Mede mogelijk gemaakt door: UZ Leuven

Waar een wil is, is een loopbaan

"Ik doe het met hart en ziel. De patiënten zeggen het ook." (Margo Bollu, logistiek medewerkster UZ Leuven)

1. Margo: Verpleegkundige dankzij project 600

Hoe kun je een studie van vier jaar tot verpleegkundige financieel bolwerken als je al werkt? Voor Margo Bollu lag het antwoord in het project 600, een opleidingsproject voor verpleegkundigen. De overheid betaalt daarbij het loon door wanneer je een opleiding voor een knelpuntberoep volgt.

Margo werkte al als logistiek medewerkster van het UZ Leuven toen ze aan het project 600 begon. “Regelmatig vroegen patiënten me of ik geen spuiten mocht zetten en zo, waarop ik uiteraard ‘neen’ moest antwoorden. Maar ik dacht: als het zo vaak gevraagd wordt, moet ik misschien zorgen dat het antwoord ‘ja’ is.”

Praktische bezwaren stonden in de weg. Margo heeft een man, twee kinderen en een hypotheek. “Financieel was het onmogelijk om mijn job op te geven, maar met het project 600 kreeg het ziekenhuis mijn loon terugbetaald van de overheid. En ik kreeg de kans om de studie aan te vangen.”

Na een opleiding van vier jaar, mag Margo zich nu verpleegkundige noemen. Ze werkt op de afdeling maag- en darmaandoeningen van Gasthuisberg. “In juli ben ik begonnen, meteen na het afstuderen”, vertelt ze enthousiast. “Ik ben hier heel blij mee. Ik heb nu echt m’n droomjob gevonden en ik doe het met hart en ziel. De patiënten zeggen het ook (lacht).”

Lees ook: Het startloon van een verpleegkundige?

Ondertussen werkte Margo zich op tot apotheekverantwoordelijke van haar afdeling en heeft ze plannen om referentieverpleegkundige voor het domein pijn te worden. “En over een jaar of tien kan ik misschien hoofdverpleegkundige worden. Plannen genoeg, hoor, maar we zullen eerst met dit beginnen (lacht).”

2. Katia: Tweemaal studeren voor dezelfde job

Toen Katia Petrova in 2000 vanuit Rusland naar België kwam, moest ze haar opleiding verpleegkunde overdoen. Het Russische diploma werd hier namelijk niet erkend. Tegelijk leerde ze ook Nederlands. Een verhaal van volhouden en discipline.

Katia had niet alleen al een Russisch diploma verpleegkunde, ze oefende de job ook al jaren uit in haar vaderland. “Heel die opleiding opnieuw doen, was niet aangenaam. Maar het kon niet anders”, vertelt ze. “Het beroep op zich kende ik al, het was de taal die het lastig maakte. Alle leerstof, alle anatomische termen: alles was in het Nederlands. Soms waren er ook gewoontes die ik niet begreep. Zo gebruikten we in Rusland nooit een kladblad voor examens. Ik heb hier ooit een examen volledig op een kladblad gemaakt, dat daarna doodleuk in de vuilbak werd gesmeten. Het eerste jaar was ik stevig gebuisd. Ik begon aan mezelf te twijfelen: ben ik wel geschikt?”

Maar Katia zette door en combineerde haar opleiding zelfs met een bijkomende studie Nederlands. In 2003 studeert ze af, met onderscheiding. “Ik ben dan meteen bij UZ Leuven aan de slag gegaan en heb zes jaar als verpleegster gewerkt. Daarna ben ik hoofdverpleegkundige geworden in operatiekwartier 2 en nu ben ik hoofdverpleegkundige van de Centrale Sterilisatie Afdeling (CSA).”

Het allerleukste aan de job is met mensen werken, zegt Katia. “Papier en administratie zijn natuurlijk belangrijk, maar dat is mijn ding niet (lacht). Mensen motiveren, ze dingen aanleren, hen helpen: daar doe ik het voor. Ooit zou ik graag opleidingen geven, voor buitenlanders bijvoorbeeld. Ik weet hoe moeilijk ze het hier soms hebben, dus als ik daarmee kan helpen: heel graag.”

Go for happy! Bekijk het actuele vacatureaanbod bij UZ Leuven...

3. Sander: Van de cafetaria naar de IT-afdeling

Sander Missiaen begon zijn carrière in het UZ Leuven in de cafetaria, maar start deze zomer in de IT-afdeling. Een opmerkelijke carrièreswitch die langs de dienst logistiek en mobiliteit van het ziekenhuis verliep.

Lang leek het dat Sander voor de klas terecht zou komen. Hij zat al in zijn tweede jaar lerarenopleiding in Groep T, toen hij besloot om de studie stop te zetten. “Ik ben dan beginnen te werken als afwasser in de cafetaria van het ziekenhuis”, vertelt hij. “Na een tijdje mocht ik ook in de keuken werken en op het laatst controleerde ik de bestellingen en leveringen.”

Maar Sander wilde hogerop. Hij schoof door naar de afdeling logistiek en mobiliteit, waar hij aan de slag kon bij het interne medicijnentransport. Hij volgde verschillende interne cursussen, vooral over IT en computers. “Ik moest dat uiteraard vragen, dat was voor mijn werkgever geen probleem”, zegt Sander. “Integendeel, het werd zelfs aangemoedigd. Er is natuurlijk een groot tekort aan IT-specialisten. Ook bij het UZ.”

In juni begint Sander bij het frontend-team te werken. “Ik ga me er bezighouden met de installatie en ondersteuning van de pc’s en laptops van het personeel. Daarnaast onderhouden wij ook alle aankondigingsborden en de telefoonsystemen. Werk genoeg dus (lacht).”

Als hij erop terugkijkt, is hij blij dat zijn carrière gelopen is zoals ze gelopen is, zegt Sander. “Ik klaag zeker niet, maar ik zou nu toch eerst dat bachelorsdiploma behalen. Waarschijnlijk zou mijn carrière dan sneller gelopen zijn en had ik een paar stappen kunnen overslaan. Maar ik kijk nu vooral heel erg uit om te kunnen beginnen bij IT.”

Extra: Hoe maak je een geslaagde carrièreswitch?

(Frederic Petitjean) - Bron: Go for happy Magazine