Wet ter bestrijding van de loonkloof slechts symbolisch?

“De man-vrouwloonkloof oogt op het eerste zicht vrij spectaculair. Na correctie is er nog hooguit sprake van een loonkloofje” (Jan Denys, arbeidsmarktdeskundige Randstad en auteur van ‘Free to work’ en ‘Uw werk, uw merk’)

De wet introduceert een hele rist nieuwe verplichtingen voor werkgevers. ‘De wetgever zal het ongetwijfeld goed bedoelen maar we kunnen nu al voorspellen dat deze wet, gesteld dat hij door Kamer en Senaat wordt goedgekeurd, weinig effect zal sorteren’, aldus Denys. ‘Meer dan een symboolwet wordt het niet.’

Loonkloof(je)

Over de loonkloof tussen mannen en vrouwen is intussen al een hele bibliotheek volgeschreven. Die loonkloof oogt op het eerste zicht vrij spectaculair. Denys: ‘Als wordt gecorrigeerd op deeltijds-voltijds, sector van tewerkstelling, loopbaan en de verschillende soorten jobs/sectoren waar mannen en vrouwen in terecht komen, is er nog hooguit sprake van een loonkloofje’.’

België scoort in internationale onderzoeken op dit punt bij de beter presterende landen. ‘Daar mogen we terecht fier op zijn’, vindt Denys. ‘Maar het klopt: er is nog steeds een loonverschil dat niet kan teruggebracht worden tot een of andere objectieve factor. Dat zal dan wel discriminatie zijn, luidt gemakshalve het oordeel. Dat hier andere, nog niet gekende, factoren kunnen spelen wordt niet eens overwogen. Nog vreemder is dat sommige van deze factoren intussen al meer dan eens benoemd zijn.’

Beter vs. anders onderhandelen

‘Amerikaans onderzoek probeert ons te doen geloven dat hooggeschoolde vrouwen minder goed onderhandelen als het over loon gaat. Dat leidt tot een lager salaris’, veduidelijkt Denys. ‘Vrouwen beter leren onderhandelen, is de voor de hand liggende oplossing. Zou het? Ik geloof helemaal niet dat vrouwen minder goed onderhandelen dan mannen. Vrouwen onderhandelen anders. Bij het onderhandelen van een arbeidscontract gaat het niet alleen over loon.’

‘Uit onze eigen studie naar wat mensen belangrijk vinden bij de keuze voor een werkgever komt al 10 jaar naar voor dat vrouwen loon minder belangrijk vinden dan mannen. Dat geldt ook voor hooggeschoolde vrouwen. Daar staat tegenover dat ze meer belang hechten aan werksfeer en een goede balans tussen werk en privé.’

I-deal

Hier is duidelijk sprake van een I-deal tussen werkgever en werknemer. Op het gebied van loon wil de werknemer niet het onderste uit de kan, maar als tegenprestatie vraagt deze enige soepelheid van de werkgever als het over de afstemming tussen werk en privé gaat. Het is zeer aannemelijk dat dit inderdaad tot enig loonverschil leidt en dat daarmee een flink deel van het nog niet verklaarde loonverschil verklaard is.

‘Tenzij het de bedoeling is van de wetgever om in de toekomst I-deals te verbieden (kan het waanzinniger?) kunnen we besluiten dat de loonkloofwet op het terrein weinig of niets zal veranderen’, besluit Denys.

(jd)