“Je moet het zeker niet voor de kick doen. Empathie en gezond verstand zijn nodig.” (Sofie de Caluwe, hulpverlener-ambulancier)

Het opleidingsprogramma duurt 132 lesuren opgedeeld in 44 lessen, waarbij theorie constant met praktijkoefeningen wordt afgewisseld. Na het lessenpakket en een positief examen volgt nog een aanvullende stage van 40 uur. Bij een gunstige beoordeling van de stage krijg je het brevet van hulpverlener-ambulancier en ben je in staat om dringende opdrachten voor het 100-systeem uit te voeren.

Je stapt wel in een leven van constant bijscholen. Elke hulpverlener-ambulancier moet jaarlijks minstens 24 uur bijscholing volgen om zijn competenties te behouden. De cursus start elk jaar in het najaar met keuze uit dagonderwijs of een avond- en weekendcursus.

Anderen helpen

De opleiding trekt de meest uiteenlopende profielen aan. Onder hen een aantal die al een fulltime job hebben en die zich graag engageren om in hun vrije tijd als ambulancier op te treden. In de nieuwe lichting die recent afstudeerde, is Sofie de Caluwe een van hen. Zij liep stage op de spoeddienst van ZNA Jan-Palfijn Merksem en heeft de smaak te pakken.

“De opleiding trekt een heel divers publiek aan, maar we hebben wel één ding gemeen: we helpen allemaal graag anderen. De opleiding geeft je meer zelfvertrouwen. Zodra je weet hoe je dringende geneeskundige hulpverlening toepast, ben je meer op je gemak als er op je werk of in je privéleven iets gebeurt”, zegt ze.

Misverstanden

Over de opleiding hulpverlener-ambulancier bestaan echter veel misverstanden. Zo moet je absoluut fysiek in vorm zijn, wil je je job goed doen. “Het werk daagt je zowel mentaal als fysiek uit”, zegt Sofie. “Tijdens interventies moet je zwaar materiaal dragen zoals je medische tas, zuurstofflessen en een monitor. Je gaat ook patiënten met een uiteenlopend gewicht uit de meest penibele situaties halen. Vaak een aantal etages hoog in appartementsgebouwen. En ook de lift kan het al wel eens niet doen. Tijdens de opleiding deden we daarom ook pittige oefeningen op het hindernissenparcours waar ook brandweer en politie trainen.”

Ook mentaal moet je sterk staan, want je wordt geconfronteerd met allerlei situaties en komt met de meest uiteenlopende mensen in contact. “Je komt werkelijk overal. Je leert omgaan met agressie, je werkt samen met brandweer, politie en MUG-teams, je leert het hoofd koel houden bij zware verkeersongevallen,... Zo kom je ook in contact met de grauwe kanten van de maatschappij. De armoede achter gesloten deuren went niet. Ik vind dat je sowieso vaker gaat stilstaan bij wat er in de maatschappij gebeurt. Dat geeft je meer begrip voor je medemens en meer mensenkennis”, vertelt Sofie.

Inschrijven kan bij de start van een nieuw jaar tot en met 30 juni voor een basisopleiding, die start omstreeks september/oktober van hetzelfde jaar.

Meer dan 1.900 opleidingen

De grootste knelpuntberoepen in de zorgsector zijn nog altijd de zorg- en verpleegkundigen. Het aantal vacatures voor verpleegkunde blijft bovendien ook stijgen. Daarom zet VDAB sterk in op deze opleidingen. In 2016 startten maar liefst 8.335 opleidingen in de zorgsector, waarvan 1.933 in de provincie Antwerpen. Acht op de tien cursisten die de opleiding met succes beëindigen, is binnen de drie maanden aan het werk.

In de provincie Antwerpen kunnen werkzoekenden terecht in de Servicepunten Zorg van VDAB in Antwerpen, Mechelen en Turnhout. De bemiddelaars geven er alle informatie over werken en opleidingen in de zorg. Bedrijven in de sector zijn niet alleen op zoek naar zorgmedewerkers, maar hebben ook nood aan administratieve, technische en ondersteunende collega's.

(br) - Meer info: www.campusvesta.be en www.vdab.be/zorg 

Als hulpverlener-ambulancier maak je ook vertrouwelijke dingen mee en heb je beroepsgeheim. Zo sta je bij een verdacht overlijden plots op een crime scene. Tijdens de opleiding leggen politieprofessionals van het labo daarom ook uit hoe sporenonderzoek precies in elkaar zit. “Toch moet je het zeker niet voor de kick doen”, zegt Sofie. “De sector heeft geen cowboys nodig. Eerder empathische mensen met gezond verstand. Met een ziekenwagen rijden, doe je in eerste instantie vanuit een maatschappelijk engagement. Mij geeft het alleszins veel voldoening om niet alleen met mezelf bezig te zijn en mijn steentje bij te dragen.” 27 maart 2017