Mede mogelijk gemaakt door: Unilin, FOD Financiën en UZ Leuven

Starters over hun eerste opdracht

Saartje Schroyen (24) kreeg een startbaanovereenkomst bij de FOD Financiën: "De materie is vaak ingewikkeld, maar net dat maakt de job zo razend interessant."

Saartje Schroyen: Ik hou ervan om wetgeving uit te spitten."

Saartje Schroyen (24) kreeg een startbaanovereenkomst bij de FOD Financiën, waar ze eerder stage liep binnen haar opleiding rechtspraktijk. Als financieel deskundige behandelt ze bezwaarschriften van belastingplichtigen. “Ga je niet akkoord met de berekening op je aanslagbiljet, dan kun je een bezwaarschrift indienen. In dat geval komt je dossier bij mij of een van mijn vele collega’s terecht. De materie is vaak ingewikkeld, maar net dat maakt de job zo razend interessant. Ik hou ervan om de wetgeving uit te spitten en na te gaan welke regels van toepassing zijn. Onze FOD organiseert ook regelmatig opleidingen, waardoor ik van alle nieuwigheden op de hoogte ben.”

“Geldzaken zijn per definitie zeer gevoelig, dus correct handelen is een must. Daarom krijg je als nieuwkomer niet vanaf dag één dossiers in handen. In mijn eerste weken doorliep ik verschillende trainingen om de manier van werken te leren kennen. Onder de collega’s van de FOD Financiën hebben we de gewoonte om dossiers aan elkaar voor te leggen. Ook daar leer ik veel uit. Daardoor heb ik nu bijvoorbeeld een goede structuur om op eigen houtje aan een dossier te beginnen. Als ik twijfel, kan ik altijd het advies van de collega’s inroepen. Hoewel alle contacten tegenwoordig digitaal verlopen, heb ik toch het gevoel dat ik hen goed ken. De virtuele koffiepauzes zullen daar wellicht voor iets tussen zitten.”

“Vrij snel na mijn start heb ik bij Selor examens afgelegd om statutair stagiair te worden. Dat is de eerste stap naar een vaste benoeming en dus jobzekerheid. Elke vier maanden heb ik nu een evaluatiegesprek, aan het einde van het jaar volgt de beslissing. Best spannend, want ik heb nog veel te leren!”

Jennifer Huyghe: "Ik ben een vrouw van de actie"

Jennifer Huyghe (25) heeft een diploma industrieel ingenieur chemie en startte in januari bij Unilin als production engineer, na een spontane sollicitatie. In de fabriek in Wielsbeke waakt ze over een vlotte en veilige productie van allerhande decoratief plaatmateriaal. “Zijn er incidenten of is er plots veel uitval aan een machine, dan onderzoek ik wat er aan de hand is en doe ik suggesties om gelijkaardige situaties in de toekomst te vermijden. Vandaag steun ik daarvoor nog op de productieleider, maar de bedoeling is dat ik het meer en meer zelf in handen neem.”

“Aangezien Unilin een zero harm company wil worden, ligt er veel nadruk op veilig werken. In de training die ik hierover kreeg, ging het onder andere over hoe je mensen kunt motiveren om de regels goed op te volgen. Mijn eerste concrete opdracht bij Unilin lag in de lijn daarvan. Samen met de productieleider heb ik een instructiefiche bij een van de machines op onze afdeling opgesteld en uitgehangen. Op het document staat hoe de operatoren de LOTO (lockout-tagout, n.v.d.r.), de veiligheidsprocedure waarmee de energietoevoer naar de machine wordt afgesneden, correct moeten toepassen. Dit was maar een kleine interventie, maar wel een die onveilige situaties kan vermijden. Gelijkaardig aan deze zullen we in de komende maanden nog verschillende kleine en grotere ingrepen doorvoeren.”

“Ik hou van dit werk omdat ik veel sociaal contact heb, zowel met operatoren als bedienden, en regelmatig zelf de handen uit de mouwen mag steken. De hele dag aan een bureau zitten, is niets voor mij. Ik ben een vrouw van de actie (lacht). De rekruteerders hebben dat goed aangevoeld, toen ze me deze job voorstelden. Wat me ook bevalt, is het teamgevoel. Elke dinsdagmiddag eten we met de collega’s van het team samen frietjes. Dat moment houdt iedereen steevast in zijn agenda vrij. Zalig! De belangrijkste les die ik tot nu toe heb geleerd, is dat je als nieuwkomer niet moet aarzelen om vragen te stellen en altijd moet durven om je mening te uiten. Je collega’s zullen bij sommige opmerkingen misschien weleens raar kijken, maar je voorkomt er misverstanden mee en leert sneller bij.”

Lisa Verhulst: "Verpleegkunde was voor mij een late roeping."

Lisa Verhulst (27) haalde in juni haar diploma verpleegkunde en begon in de zomer, tussen de eerste en tweede coronagolf, op de post-anesthesie-zorg-afdeling van UZ Leuven. Daar assisteert ze de anesthesisten, maakt ze patiënten operatieklaar en staat ze in voor de zorg bij het ontwaken. “Sinds ik in het UZ Leuven werk, gaat de tijd zoveel sneller vooruit. Geen enkele operatie of patiënt is gelijk, dus alert zijn is de boodschap. Het liefst sta ik bij de intensieve patiënten, bijvoorbeeld na een hartoperatie. Dan moet je de waarden nog nauwgezetter opvolgen en redeneer je samen met de arts over de ontwikkelingen. Aangezien het een universitair ziekenhuis is, passeren hier ook de meer uitzonderlijke cases. Het gebeurt geregeld dat ik na afloop in de boeken duik om meer te weten over wat ik heb gezien.”

“Verpleegkunde was voor mij een late roeping. Het was tijdens een stage in Londen, in het kader van mijn masteropleiding bedrijfscommunicatie, dat ik besefte dat een zittende job niets voor mij zou zijn. Na nog een jaar aan de tolkenschool, wat evenmin mijn ding bleek, besloot ik het over een andere boeg te gooien. Ik schreef me in voor de opleiding verpleegkunde en wist al na een week dat daar mijn toekomst lag. Tijdens mijn studies deed ik weekendwerk als zorgkundige, in een woonzorgcentrum en in een perifeer ziekenhuis.”

“De eerste weken in het UZ Leuven vond ik best stresserend. Gelukkig voorzag het ziekenhuis een lange inloopperiode. In de eerste maand werkte ik altijd met een ervaren collega en stond ik nooit alleen bij de patiënten. En maar goed ook, want er kwam veel info op me af. Terwijl ik een patiënt aan het installeren was, moest ik bijvoorbeeld ook naar de briefing van de anesthesist en de operatieverpleegkundige luisteren. Ik herinner me dat er altijd wel iets was dat ik niet gehoord had. Wat was ik blij dat mijn mentor in de buurt was!”

“Door de coronacrisis zijn de omstandigheden niet ideaal om aan een nieuwe job te beginnen. Opleidingen worden uitgesteld. Leuke, ontspannende momenten met de collega’s vallen weg. Tijdens de tweede golf hebben we een deel van de post-anesthesie-zorg-afdeling omgebouwd tot intensieve COVID-afdeling en werkten we enkele weken als COVID-team. Dat was een leerrijke maar ook zware periode. Ik kijk enorm uit naar de dag dat alles weer in zijn oude plooi valt.”

Ontdek: Ben jij als starter klaar voor je eerste job?

(Hermien Vanoost) - Bron: Go for happy Magazine