Workaholics
Vorige

1 van 151

Volgende
Volgend artikel:

Wat winnen mijn collega's bij overwerk?

Van werkverslaving raak je nooit helemaal af

"Vaak duurt het lang voor werkverslaving wordt opgemerkt, pas als de 'uitlaatkleppen' zichtbaar worden: een alcoholprobleem, burn-out, een cocaïne- of seksverslaving ...", vertelt psychologe Sibyl Pien van ontwenningskliniek Solutions. Maar het is nooit te laat om een workaholic op de juiste rails te zetten. "Dat vergt wel constante alertheid en grenzen stellen. Van een werkverslaving kan je immers nooit helemaal genezen, wel herstellen."
#

"Werkverslaafden hebben vanuit hun karakter, opvoedingspatronen en levenservaring een gedachtegoed ontwikkeld met een verstoord realiteitsbeeld tot gevolg. In therapie wordt dit grondig bekeken. Zo maken we een gevolgenlijst op van de werkverslaving: niet meer slapen, depressie ... Dan beseffen ze dat de verslaving hen machteloos heeft gemaakt en hun leven stuurloos werd. Maar het is een erg complexe problematiek. Veelal is de verslaving aan werk een vlucht voor onderliggende angsten. Het zijn immers typisch mensen die moeilijk met hun emoties om kunnen", vertelt de therapeute.

Zelfs spiritualiteit wordt gerationaliseerd, met werk als religie. "Enkel werken heeft nog zin voor hen en verdringt al het andere in hun leven. Gezonde ontspanning is er vaak niet meer bij. Vandaar dat veel workaholics een uitlaatklep zoeken in andere verslavingen. In de holistische behandeling leggen we ook de nadruk op relaxatietechnieken en meditatie", vertelt Pien.

Herwonnen vrije tijd

Workaholics die van een 60-urenweek terugvallen op een doorsnee werkweek krijgen er evenwel een nieuw probleem bij: wat doe ik in godsnaam met al die vrije tijd? "Uiteraard moet je met die mensen nagaan hoe ze hun tijd kunnen invullen. Gewoonlijk stel ik samen met hen een weekrooster op met uren waarop ze zullen werken en uren die bedoeld zijn voor hun privéleven", verduidelijkt Pien. "Een werkverslaafde heeft veel verliezen geleden, die je probeert te herstellen. Zoals hun sociale contacten. Je laat hen bij hun tijdsinvulling ook eigen doelen stellen. Iemand die in zijn studententijd veel sportte, kan daar de draad weer opnemen."

Je grenzen kennen, daar lijkt het vooral op aan te komen. "Je moet niet tegen je gevoel in gaan. Als je merkt dat al de rest erbij begint in te schieten, kan je beter geen extra werk aannemen. Iemand die stipt van negen tot vijf werkt en om één over vijf naar huis gaat, geeft duidelijk aan: hier ligt voor mij de grens. Die ligt voor iedereen anders. Als je maar beseft dat er meer in je leven is dan je werk, en een goede balans voor andere zaken weet te vinden", raadt ze aan.

bulletsDe 12 stappen van Workaholics Anonymous        

9 augustus 2019

Ontvang de nieuwste tips over werk en carrière

Meer dan 440.000 Jobat gebruikers zijn wekelijks op de hoogte

Anderen bekeken ook