Wat als de headhunter belt?

Hoe mensen reageren wanneer een headhunter aan de lijn hangt, kan erg verschillen. De manier waarop ze dat doen, verraadt meteen veel over hun persoonlijkheid. "Het geeft een idee van hoe open ze zich opstellen", zegt Sylvie Vercruysse, managing partner van Partners for Talent. "Bij sommigen merk je een zeker wantrouwen. Er bestaan blijkbaar nog vele vooroordelen over ons beroep. Headhunter: alleen al het woord. De agressieve bijklank die het heeft, staat haaks op onze aanpak. Als een kandidaat mij zegt dat hij gelukkig is met zijn huidige job, ga ik niet proberen om hem te overhalen. Ik realiseer me dat sommige headhunterbureaus er andere methodes op na houden. Als een consultant je op een arrogante manier opbelt, kan ik me inbeelden dat je navenant reageert."

Vrij spel voor cowboys

De nieuwe Europese regelgeving stelt de hr-markt open, wat betekent dat de cowboys, die weigeren een ethische code te ondertekenen, voortaan ook vrij spel hebben. "Dat de concurrentie verscherpt, moeten we accepteren. Het enige wat we kunnen doen, is onze klanten beter informeren over onze modus operandi", meent Vercruysse.

Volgens haar collega Jonas Soenens van Schelstraete & Desmedt zit het wat dat betreft wel snor. "De meeste werkgevers erkennen headhunter als een echt métier. Als een headhunter domme vragen stelt, wil dit zeggen dat hij zich slecht op het gesprek heeft voorbereid. Bij ons doen de research-consultants de telefonische screening. Zij bellen als eerste de kandidaat op om te checken of er initiële interesse is én om samen te kijken of zijn ervaring aansluit bij het gezochte profiel."

Vertekend beeld

Het mag niet verwonderen dat Sylvie Vercruysse zich niet als headhunter voorstelt. Ze zal eerder zeggen dat ze bezig is met ‘executive search’. "Nadat ik me heb voorgesteld, vraag ik of ik niet op een ongelegen moment bel. Het is niet evident om mensen op hun huidig werk te storen."

Jonas Soenens: "In de praktijk komt het erop neer dat we meestal ’s avonds bellen, na de kantooruren. Als je iemand belt op een druk moment kan die persoon opgejaagd of gestresseerd zijn. Dat geeft een vertekend beeld. De kwaliteit van het contact is heel belangrijk."

Ego gestreeld

"Het is normaal dat mensen in eerste instantie een afwachtende houding aannemen", gaat Soenens verder. "In dat eerste telefoongesprek weiden we ook nog niet uit over de taken die horen bij de functie die we willen voorstellen. Het komt er eerder op neer kort de context van de uitdaging te schetsen, zodat de persoon in kwestie kan oordelen of die in zijn loopbaan past."

Sylvie Vercruysse: "Of het verder gaat dan nieuwsgierigheid, met andere woorden: of iemand écht gemotiveerd is, voel je snel aan. Je kan er niet omheen dat opgebeld worden door een headhunter je ego streelt."

Confidentialiteit

Iemand die in eerste instantie weigerachtig staat tegenover het aanbod, draait niet snel bij, is de ervaring van Sylvie Vercruysse. "Zelden belt iemand terug met de mededeling dat hij van gedacht is veranderd. Als mensen niet direct geneigd zijn om op een voorstel in te gaan, zeg ik er wel bij dat hun beslissing van vandaag niets hoeft uit te sluiten voor de toekomst. Als ze binnen enkele maanden toch met een vraag zitten over hun verdere carrière, mogen ze altijd terug contact met me opnemen. Ik ben altijd bereid om advies te geven. Ik wil een wederzijds vertrouwen opbouwen."

Om die vertrouwensrelatie te bereiken, is confidentialiteit een conditio sine qua non. "Alles staat of valt met discretie", stelt Vercruysse. "Zo contacteerde ik ooit iemand die mijn echtgenoot kent. Toen ik haar de eerste keer opbelde, heb ik daar met geen woord over gerept. Pas toen ik haar in levende lijve ontmoette, realiseerde ze zich wie ik was. Die discretie heeft ze heel erg geapprecieerd. Tot op de dag van vandaag weet niemand uit haar omgeving dat wij ooit een gesprek hadden."

Hetzelfde geluid horen we bij Jonas Soenens. "Als je er niet in slaagt om contacten geheim te houden, zal je niet lang je goede naam als headhunter behouden."

Personal coach

Het is een te verwaarlozen minderheid die van meet af aan afwijzend reageert. "De meeste mensen luisteren wel naar wat je te zeggen hebt", vertelt Soenens. "Vervolgens kunnen ze wel te kennen geven geen interesse te hebben, maar écht negatieve reacties krijgen we zelden of nooit. Als het toch eens gebeurt, is het omdat iemand in het verleden slechte ervaringen had met headhunters die het niet zo nauw nemen met de ethiek en klantgerichtheid."

"Of iemand al vaker is gecontacteerd door headhunters kan je niet meteen afleiden uit de reactie", vindt Sylvie Vercruysse. "Soms geven ze toe dat ze in het verleden nooit interesse toonden als ze door headhunters gecontacteerd werden, maar dat ze nu toch wel graag een gesprek willen. Die ommezwaai kan verband houden met de fase waarin hun loopbaan zich bevindt, maar ook met de manier waarop je hen benadert."

Iemand die het niet gewend is om met een headhunter om te gaan, weet soms niet wat van hem verwacht wordt. "Dan is wat toelichting geen luxe", weet Jonas Soenens. "Als headhunter moet je de kandidaat wat coachen, om te vermijden dat hij een slechte indruk maakt bij de klant. Om een voorbeeld te geven: ‘Ik zit hier omdat u mij gepolst hebt’ is niet het beste antwoord als de klant hem vraagt naar zijn motivatie."

Beleefd blijven

Gevraagd naar een tip, raadt Sylvie Vercruysse de kandidaten aan zeker niet te panikeren als ze haar aan de lijn krijgen. "Je kan het best als een heel gewoon telefoongesprek beschouwen."

Het loont de moeite om te luisteren naar wat de headhunter te vertellen heeft, adviseert Jonas Soenens. "Wij hebben altijd een reden om je te bellen. Als we de functie hebben uitgelegd, staat het je uiteraard vrij om al dan niet op ons voorstel in te gaan. Wil je niet toehappen, handel het dan beleefd, open en eerlijk af. Als je bijvoorbeeld argumenteert dat je je hebt geëngageerd voor een project dat nog anderhalf jaar loopt, dan zal een professioneel ingestelde headhunter daar zeker respect voor opbrengen."

Heldere kijk op carrière

"Probeer ook te duiden waar je interesse ligt. Het is belangrijk dat de headhunter voeling krijgt met je ambities. Als je je ervaring gevat en to the point kan meedelen, is dat een teken van intelligentie. Jezelf presenteren, is iets dat je kan trainen. Probeer niet te hoogdravend te doen over je ervaring; headhunters en werkgevers doorprikken dat onmiddellijk. Als je niet goed weet wat de juiste stap is voor je verdere loopbaan, dan mag je daar gerust voor uitkomen. Het is onze job om een heldere kijk op carrières te ontwikkelen. Aarzel dus niet om je twijfels aan een headhunter voor te leggen."

De headhunter botweg afschepen, is geen goed idee. "Je kan ook op een beleefde manier ‘nee’ zeggen", meent Sylvie Vercruysse. "Het is aan te raden om hoffelijk te blijven. Je weet nooit dat je de headhunter binnen zes maanden toch eens nodig hebt om advies te winnen. Geloof me, we blijven ons lang herinneren wie ons vriendelijk en open heeft bejegend. Als je iemand aan de lijn krijgt met wie je prettige ervaringen had, ben je bereid om je extra voor hem in te zetten."

(pvd) – Illustratie: (jvc)