Sociale zekerheid is een federale materie. De federale kas betaalt de wettelijke pensioenen en voor de Nederlandstalige en de Franstalige Gemeenschap gelden daarbij dezelfde regels en procedures. Of je nu in Bergen of in Brugge twintig jaar voltijds als bediende aan de slag bent geweest, op je 65ste - in principe de wettelijke pensioenleeftijd - heb je recht op hetzelfde pensioenbedrag.
Toch hebben in dit land noord en zuid elk hun eigen kijk op de pensioenen. Bij de Vlaming lijkt de sense of urgency net iets groter. Zeven op de tien vinden een stijging van de pensioenleeftijd onvermijdelijk. In Wallonië delen zes op de tien die veronderstelling. Meer Vlamingen dan Walen (48 vs. 40 procent) verwachten ook dat het brugpensioen in de nabije toekomst verdwijnt.
Ook de manier waarop we ons pensioen financieel verzekeren, verschilt. Franstaligen gaan er meer dan Vlamingen van uit dat ouders sparen voor hun kinderen. Vlamingen leggen meer reserves voor zichzelf aan. 44 procent van de Vlamingen is van plan om zijn spaarcenten later zelf op te souperen, liever dan het aan de kinderen na te laten. Onder de taalgrens is dat 30 procent.
Vlamingen bouwen bovendien meer aan een aanvullend pensioen. Zeven op de tien doen aan individueel pensioensparen. In Wallonië is dat zes op de tien. Onze zuiderburen bouwen ook minder pensioen op via hun werkgever. In Vlaanderen heeft 41 procent van de werknemers een groepsverzekering of pensioenplan via het werk, in Wallonië 31 procent.
Vier Vlamingen op de tien doen daarnaast nog eens extra spaarinspanningen, zoals investeren in vastgoed, kunst of aandelen. Dat is dubbel zoveel als in Wallonië.
Misschien zijn onze Waalse buren iets minder kapitaalkrachtig? De helft van de Waalse respondenten die langer aan de slag willen blijven, zeggen dat alvast vooral uit financiële noodzaak te doen. In Vlaanderen is dat voor 41 procent een reden. De helft van de Walen neemt ook liever geen loopbaanonderbreking om zo een negatieve impact op hun latere pensioenbedrag te vermijden.
Oudere werknemers die meer tijd willen vrijmaken, doen dat in Vlaanderen vooral door deeltijds te werken (52 procent), een optie die slechts een kwart van de Walen overweegt. In dat geval nemen ze toch liever loopbaanonderbreking, wat voor een Waal op drie het overwegen waard is. In Vlaanderen vindt maar 15 procent dat een mogelijkheid.
De vraag naar een minder jachtig leven, leeft overigens vooral bij Franstaligen, al zijn het eerder de Nederlandstaligen die voor de leeftijd van 60 jaar stoppen met werken.
(ks)
18 juni 2010Langer, maar anders en beter. Zo moeten onze carrières er gaan uitzien. Of ziet u zichzelf 45 jaar lang in dezelfde job aan hetzelfde tempo werken? De arbeidsmarkt moet zich fundamenteel hertekenen. Daar zijn Fons Leroy (VDAB) en Jan Denys (Randstad) van overtuigd. Maar hoe?
In elk verkiezingsprogramma stonden maatregelen om langer werken aan te moedigen. Maar hoe doeltreffend zijn die? Wij vroegen het aan Fons Leroy (VDAB) en Jan Denys (Randstad).
Je hoort vaak spreken over de verschillende pijlers waaruit het pensioen bestaat. Maar wat betekent dat nu concreet?
Vooral diegenen voor wie het pensioen een verre toekomst is, scharen zich achter het idee van langer werken. Van de 18- tot 29-jarigen is driekwart overtuigd dat de pensioenleeftijd de komende jaren zal stijgen.
Slechts 15 procent van de Belgen vindt, wit- en groenboek ten spijt, dat de overheid zich voldoende inspant om langer werken aantrekkelijk te maken. De nieuwe federale regering staat nog heel wat werk te wachten in het eindeloopbaandebat. Maar kan ze dat wel?
We hebben het allemaal druk, druk, druk... En vaak komt het door zaken die we onszelf opleggen of door het alomtegenwoordige internet.
Voor elke werknemer is er (binnenkort) 5 dagen opleiding voorzien.
De krapte op onze arbeidsmarkt is alomtegenwoordig. Maar in welke sectoren kunnen we ook de komende jaren de meeste vacatures verwachten?
Minder woon-werkverkeer en een flexibelere tijdsplanning. Thuiswerken heeft zo z’n voordelen. Al is er vanzelfsprekend ook een keerzijde van de medaille...