Femke Driedijk (29) behaalde een bachelordiploma in geriatrie en een masterdiploma in verpleeg- en vroedkunde. Door toevalligheden deed ze nooit stage in thuisverpleging, wat ze altijd als een gemiste kans heeft gezien. “Ik ontdekte wel een voorliefde voor werken met 75-plussers en kon starten op de geriatrische afdeling van een ziekenhuis”, vertelt ze. “Na de coronapandemie, die van onze dienst een corona-afdeling maakte, wou ik terugkeren naar de basis: zorgen voor ouderen. Ik wou de verpleegkundige technieken die ik had aangeleerd verder blijven uitvoeren, maar vooral ook weer een band opbouwen met patiënten. En waar kan je dat beter dan in de thuiszorg?”
Intussen werkt Femke ruim een jaar bij het Wit-Gele Kruis als ‘plusverpleegkundige’. Dat wil zeggen dat ze geen vaste lijst met patiënten heeft, maar inspringt waar nodig. “Ik koos bewust voor die afwisseling. Ik vind het fijn om veel verschillende mensen te zien en tegelijk geen vreemd gezicht te zijn. Bij mij kunnen patiënten nog eens hun verhaal doen, wanneer de vaste verpleegkundige het al hoorde. Tijdens het gesprek geef je hygiënische zorgen, verzorg je chronische wonden en geef je inspuitingen of sondevoeding. Of je doet nog iets anders, zoals bloed afnemen bij de huisarts, wat ook eens leuk is.”
Heb jij ook een hart voor mensen? Ontdek dan hier alle jobs bij Wit-Gele Kruis
“Sommige collega’s vinden de kerstperiode heel fijn, omdat veel patiënten heel gelukkig terugkeren van familiebezoeken”, zegt Femke. “Andere patiënten, die al veel familieleden moesten afgeven, zoeken meer contact op met ons. Ze zijn dan heel blij dat er toch iemand langskomt die hen een gelukkig nieuwjaar wenst. We zorgen ervoor dat de vaste verpleegkundige dat sociaal isolement niet alleen moet opvangen.”
Een extra babbel kan al veel betekenen. “Een dame vroeg me of ik al eens foto’s zag van haar overleden dochter. Toen ik naar buiten ging, gaf ze me een klopje op mijn schouder en bedankte ze me dat ze haar fotoboek mocht bovenhalen. Het voelt zo goed dat je zoiets kan doen, ondanks je drukke schema. Omgekeerd zijn de patiënten ook heel begaan met jou. Toevallig ontdekte een patiënte dat we dezelfde verjaardag hebben. Ze schreef toen een keilief kaartje voor me. Ook toen ik terugkeerde nadat mijn dochter was geboren, kreeg ik overal een warm welkom. Dat is superfijn.”
Femke houdt van het evenwicht tussen zelfstandigheid en steun bij het Wit-Gele Kruis. “De grote naambekendheid speelde mee waarom ik voor deze organisatie koos. Hoe meer ik erop lette, hoe meer dienstwagens ik zag. Een job die zo herkenbaar was, sprak me wel aan. Maar je werkt ook heel zelfstandig, zonder de grote administratieve last die een zelfstandige thuisverpleegkundige heeft, en mét een warm lokaal team dat je altijd kan bereiken. En als ik nood heb aan bijkomend advies, kan ik een referentieverpleegkundige – dat is een gespecialiseerde collega – contacteren.”
Er is een vaste avonddienst, dus Femke werkt voornamelijk overdag. “In het ziekenhuis was dat anders, waardoor ik soms helemaal mijn bioritme kwijt was. Nu weet ik wanneer ik thuis zal zijn en dankzij de flexibiliteit kan ik mijn dochter mooi op tijd naar de crèche brengen. Je hebt ook veel vrijheid in de planning van je ronde, en mag zelf nadenken over hoe je een zorg zal uitvoeren. Het is een heel leuke manier van werken.”
Ben jij de nieuwe collega van Femke? Ontdek hier alle vacatures bij Wit-Gele Kruis!
Inge is thuisverpleegkundige bij het Wit-Gele Kruis: “We kunnen ons voor 100 procent op de zorg focussen”
Voor mensen zorgen was altijd Chichi’s droomjob. Tijdens haar studies ontdekte ze dat haar zorgzame kant vooral tot zijn recht komt in de thuisverpleging...
Chomi werkt als thuisverpleegkundige bij het Wit-Gele Kruis: “Ik ga werken met een glimlach en kom met een glimlach thuis”
Elke werkt als thuisverpleegkundige bij het Wit-Gele Kruis: “Niets zo mooi als mensen in hun eigen omgeving en op hun voorwaarden verzorgen”
Ontvang nieuwe 'Wit-Gele Kruis' jobs meteen in je mailbox.