Bedrijven laten veel vrouwelijk talent onbenut
Het idee dat onze bedrijven vrouwvriendelijk zijn, is een mythe. De ongelijkheid blijft.
Veel talent blijft ongebruikt. Zo voelen veel werknemers het toch zelf aan. Dat blijkt uit een onderzoek van Acerta bij 2.036 werknemers dat naging hoe zij het talentmanagement van hun werkgever ervaren.
“Op het aantrekken van talent krijgen werkgevers gemiddeld zes op tien. Geslaagd met voldoening dus, maar echt hoog ligt die score niet. Zeker niet als je weet dat we met structurele tekorten en knelpuntberoepen zitten op onze arbeidsmarkt. Nu de economie weer wat aantrekt, is het een kwestie van tijd voor talent weer schaars wordt. De aantrekkingskracht moet dus voldoende groot zijn”, aldus Lut Crijns.
Maar ook werknemers die al aan boord zijn, worden niet ten volle ingezet. Werknemers geven hun werkgever gemiddeld 3,5 op 10 voor het ontwikkelen van hun talent. “Een zware onvoldoende en dus zorgwekkend. De directe leidinggevende heeft niet altijd evenveel aandacht voor het groeipotentieel van zijn medewerkers”, legt Crijns uit. “Die cultuur zit er bij ons echt nog niet in, al speelt er uiteraard ook wat concurrentievrees en jobbescherming mee.”
Met het benutten van talent in organisaties lijkt het iets beter gesteld, al komt de gemiddelde score ook hier amper boven de helft uit: 5,5 op 10. “Het gevoel onderbenut te worden en dus eigenlijk overgekwalificeerd te zijn voor je job, neemt toe naarmate je een lagere functie bekleedt. Werkgevers staren zich blind op die enkele high potentials die ze in de watten leggen, terwijl ze nauwelijks oog hebben voor de grootste groep van werknemers.”
Vooral aan mensen in uitvoerende functies wordt amper gevraagd of ze hun competenties in hun job kunnen leggen, of ze voldoende zelfstandig kunnen werken en of ze zich betrokken voelen, wat uiteraard hun motivatie en engagement beïnvloedt.
“Werknemers die 1 à 3 jaar bij een werkgever aan de slag zijn, kijken het vaakst uit naar een andere job. Zij voelen zich ook het minst geëngageerd. En dat is toch een ernstig risico voor bedrijven”, meent Lut Crijns.
Zo dreigen organisaties voortdurend - jong - talent te verliezen, wat zijn weerslag kan hebben op de prestaties van het bedrijf. Maar ook met oudere werknemers wordt de bal wel eens mis geslagen. “45-plussers zijn minder geneigd om van job te veranderen. Ze zijn ook meer betrokken en geëngageerd. Tegelijk zien we dat het groeiperspectief afneemt met de anciënniteit”, merkt Crijns op.
(ks) - Illustratie: (rp)
8 april 2010Meer dan 440.000 Jobat gebruikers zijn wekelijks op de hoogte
Het idee dat onze bedrijven vrouwvriendelijk zijn, is een mythe. De ongelijkheid blijft.
De helft van de werknemers meent dat zijn talent onopgemerkt blijft. “Bedrijven hebben vooral oog voor high potentials. De buik van de onderneming voelt zich verwaarloosd”, meent Paul De Schepper van Acerta.
Wie zelf zijn talent in de kijker zet, maakt meer kans om de crisis zonder kleerscheuren door te komen.
Je kunt van carrière veranderen. Maar wat Thomas Luyckx doet, is bijzonder. Hij was vertaler en werd... software engineer.
Het veelvuldig kussen van collega’s lijkt toch wat in de verdrukking te geraken. Maar hoe duurzaam is het vuistje?
Mario en Els runnen sinds kort een gezinshuis. Daarin bieden ze 24/7 professionele ondersteuning en zorg aan een zevenjarig meisje en binnenkort nog twee andere kinderen. “We schenken deze kinderen een plaats in ons huis én in ons hart.”
Joke werkt bij Familiehulp dienstencheques: “Hier beteken je écht iets in het leven van anderen.”
De (petro)chemische en farmaceutische industrie betaalt haar mensen nog steeds het best. Hoe ziet dat lijstje er voor de rest uit?
Beleefd zijn lijkt soms niet meer van deze tijd, terwijl je er toch zoveel sympathieker door lijkt én er zoveel meer gedaan mee krijgt.