“Ik ben in het onderwijs gerold dankzij een goede vriend”, glundert Tonie. “Hij sprak vol enthousiasme over zijn opleiding tot onderwijzer en dat zette me aan het denken. Op dat moment was ik al vijftien jaar aan de slag bij het Koninklijk Belgisch Filmarchief. Ik besloot opnieuw te gaan studeren. De eerste twee jaar voor de klas vond ik niet meteen mijn draai. Ik dacht dat ik het niet in me had om een goede leerkracht te zijn. Dat gevoel veranderde toen ik steeds meer mijn eigen intuïtie volgde en me niet langer vastklampte aan alle theorie die ik had geleerd.”
Tonie geeft les aan de ketjes van het tweede leerjaar. “Ik koos voor het lager onderwijs omdat ik liever niet voor een klas met puberende tieners sta. Ondertussen weet ik dat je ook al in het vijfde en zesde leerjaar met pubergedrag te maken krijgt. (lacht) Het tweede leerjaar is een fantastische leeftijd om les aan te geven. Het zijn geen kleuters meer en ze hebben al heel wat geleerd, maar er zijn nog zoveel technische dingen die je hun kan bijbrengen. De verwondering in hun ogen als ze iets nieuws hebben geleerd, is heel mooi om te zien. Bijvoorbeeld wanneer ze ontdekken dat ze door te leren lezen nu ook zelf kunnen bijleren en verhalen kunnen ontdekken.”
De leerkracht verruilde ruim twintig jaar geleden West-Vlaanderen voor de hoofdstad. “Ik groeide op in Anzegem en Waregem, verkaste eerst naar de Marollen en daarna naar Schaarbeek. Ik voel me hier thuis en geniet van het polyglotte, internationale karakter van de stad en het culturele aanbod dat je er vindt. Ik ben ook blij dat mijn drie kinderen hier met minder vooroordelen kunnen opgroeien.”
Tonie gaat ook graag met de leerlingen op uitstap in Brussel. “Als school heb je hier zoveel mogelijkheden”, licht hij toe. “Er is een groot aanbod aan culturele activiteiten, zoals toneelvoorstellingen en workshops. Bovendien is alles dichtbij en verlies je weinig tijd om je in groep te verplaatsen. Je vindt hier ook veel groen, zoals het Zoniënwoud, en we hebben in het centrum ook een boerderij waar we met de klas op ontdekking kunnen gaan. Het is niet omdat je in een stad woont of werkt dat je die dingen niet hebt.”
“Lesgeven in Brussel is de normaalste zaak van de wereld”, glimlacht Tonie. “Ik woon in Schaarbeek dus vind ik het logisch dat ik hier ook lesgeef. We zouden wel nog een uurtje kunnen doorkaarten over de unieke taalsituatie waarin de meeste kinderen in onze klassen zich bevinden. Dat maakt ook het lesgeven in Brussel uitdagender. We kunnen het leerdoel ‘De leerlingen komen in contact en tonen interesse in andere talen en culturen’ al afvinken nog voor het eerste belsignaal op 1 september luidt. Elke dag opnieuw zie ik dat onze Schaarbeekse ketten nog niet doordrongen zijn van het hokjesdenken en de etikettering rond herkomst en huidskleur.”
Ook als leerkracht leert Tonie nog elke dag bij. “Lesgeven in Brussel is heel verrijkend. Sommige kinderen die bij mij in de klas zitten, spreken al drie of vier talen. In Brussel is multiculturaliteit een vanzelfsprekendheid en als leerkracht steek ik veel op over allerlei talen en culturen. Het zou een grote meerwaarde zijn als we die mix aan culturen nog wat meer zouden zien terugkeren in de samenstelling van de leerkrachtengroep. Bij deze dus een warme oproep”, knipoogt hij.
Heb je in interesse in een job als leerkracht in Brussel? Ontdek alle vacatures en informatie op www.leerkrachtbxl.be
Ontvang nieuwe 'VLAAMSE GEMEENSCHAPSCOMMISSIE' jobs meteen in je mailbox.