Peter Vandermeersch: Archeoloog

"Ik zat in het vijfde leerjaar toen ik van mijn vader een boek over de ontdekking van het graf van Toetanchamon kreeg. Ik heb het verhaal wel honderd keer gelezen. Later ging ik ook naar lezingen van de stadsarcheoloog van Brugge. Hij vertelde dat je door een middeleeuwse afvalput te analyseren kon ontdekken of de mensen toen veel vis dan wel vlees aten. Ongelooflijk, toch? Dat zoeken in de aarde je toelaat om het verleden te reconstrueren, sprak tot mijn verbeelding. Het is bijna detectivewerk. Van de Kelten zijn bijvoorbeeld geen geschriften overgebleven. Alles wat we over hen weten, is aan de archeologie te danken."

"Die fascinatie heeft zeker bijgedragen tot mijn beslissing om geschiedenis te gaan studeren. Tijdens die studies mocht ik overigens in Destelbergen Romeinse nederzettingen helpen blootleggen. Uiteindelijk bleek geschiedenis de gedroomde aanloop naar een journalistieke carrière. Archeologen en journalisten hebben wel wat gemeen. Ze puzzelen gegevens samen om tot conclusies te komen. Archeologen moeten, net als journalisten, bevlogen vertellers zijn. Het stopt niet bij het vinden van sporen. Durven hypotheses stellen en je verhaal onderbouwen: dat is de kunst."

"Wellicht miste ik het geduld om een goede archeoloog te worden"

"Ik zou zeker een enthousiaste archeoloog geworden zijn, maar de beste? Wellicht miste ik daarvoor het geduld. Je moet heel zorgvuldig te werk gaan. Met een tandenborstel moet je de bodem afschrapen. Dat toparcheologen zoveel beheersing hebben, maakt mijn respect voor hen enkel groter. Ik ben heel blij dat steden als Antwerpen, Gent en Brugge in stadsarcheologen blijven investeren."

"Onlangs genoot ik nog enorm van een documentaire op het History Channel over een geraamte waar ze in Stonehenge op waren gebotst. Op basis van de tanden konden de onderzoekers achterhalen dat die mens ooit nog in de Alpen had geleefd. Hij had een verrot gebit: wellicht was hij naar Stonehenge gekomen in de hoop op die magische plek genezing te vinden. Misschien merken lezers wel dat ik als hoofdredacteur mijn enthousiasme voor archeologische ontwikkelingen soms moeilijk kan wegsteken, maar uiteindelijk vind ik het heden toch nog dat tikje spannender."