Ziek zijn en afwezig op je werk: kan/mag niet?

In een wereld waar carrière steeds meer prioriteit boven gezondheid is, is het niet verwonderlijk dat we een burn-outmaatschappij creëren. Zo ondervond ook Paula Davis-Laack, een advocaat en burn-out preventie expert.

Zo vertelt ze dat ze op een avond tegen haar echtgenoot zei dat ze niet ziek mocht worden, ook al had ze al koorts en een zware, droge hoest. De reden? Ze had nog deadlines, begeleidingssessies en afspraken, en een volgende workshop om in te plannen. Waarop haar man antwoordde dat ze weinig keuze had en het dus toch maar beter even ‘rustig aan’ zou doen. Terwijl ze zwak aan haar zetel gekluisterd was en merkte dat ze het nog altijd niet ‘rustig aan’ wou doen, realiseerde ze zich dat dat haar maar toeliet om even te bekomen als ze hiertoe gedwongen werd en het al te laat was, met negatieve gevolgen voor haar gezondheid en uiteindelijk ook haar productiviteit.

Herkenbaar? Ben jij ook iemand die pas wat gas terug neemt als je ziek wordt? Dan kan je jezelf deze 5 vragen stellen om deze slechte gewoonte beter te begrijpen:

1. Hangt je eigenwaarde voor jou samen met je werk?

Vooral mensen met prestatiedrang hebben moeite met loslaten. Ze zijn niet tevreden tot ze hun doelen hebben bereikt. Nu is het uiteraard goed om achter je doelen aan te gaan, maar vaak bereik je ze sneller door af en toe een stapje terug te nemen. Voor perspectief, maar ook voor je gezondheid. Een burn-out kan je een stuk achter op schema brengen, meer dan enkele dagen vakantie, wat bezinningstijd of andere vorm van pauze.

Mensen die zich vereenzelvigen met hun werk, vergeten vaak dat de rest van hun leven ook aandacht en tijd verdient. Ze worden namelijk helemaal opgeslorpt door hun projecten, doelen en werk. Bedenk daarom voor jezelf welke andere aspecten van je leven wat meer kwali-tijd verdienen. Je gezondheid is er daar zeker een van.

2. Welke patronen en foute veronderstellingen voeden je gewoontes?

Tijdens ons leven verzamelen we heel wat bagage. Deze bagage is onder andere opgemaakt uit regels en waardes en veronderstellingen over hoe wij denken dat de wereld zou moeten werken. Deze veronderstellingen worden gevormd door de manier waarop we werden opgevoed, onze ervaringen, onze eigen principes, onze vrienden en omgeving, en ook onze (pop)cultuur.

Enkele veelvoorkomende denkpatronen en overtuigingen bij mensen die moeilijk kunnen loslaten:

• Ik moet perfect zijn en alles perfect doen.
• Ik moet in staat zijn om alles aan te kunnen zonder me gestresseerd of moe te voelen.
• Ik mag niet relaxen voor ik alles dat ik moest doen, heb afgerond.
• Ik kan het alleen aan.

Klinkt het je bekend in de oren? Gedreven zijn is goed en geloven in jezelf ook, maar elke situatie is anders, iedereen heeft een punt waarop ze hulp moeten inroepen, even kalmer aan doen, rusten. Je presteert meer als je goed in je vel zit.

3. Hoe laat je lichaam weten dat het tijd is om het rustiger aan te doen?

Wanneer je lichaam onder te hoge spanning staat, zal het zeker enkele signalen sturen. Heb je ineens veel gemakkelijker last van verkoudheden? Ligt je spijsvertering overhoop? Ben je bijna continue nerveus? Heb je last van een verhoogde bloeddruk, spierpijn, allergieën of andere kwalen? Luister naar je lichaam en leer de signalen herkennen. Praat er ook over met je dokter, want vaak zien mensen stress niet als ‘ziek zijn’, maar ook hier kunnen naast mentale nog fysieke klachten opduiken.

4. Laat je werkomgeving het niet toe om het kalmer aan te doen?

We zijn geen machines, we hebben pauzes nodig. Mensen hebben elke 90 à 120 minuten een pauze nodig. Dat hoeft geen lange pauze te zijn, maar een rustmoment alleszins. Veel werknemers die op een hoog niveau presteren, voelen dat ze geen grip hebben op hun werkschema. Er is altijd meer te doen en minder tijd om het te doen. Ze offeren vaker hun pauzes op of nemen niet bewust een rustmoment. Onderzoek toont aan dat deze mensen vaker last hebben van hart- en vaatziekten en depressie.

Neem je werkschema onder de loep en respecteer je rustmomenten. Las voor jezelf wat ademruimte in.

5. Welke (realistische) aanpassingen kan je doen?

Naar een tropisch eiland verhuizen en stoppen met werken is misschien wat je nodig hebt, maar is het realistisch? Waarschijnlijk niet. Wat kan je wel doen?

Zelfs al heb je weinig controle over hoe je baas leiding geeft, of de regels die gelden op de werkvloer, je kan je wel focussen op hoe jij reageert op bepaalde situaties. Ga een moeilijk gesprek over je grenzen niet uit de weg. Praat ook over flexibiliteit en welke mogelijkheden er zijn. Leer ‘nee’ zeggen. Maar doe ook aan zelfreflectie. Moedig je aan dat je meer werk krijgt? Trek je zelf meer werk naar je toe dan nodig is? Creëer je onmogelijke verwachtingen (en zijn die verwachtingen er zelfs)? Of is er een miscommunicatie? Kan je delegeren?

Het belangrijkste is dat je weet dat het niet oké is dat je pas recht op een pauze denkt te hebben als je ziek bent. Dan is het al te laat. Zet je gezondheid op z’n minst op gelijke hoogte met je carrière. Nee, zet je gezondheid gewoon hoger. En indien nodig, doe het rustiger aan. Je bereikt er op lange termijn zoveel meer mee.

(sjv) - Bron: The Huffington Post