Werken in Brussel: "Dringend gevraagd: Nederlandstaligen"

Dat er té veel vooroordelen bestaan over Brussel als Franstalige werkomgeving, benadrukt Alain Berton (Sibelga): “Nederlandstalige kandidaten vinden we vlot bij hoger opgeleiden, maar Nederlandstalige technici al veel minder. Kandidaten denken wel eens dat ze te weinig Frans kennen om in Brussel te werken, maar dat hoeft je niet tegen te houden. Met een technisch diploma kan je meteen bij ons aan de slag. Als technieker ga je wel langs bij klanten. Die moet je te woord kunnen staan, maar dat hoeft niet in perfect Frans. Dankzij de taalcursussen voor onze medewerkers, trekt iedereen zich vlot uit de slag. Bovendien spreekt iedereen op onze werkvloer zijn eigen taal. Communicatie, opleidingen, technische documenten: het bestaat allemaal in beide landstalen.”

Hetzelfde positieve verhaal bij VIVAQUA. “We leveren water aan de Brusselse bevolking”, zegt Emannuèle Rycx. “De taal van onze klanten beheersen, Nederlands en Frans, vinden we erg belangrijk. Ook andere talen zijn welkom, bijvoorbeeld voor onze klantendienst. Het huidige aandeel van 15% Nederlandstalige collega’s is niét genoeg. We ontvangen je dus met open armen.”

Pragmatische aanpak

Caroline Mancel (Actiris): “Door meertalig te zijn in Brussel, verdubbel je je jobkansen. Meer dan de helft van de vacatures vereisen meertaligheid. Binnen Actiris moét 25% van de medewerkers trouwens Nederlandstalig zijn. Taalhoffelijkheid stimuleren we actief via initiatieven als de Ketjes van Actiris, een leuke middagactiviteit in het Nederlands. Franstaligen krijgen zo de kans om Nederlands te spreken en de Nederlandstalige cultuur in Brussel te leren kennen. Dat heeft heel wat succes.”

MIVB telde eind 2019 maar 11,2% Nederlandstaligen, maar iedereen spreekt gewoon zijn eigen taal, pikt Johan Claes in. “We zijn daar heel pragmatisch in. Je zal dus geen ‘Frans moéten praten’ in Brussel. Er zijn juist veel Franstaligen die vragen dat je met hen Nederlands spreekt.”

Elkaar ‘verstaan’

In sommige functies is goed meertalig zijn zonder meer belangrijk. Jacques Gorteman: “Het kader van de politieschool GIP-ERIP bestaat uit 16 Franstaligen en 14 Nederlandstaligen, maar voor de opleidingen is maar één op vijf Nederlandstalig. In de politiezone Molenbeek waar ik korpschef was, hadden we 15% Nederlandstaligen in het basiskader, maar 73% van het hoger kader was Nederlandstalig! Een goed voorbeeld dat meertaligheid en carrière samengaan. Bij de politie kan je taalcursussen volgen tijdens de diensturen. Belangrijk, want zeker bij oproepen moét je weten wat er gezegd wordt. Een Nederlandstalige burger die de politie oproept en niet begrepen wordt: dat kan niet.”

Dat beaamt Johan Claes (MIVB): “Het veiligheidsaspect speelt ook bij onze chauffeurs. Toch is culturele gevoeligheden kunnen aanvoelen belangrijk in Brussel. Een communicatieprobleem gaat niet alleen over taal, maar ook over mensen ‘begrijpen’. Als je daarvoor open staat, is Brussel iets voor jou”.

Meertalig zijn loont

“Meertaligheid is ook diversiteit – dat is even goed typisch Brussel”, zegt Cedric Verschooten (talent.brussels). “Het is een troef die we graag uitspelen. Bovendien heeft een Selor-taalattest echt wel financiële waarde. We merken nu dat meer Franstalige collega’s het willen behalen door Nederlands te leren.”

Dat zegt ook Dirk Leonard (Stad Brussel): “We zien meer twee- of meertalige Franstaligen dan vijf jaar geleden. Veel jongeren die afstuderen zijn nu taalgemengd. Maar voor sommige Brusselse stadsjobs kun je dan weer perfect solliciteren als je enkel Nederlands beheerst, zoals in onze Nederlandstalige scholen en kinderdagverblijven.

Emannuèle Rycx (VIVAQUA) besluit: “Toch helpt talenkennis je vooruit. VIVAQUA draagt tweetaligheid hoog in het vaandel en integreert deze rechtstreeks in haar lonen. Om hier door te groeien, is tweetaligheid meer dan een troef. Ik haalde zelf mijn job binnen omdat ik eerst het Selor-taalattest behaalde.”

(Wieland De Hoon)