Te veel werk? Eigen schuld!
Werkdruk, tijdsdruk ... Allemaal namen voor één en hetzelfde probleem: het gevoel te veel te moeten doen in te weinig tijd. Maar waar komt al die stress eigenlijk vandaan? Trainer/coach Jan Lux wijst met een dikke beschuldigende vinger richting ... onszelf.
We kunnen het natuurlijk op de crisis steken. En zouden we dan liegen? Hoegenaamd niet, want als de economie de wind van voor krijgt, zijn er maar weinig bazen die hun personeel niet vragen om een tandje bij te steken.
"Maar voor een groot stuk van onze tijdnood zijn we zelf verantwoordelijk", verklapt Jan Lux, zaakvoerder van en trainer bij Learning by Lux. "Iedereen kent wel een collega die voortdurend druk doet en altijd heel veel kaften met zich meesleurt. Ik heb ook zo iemand gekend. Die man begon 's ochtends om half acht en 's avonds zat hij daar nog om acht uur. Heel wat werkdruk dus, maar die creëerde hij wel zelf omdat hij niet kon of wou delegeren."
Wie lange dagen klopt, gaat volgens Lux dat ritme op een bepaald moment ook in stand willen houden. Niet in het minst omdat de reacties daarop het ego strelen. "Je collega's praten plots vol lof over je, van je baas krijg je ongetwijfeld een positieve evaluatie en voor jezelf is het een kans om je te mengen in zaken waar je je eigenlijk niet in te mengen hebt."
'We hangen te hard vast aan vervelende gewoontes'
Ons dagelijkse lijden heeft met andere woorden ook een aantal leuke kantjes waar we liefst zo lang mogelijk van genieten. Jans collega zag bijvoorbeeld meteen zijn kans schoon om - onder het voorwendsel dat hij 'toch geen tijd had' - zich te onttrekken van alle minder leuke taken. "En raad eens wie er thuis het gras afreed en de kinderen naar ballet bracht? Zijn vrouw uiteraard."
En dan zijn er natuurlijk nog de types die het de hele dag druk hebben, maar wel op elke hoek van het bedrijf staan te socializen. "Nu klopt het wel dat al dat geklets de olie is die de motor doet draaien, maar giet er te veel olie op en de motor draait zot", reageert Lux.
Waar verkwanselen we onze tijd nog zoal aan, Jan? "Aan routine en al wat ons een vals gevoel van veiligheid geeft. Het zit nu eenmaal in onze natuur om ons zeer graag in gewoontes te nestelen. Een gebrek aan voorbereiding is zoiets vervelends dat niet alleen heel wijd verspreid is maar ook heel veel tijd opslorpt."
'Probleem zeker niet onderschatten'
Nog vervelende en tijdverslindende gewoontes: voortdurend je e-mail lezen terwijl dat eigenlijk niet hoeft. "Voor een doorsnee bediende volstaat het om zijn e-mail 's ochtends, 's middags en 's avonds te lezen." Nog: vergaderingen die klokvast te laat beginnen. "Als tien mensen een half uur vertraging oplopen, gaat er vijf uur kostbare tijd verloren."
Gelukkig is het niet altijd onze eigen schuld dat we nog amper voor het donker thuis zijn. Werk dat door collega's wordt doorgeschoven, zorgt ook voor heel wat druk. En wie durft daar nu 'neen' op zeggen? "Dat is een groot probleem. Een voorbeeld: ik heb iemand in training gehad die op de dispatching waar ze werkte elke maandagochtend tegen een geweldige stapel werk aankeek. Maar wat bleek? Haar collega's praatten liever over het weekend en het voetbal. Ze ging daar dan wel in mee, maar tegen haar zin. Want haar werk lag op haar te wachten. Maar daar durfde ze niets over zeggen."
(wv)
12 augustus 2019