Op zoek naar uitzendwerk: 'Geschikt, maar niet als enige'

'Oogcontact, presentatie, stiptheid ... Kleine details die veel over iemand vertellen'

Op een koude maar zonnige donderdagochtend stapt Jurgen (29) omstreeks tien uur het fris en strak gedesignde Tempo-Team-kantoor aan het François Laurentplein binnen. Hij is op zoek naar Mieke, de consultant met wie hij een afspraak heeft. Jurgen is werkzoekend, woont momenteel nog in Roeselare maar plant binnenkort te verhuizen naar Gent. Als hij hier een job vindt tenminste.

Zijn laatste baan was er een als aankoper bij een bedrijf dat gordijnen maakt. “Ik kocht zowel de stoffen aan als de onderdelen voor de machines. Maar van al de beloftes die mijn baas me deed, ook de financiële, kwam niets in huis. Dus hebben we eind november samen beslist om er een eind aan te maken. Ik ben niet ontslagen, nee. Het is ‘in samenspraak met’ gebeurd.”

‘Stel je voor dat ik hier een grote doos heb, met allemaal taken in en je mag je eigen job samenstellen, welke zou je daar dan uithalen? Je mag creatief zijn’

Na een korte administratieve update en enkele vragen over Jurgens cv peilt Mieke naar wat voor een job hij eigenlijk op zoek is. “Stel je voor dat ik hier een grote doos heb, met allemaal taken in en je mag je eigen job samenstellen, welke zou je daar dan uithalen? Daar mogen taken bij zijn die je nog nooit gedaan hebt. Je mag creatief zijn.”

“Ik heb toch het liefst een job in het verlengde van wat ik al gedaan heb”, zegt Jurgen. “Aankoop of verkoop met wat menselijk contact en coördinatie erbij. Een job ook waarin ik mijn commerciële ervaring kan gebruiken. En bij voorkeur in buitendienst; daar hoort meestal een wagen bij (lacht). Die had ik in mijn vorige job ook, wat best handig is.”

‘Is die wagen echt een vereiste?’

“Zijn er nog zaken waar ik rekening mee moet houden als ik voor jou een job zoek?”, wil Mieke weten. “Nee, dat is het zowat”, zegt Jurgen. “En je loonsverwachtingen?” Jurgen vertelt dat hij bruto 2.800 euro verdiende, plus auto, gsm en computer. “Al vind ik die laatste twee niet zo belangrijk.” “En is de wagen een vereiste?” “Dat hoeft niet”, zegt Jurgen, “op voorwaarde dat er een financiële compensatie is.”

Mieke heeft een aantal jobs in gedachten die ze met Jurgen wil bekijken. De eerste is er een als verkoper op de binnendienst bij een gelatineproducent. “Dat is een tijdelijke job, voor zes maanden, met eventueel een optie op een vaste contract”, vertelt Mieke. “Dat half jaar kan je als een soort proefperiode beschouwen. Jouw werk is het afhandelen van binnenkomende orders, van a tot z.”

Jurgens cv vertoont raakvlakken met de job. “Als het je interesseert, zou ik er voor gaan”, drukt Mieke hem op het hart. “Zeker,” zegt Jurgen, “er komt veel in terug van wat ik al gedaan heb.”

Mieke heeft nog een tweede, gelijkaardige, functie in de aanbieding. “Het gaat om een job bij een petrochemisch bedrijf dat een dispatcher/scheduler zoekt. Jouw taak is om een deel van de stock, zowel hier als in Rotterdam, voortdurend in het oog te houden. Dagelijks rijden er vrachtwagens op en af. Jij moet de levertermijnen afstemmen op de schommelingen in het verbruik en oplossingen zoeken als er niet onmiddellijk kan geleverd worden. Een job met zelfstandigheid en verantwoordelijkheid.”

“Maar”, zegt Mieke, “ik zal eerlijk zijn. Geen van beide functies voorziet een firmawagen. Het loon ken ik ook niet. Steeds meer bedrijven wachten liever af om te zien wat voor vlees ze in de kuip krijgen voor ze openlijk over de verloning spreken. Maar als het je interesseert, stuur ik je cv door, samen met je loonsverwachting. Zo voorkomen we tenminste dat het eerste gesprek daar op afknapt. Ik heb nog een derde job, maar daarvan weet ik dat het loon een pak lager ligt.”

Nieuwe hoop

Voor Jurgen, die beide jobs wel ziet zitten, begint nu het wachten op de feedback van Miekes klanten. Zijn die onder de indruk van zijn cv, dan mag hij op gesprek. “Zodra ik iets weet, bel ik je. Ook als het negatief is”, zegt Mieke. “En als je het zelf maar niets vindt als je op gesprek bent geweest, wees daar dan eerlijk in. Dan handelen we dat correct af. Bel me gerust als je nog vragen hebt. Alleszins veel succes.”

Jurgen bedankt Mieke en stapt, voorzien van nieuwe hoop, de deur uit. En, maakt hij kans? “Het is sowieso een goede kandidaat, maar hij is uiteraard niet de enige. Er kunnen nog uitzendkantoren in de running zijn en misschien zijn er ook wel interne kandidaten.”

Tijdens de eerste maand van het jaar heeft Mieke, naast de bestaande dossiers, 165 nieuwe mensen ingeschreven bij Tempo-Team. “Ik weet niet precies hoeveel het er in december waren, maar het is alleszins een serieuze stijging. Onze sector voelt een crisisperiode traditioneel als een van de eerste. Zelf merk ik al van vorig najaar dat we meer kandidaten over de vloer krijgen; zowel ontgoochelde mensen die te horen hebben gekregen dat ze ontslagen zijn als tijdelijk werklozen.”

Grote concurrentie

Al kan die toestroom ook met de locatie van het kantoor te maken hebben. “We zitten hier midden in de côté van de uitzendbureaus, zoals we deze buurt noemen. Vroeger, toen we wat verder gelegen waren, voelden we echt dat sommigen gewoon de moeite niet meer deden om tot daar te gaan, omdat ze ze hier toch allemaal gedaan hadden.”

Maar ook aan het Laurentplein speelt de concurrentie, zeker nu er minder uitzendjobs zijn. “Creatief zijn en snel reageren, zowel naar de klanten als de werkzoekenden toe, is nu heel belangrijk”, zegt Mieke. “We proberen ook zoveel mogelijk onze naam te laten vallen.”

Hoeveel mensen het kantoor waar ze werkt momenteel tewerkstelt, kan Mieke niet exact zeggen. “Wij werken per regio, maar ik denk dat we ongeveer honderddertig uitzendkrachten aan het werk hebben. Daar zitten zowel korte als lange opdrachten tussen: van rekken vullen voor een dag tot een vervanging van een paar maanden.”

‘Ik voel het als mensen iets willen omzeilen’

Zelf is Mieke al tien jaar uitzendconsulent. Alhoewel personeelsmanagement haar altijd heeft geïnteresseerd, koos ze toch voor een marketingopleiding. “Toen ik van school kwam, heb ik twee jaar voor een petrochemisch bedrijf gewerkt. Toen na een reorganisatie bleek dat daar voor mij geen toekomst was, heb ik gesolliciteerd bij Vedior (oude naam van Tempo-Team, red.). Binnen de week kon ik aan de slag. Een totaal andere job, maar wel wat ik ervan verwachtte. Ik heb veel afwisseling, mag zelfstandig werken, heb ook wat commerciële flair nodig ... En elke dag is anders. Soms belt een klant om tien uur dat hij voor de middagploeg nog twee extra arbeiders zoekt. Dan duik ik in mijn bestand en begin ik rond te bellen. Als dat niet lukt, begrijpt de klant dat wel, maar dat gebeurt zelden.”

De grote kritiek op uitzendwerk is lang geweest dat uitzendkrachten de speelbal van de werkgever waren en amper aanspraak konden maken op vast werk. “Toch gaan er heel wat klanten via ons op zoek naar vaste medewerkers”, zegt Mieke. “Uitzendwerk met optie vast, heet dat. Je start dan nog altijd als interim, maar die periode wordt dan vaak beschouwd als je proefperiode.”

Tot slot nog een tip voor wie aan Miekes bureau belandt. Waar let een consultant eigenlijk op bij een kandidaat? “Op hoe je over jezelf vertelt, hoe je je vorige jobs beschrijft ... Als je wat ervaring hebt in het vak, voel je het als mensen iets willen omzeilen. Dan ga ik daar even dieper op in. Ook oogcontact is belangrijk, net als hoe iemand zich presenteert. Is die persoon op tijd voor zijn afspraak? Allemaal kleine details die heel veel over iemand vertellen.”

(wim.verdoodt@jobat.be)