Wat mag je wel en niet zeggen over je werkgever?

‘Ik was er beter nooit gaan werken’, of ‘Ik werk in een rotbedrijf!’. Als de emmer overloopt, voel je je vaak beter als je eens goed hebt kunnen razen. Het probleem van vandaag is dat vele mensen dit online doen. Uit een rondvraag van VRT nieuws bij advocatenkantoren blijkt dat werknemers steeds vaker ontslagen worden omdat ze hun werkgever zwartmaakten op sociale media. Een goeie tip: vertel het tegen je partner, je familie of goede vrienden, maar het internet? Daar blijf je best even van weg als je écht boos bent…

Online is niks privé

Berichten waarin je je negatief uitlaat over je werkgever kunnen wel degelijk tot ontslag om dringende reden leiden. Zelfs met slechts een paar online vrienden en een privépagina op Facebook kan je bericht al snel verspreid worden. Je vrienden kunnen ze delen, waardoor rechtbanken tegenwoordig steeds vaker van mening zijn dat posts tot de publieke ruimte behoren.

Dit zorgt er op zijn beurt dan weer voor dat je geen beroep kan doen op je recht op privacy, waardoor je werkgever alles in je post tegen jou kan gebruiken. Hoe je dit oplost? Vóór je iets online zet, denk dan eens goed na: ‘Wat als mijn baas dit te lezen krijgt?’ En voor wie niet zo goed heeft nagedacht op voorhand, kan dat wel eens serieuze gevolgen hebben…

Ontslag?!

Er bestaat geen eenduidig antwoord op de vraag of je werkgever je al dan niet met dringende reden mag ontslaan op basis van een sociale media post. Je hebt als werknemer recht op vrije meningsuiting, wat je het recht geeft om kritiek te geven, ook op je job. Langs de andere kant moet jij, in dienst zijnde bij een werkgever, ter goeder trouw met hem of haar samenwerken. Dit houdt onder andere in dat je loyaal en betrouwbaar moet zijn en dat je geen economische schade teweeg mag brengen. Met andere woorden: niet alle kritiek is aanvaardbaar. Als je je ontslag vervolgens wil betwisten, kan dit via de vakbond voor de rechtbank worden gebracht.

Waar kijkt de rechter naar?

De rechtbank zal je rechten en plichten tegen elkaar afwegen. Hiervoor houdt hij rekening met een aantal specifieke factoren:

1. De verwoording

Als je je kritiek redelijk, gematigd en geweldloos verwoordt, is er meestal geen probleem. Als je daarentegen beledigingen bij de vleet online gooit, zou je wel eens tegen de muur kunnen lopen…

2. Je functie

Beoefen jij een hogere of publieke functie? Dan wordt er uiteraard van je verwacht dat je meer discretie vertoont. Je bent een zichtbaarder figuur binnen de organisatie met meer sociale invloed dan mensen die onder je staan of mensen met minder zichtbare jobs.

3. De manier waarop

Er is een groot verschil tussen het delen van een artikel uit een krant, of het neerpennen van je eigen, kritische mening. De rechter zal er steeds minder zwaar aan tillen wanneer je iets deelt van een externe bron. Het nieuws was dan immers al verspreid, waardoor jij waarschijnlijk minder impact hebt gehad.

4. Heb je al vaker kritiek openbaar geuit?

Eén keer kan wel nog als een vergissing worden gezien... Maar verspreid je meermaals slecht nieuws over je bedrijf? Dan lijk je wel een campagne te voeren tegen je eigen werkgever.

5. Hoe ernstig is de kritiek?

Op het moment dat je gevoelige of ernstige feiten naar buiten brengt waar nog geen weet van is, zal je strenger behandeld worden dan wanneer je reeds gekende informatie deelt.

6. Besef van het effect van sociale media

Als je je niet bewust bent van het effect van sociale media, dan kan de rechter mild zijn. Tegenwoordig gaat men er wel steeds meer van uit dat je moet weten dat je bericht verspreid kan worden. Of dit ‘excuus’ in de toekomst nog gaat werken, is dus nog maar de vraag...

Bestaat er in jouw bedrijf een beleid omtrent sociale media, waar duidelijk in vermeld staat dat Facebook tot de publieke ruimte behoort en dat je geen schadelijke kritiek mag uiten? Dan kan je hoe dan ook niet zeggen dat je ‘niet wist dat het zo erg zou zijn’.

(mr) - Bron: VDAB