Chomi Lbali (49), mama van drie zonen, wist dat ze thuisverpleegkundige wou worden toen ze als jobstudent met het beroep in contact kwam. Nadat ze haar diploma verpleegkunde behaalde in het hoger beroepsonderwijs (HBO5-opleiding), ging ze kort aan de slag in een woonzorgcentrum. Toen ze slaagde voor haar rijbewijs, lag de weg naar de thuiszorg open. “Mensen thuis verzorgen leek me heel mooi, maar ook vaker buiten zijn en meer afwisseling hebben waren belangrijke redenen om te solliciteren bij het Wit-Gele Kruis”, herinnert ze zich. In februari zal dat 25 jaar geleden zijn. “En ook al werk je alleen, er staat een heel team achter je. Dat vind ik ook een groot pluspunt.”
“Elke patiënt en zijn situatie is anders”, weet Chomi. “In het ene huis help je iemand wassen, in het andere verzorg je een operatiewonde, bijvoorbeeld. Ik kon nog nooit zeggen dat morgen hetzelfde zal zijn als vandaag. Trouwens, wanneer je aan je dag begint, kun je eigenlijk nooit echt voorspellen hoe die zal lopen. Er kan van alles gebeuren (lacht), maar dat maakt het net boeiend. Omdat sommige mensen maar tijdelijk thuiszorg nodig hebben, leer je ook regelmatig nieuwe gezichten kennen. Ja, ik doe mijn werk echt heel graag. Ik ga werken met een glimlach en kom met een glimlach thuis.”
Het takenpakket van een thuisverpleegkundige is heel breed. “Je krijgt de kans om een breed scala aan zorgen en technieken toe te passen”, vat Chomi samen. “Daar verbazen stagiairs zich vaak over. En soms ben je ook postbode of maatschappelijk werker en ga je bijvoorbeeld een brief voorlezen voor een patiënt. Je doet alles zodat je patiënt verder kan. Dat is thuiszorg. Sommige mensen hebben niet graag dat iemand hen komt verzorgen, maar dan pas je je aan hun wensen aan. Ik had eens een patiënt die eerst niet wou dat ik hem waste, maar zijn vrouw vertelde me dat hij graag met contracten werkt. Wel, we stelden toen een contract op met de dagen waarop ik hem wel en niet mocht douchen, en ondertekenden dat. Later, wanneer hij er klaar voor was, paste hij het contract aan naar een dagelijkse douche. Flexibel en oplossingsgericht zijn we zeker! (lacht)”
Ook klaar voor een job die jou op het lijf is geschreven? Ontdek hier alle vacatures bij Wit-Gele Kruis!
“Mensen zijn vaak eenzaam thuis”, zegt Chomi. “Soms weet je dat je de enige bent die die dag zal langskomen. Maar wanneer je dan de deur weer achter je dichttrekt, weet je toch dat het goed met hen gaat. Patiënten en hun familie zijn meestal heel dankbaar dat je komt. In de instellingen voor volwassenen met een beperking waar ik ook vaak ben, geven de mensen je al eens een knuffel als bedanking en dat geeft veel voldoening. Ze geven je ook de nodige feedback over hoe zij de zorg graag willen en wat misschien nog beter kan. Dat vind ik ook heel belangrijk. In de thuiszorg krijg je na een overlijden al eens een bloemetje of spreekt een familielid je nog eens aan op straat om je te bedanken voor je zorgen. Dan weet je dat je je werk goed hebt gedaan.”
Als een zorgtaak nieuw voor je is of een bepaalde techniek opfrissing vraagt, kan je bij het Wit-Gele Kruis een opleiding volgen of even meelopen met een collega. Dat vindt Chomi een grote meerwaarde voor wie bijvoorbeeld nog maar pas begonnen is. “Er is altijd iemand bij je”, zegt ze. “Je bent echt omringd met toffe, heel toffe mensen. Zelfs als je elkaar alleen herkent omwille van de dienstwagen, kan je een babbeltje doen. De sfeer zit heel goed. Ik begrijp dat thuiszorg mensen soms kan afschrikken, maar eens je in onze familie zit, zie je dat alles goedkomt.”
Achter de schermen ondersteunt Chomi collega’s als wijkteamcoach, maar ook op andere manieren staat ze altijd klaar om te helpen. “Een collega die twee jaar geleden afstudeerde, moest bij een palliatieve patiënt een spuitaandrijver gebruiken. Ik mailde haar dat ik kon langskomen wanneer ze bij die patiënt was”, vertelt Chomi. “Ze was heel blij om me te zien, ook al deed ze alles zelf – en meteen ook heel goed. Je voelt je nu eenmaal sterker als er iemand bij je is. Ik weet dat ze het de volgende keer perfect zal doen. Maar je staat er dus nooit alleen voor.”
Om de persoonlijke stijl van zijn verpleegkundigen in de verf te zetten, vroeg het Wit-Gele Kruis hen om een collega te nomineren die ze een echte topper vinden. De vijf verkozen thuisverpleegkundigen kregen elk een car wrap die hun persoonlijkheid uitstraalt. “Toen ze me zeiden dat ik iets gewonnen had, dacht ik dat het om iets kleins ging”, lacht Chomi. “Die auto zien, was dus best een shock. Ik vind het een hele eer. Ik rijd er graag mee rond in Limburg en krijg veel leuke reacties. Maar eigenlijk denk ik dat we bij het Wit-Gele Kruis allemaal parels zijn, op onze eigen manier.”
Ben jij ook een pareltje? Ontdek hier alle vacatures en versterk het team van Wit-Gele Kruis!
Voor mensen zorgen was altijd Chichi’s droomjob. Tijdens haar studies ontdekte ze dat haar zorgzame kant vooral tot zijn recht komt in de thuisverpleging...
Inge is thuisverpleegkundige bij het Wit-Gele Kruis: “We kunnen ons voor 100 procent op de zorg focussen”
Elke werkt als thuisverpleegkundige bij het Wit-Gele Kruis: “Niets zo mooi als mensen in hun eigen omgeving en op hun voorwaarden verzorgen”
Haar liefde voor ouderen en voor haar vak leidde verpleegkundige Femke vorig jaar naar het Wit-Gele Kruis. Ze geniet er van een goede balans tussen zelfstandig werken, een ondersteunend team en vrijheid in haar planning.
Ontvang nieuwe 'Wit-Gele Kruis' jobs meteen in je mailbox.