Perfectionisme werkt niet (goed)

"Er is niets perfect aan perfectionisme", aldus Leslie Zeigler, Creative Director bij het innovatieve bedrijf Rock Health dat bedrijven ondersteunt om de gezondheidszorg op technologisch vlak te verbeteren. Volgens haar komen vele creatievelingen, van de fotografiestudent tot de ervaren schrijver, regelmatig voor barrières te staan. Er bestaan verschillende soorten barrières, die op hun beurt verschillende oorzaken kunnen hebben.

Een voorbeeld van een vaak voorkomende creatieve barrière is volgens Zeigler perfectionisme, de behoefte om met het origineelste, beste, meest perfecte werk op de proppen te komen. In sommige gevallen kan perfectionisme dus een zeer schadelijk obstakel zijn voor het creatieve proces. Het staat namelijk de start of de voltooiing van creatief werk in de weg.

Voorbeelden

Zo vreest de fotografiestudent dat ze nooit de foto zal kunnen maken die volledig overeenstemt met wat ze in gedachten heeft. Ze geeft na een tijdje haar passie op, omdat ze zichzelf ervan overtuigd heeft dat ze niet het talent heeft om 'geweldig' te zijn in haar vak. Dus waarom nog moeite doen?

De ervaren schrijver gaat op zoek naar minder uitdagende projecten, omdat zijn vorig werk nooit is uitgedraaid zoals hij gehoopt had, ongeacht hoe fantastisch anderen het vonden. Hij wordt zijn strengste criticus en in plaats van zichzelf verder teleur te stellen, beperkt hij zijn creatieve uitspattingen.

Hoe voorkomen?

"Perfectionisme is een creatieve barrière die veel mensen ervaren", aldus Zeigler. We kunnen deze barrières misschien niet volledig tegenhouden, maar het helpt om te luisteren naar wat Steven Pressfield bespreekt in zijn boek 'The WAR of ART: Break Through the Blocks and Win Your Inner Creative Battles.'

Daarin zegt hij het volgende: "De amateur gelooft dat hij eerst zijn angst moet overwinnen, vooraleer hij aan zijn werk kan beginnen. De professional weet dat deze angst nooit kan worden overwonnen. Hij weet dat er niet zoiets bestaat als een 'onverschrokken krijger' of een kunstenaar zonder angst. Wat Henry Fonda deed, nadat hij backstage had overgegeven, was zichzelf herpakken en het podium opgaan. Nog steeds was hij doodsbang, maar hij dwong zichzelf ondanks zijn angst naar voren. Hij wist namelijk dat eenmaal hij tot actie overging, zijn angst stilletjes zou wegsluipen en alles wel goed zou komen."

(nm) – Bron: Designtaxi.com