"Staken is het ultieme wapen", zegt Daneel. "We proberen altijd eerst de kaart van het sociaal overleg te trekken, wat naar mijn gevoel sowieso veel meer opbrengt dan eender welke spontane actie."
Aan een staking gaan vaak heel wat verzoeningspogingen vooraf. Er bestaat zelfs een verzoeningsprocedure die vastgelegd in een cao. Volgens die procedure is het aan de directie en de interne vakbondsafvaardiging om een beginnend conflict te bespreken. Leidt dat tot niets, verplaatst het overleg zich naar hoger niveau waarbij vakbondssecretarissen de plaats van de interne vakbondslui innemen.
Beide partijen kunnen de kwestie ook voorleggen aan het verzoeningsbureau, met de bedoeling dat de voorzitter van dat bureau een verzoeningspoging onderneemt.
Daneel: "Zo zijn al heel wat stakingen vermeden. Komt er geen oplossing, dan is de vakbond gemachtigd om een stakingsaanzeg in te dienen bij de werkgever. Zo verhogen we de druk om tot een oplossing te komen." Een stakingsaanzeg heeft een verloopdatum. Vanaf dan kan er tot actie overgegaan worden.
"Hoe dat in zijn werk gaat? Heel eenvoudig", aldus Daneel. "We maken pamfletten en brengen onze militanten op de hoogte van wat er aan de hand is en wat er te gebeuren staat."
Alhoewel staken veruit de bekendste vorm van actievoeren is, is er aan alternatieven geen gebrek. "Zoals informatievergaderingen voor het personeel laten uitlopen waardoor het productieproces een beetje in de war gestuurd wordt", zegt Daneel.
In een grote onderneming zal er altijd een stakingspiket zijn waar vakbondssecretarissen, militanten en déléguées van de verschillende vakbonden zich verzamelen. Zo’n piket bevindt zich altijd aan de poort van een onderneming, om werkwilligen tegen te houden. Tegelijk dient een piket als centraal punt, om zichtbaar te zijn voor de media.
De ‘gemakkelijkste’ stakingen zijn volgens Daneel die bij bedrijven waar alle tewerkstelling zich tussen vier muren afspeelt. "Eén blokkage volstaat om heel het productieproces stil te leggen."
(mo)
7 maart 2013De actiedag van vrijdag 4 maart 2011, een initiatief van de socialistische vakbond ABVV en de liberale vakbond ACLVB, kwam er als reactie op het interprofessioneel akkoord (IPA).
Wordt er te vlug gestaakt? Jobat trok op onderzoek.
Heeft staken voor loon en arbeidsvoorwaarden nog zin? Jobat vroeg het aan professor arbeidsrecht Othmar Vanachter.
We vroegen aan Lindsay (28) uit Neerpelt hoeveel zij verdient en wat haar job als verpleegkundige (in Nederland) precies inhoudt.
De financiële sector doet zijn best om aanzien te worden als interessante werkgever. Al blijkt de concurrentie op de werkgeversmarkt behoorlijk pittig.
Karen Clement werkt al bijna twintig jaar bij Telenet. Zo lang bij dezelfde werkgever blijven is vandaag niet evident, maar bij Telenet blijf je groeien. Samen met Joke Meuris blikt ze terug op een boeiend carrièrepad – waarvan het einde nog lang niet in zicht is.
Ellen Bral vertelt hoe haar burn-out een keerpunt was voor haarzelf, en in zekere mate ook voor haar werkgever.
De bankrekeningen van bekend Hollywood? Gespekt met miljoenen dollars. We lijsten de tien best betaalde acteurs op van rijk naar loaded.
’s Middags doorwerken en dan vroeger naar huis gaan omdat je geen middagpauze hebt genomen. Te mooi om waar te zijn of mag dat?