Op stap met de wandelcoach: ‘Jobcrafting is een stijgende trend’

“Jobcrafting, aan je baas vragen of je huidige functie kan aangepast worden, is een stijgende trend” (Hilde Backus, wandelcoach)

Hilde Backus heeft twee passies: wandelen en coachen. Acht jaar geleden botste ze op de website van twee mannen die aan wandelcoaching deden. Mensen begeleiden én ondertussen in de natuur stappen: het leek haar een wonderlijke combinatie. Ze zocht contact met het duo en niet veel later startte ze een eigen wandelcoachbureau. In het boek ‘Op Weg Naar Plezier In Je Werk’ legt ze haar principes uit.

In welke zin zorgt je stapschoenen aantrekken voor een toegevoegde waarde?

‘Het voordeel van wandelcoachen, is dat je naast elkaar loopt tijdens het praten. Je zit niet constant elkaar aan te staren in een benepen kamer. Het voelt minder ongemakkelijk. De coachee krijgt ook meer ruimte om na te denken. Hij kan langer kauwen op de vragen die ik stel. De mensen die mij om hulp vragen, komen professioneel niet meer uit de verf. Daardoor zijn ze vaak gespannen en moe. Door het wandelen gaat hun hartslag en bloeddruk naar beneden. De natuur geeft hen rust. Dat helpt hen complexe besluiten te nemen. Terug op kantoor, blijken ze zich ook beter te kunnen concentreren.’

Hoe ziet een wandelcoachprogramma van uw hand er precies uit?

‘Ik geef mijn klanten wandelopdrachten. Het eerste wat ik wil onderzoeken, is wat hun wensen zijn. Wat zouden ze het allerliefste doen? Samen werken we het ideale scenario voor enkele werkdagen uit. Daarin plannen we zoveel mogelijk activiteiten die hun energie geven. Daarna peil ik naar hun natuurlijke talenten. We gebruiken daarvoor onder andere een 360° talentenscan: aan mensen in hun omgeving vraag ik welke talenten ze mijn klant toedichten. Die positieve feedback is vaak een opsteker. Ook bekijken we in welke werkomgeving ze floreren.’

En wat is meestal de uitkomst? Een nieuwe baan?

‘Voor sommigen wel, maar een pak mensen besluit voor eigen rekening te gaan werken of vraagt aan zijn baas of zijn huidige functie aangepast kan worden. Dit laatste, jobcrafting, is duidelijk een stijgende trend.’

Iets waar werkgevers niet altijd voor staan te springen, lijkt me.

‘Als ze slim zijn, staan ze er wél voor open. Als je iemand meer ruimte geeft om zijn job inhoudelijk in te vullen, krijgt hij meer plezier in zijn werk en wordt hij ook productiever. Het is wél heel belangrijk dat je je chef heel concreet kan vertellen wat je anders wil. En daar dient de wandelcoaching voor. Ik heb net een vrouw begeleid die communicatieadviseur is. Ze vindt dat ze te veel uitvoerende taken heeft. Ze zou liever vaker mee nadenken over het communicatieplan voor een klant. Ze heeft haar manager uitgelegd dat ze dit strategische werk nodig heeft voor haar motivatie. Ze maakte hem ook duidelijk dat ze op die manier hem werk uit handen kon nemen, waardoor hij meer tijd zou krijgen om te netwerken. Als je het presenteert als een oplossing waar je chef ook voordeel bij heeft, krijg je hem wel mee.’

Hoe komt het eigenlijk dat we zo vaak geen helder beeld van onze wensen en talenten hebben?

‘Vele mensen maken onbewuste keuzes. Ze hebben bijvoorbeeld een brede studierichting gevolgd en rollen daarna van de ene baan in de andere. Na verloop van tijd beseffen ze pas dat ze hun arbeidsvreugde onderweg kwijt zijn geraakt. Anderen hebben te veel geluisterd naar wat anderen verwachtten. Wat ook meespeelt: mensen zijn vaak gefocust op wat niet goed loopt. Hun talenten zijn ze als vanzelfsprekend gaan beschouwen.’

U realiseerde zelf ook een professionele ommezwaai, in 2004. Bent u nu gelukkiger?

‘Absoluut. Mijn droom is uitgekomen. Toen ik ontdekte dat zoiets als een wandelcoach bestond, was mijn eerste reactie: “Het kan toch niet dat je daarmee geld kan verdienen?”. Ik deed toen communicatietraining voor een bedrijf en verlangde ernaar meer te kunnen coachen. Ik heb nu ontdekt dat de natuur heel dankbaar kan zijn voor een coach. Onlangs, tijdens een wandeling, ging een vrouw bij een fruitboom staan. “Zo breed wil ik ook in bloei staan”, zei ze. Voor haar fungeert dat beeld als een anker. Zelf ben ik heel voorzichtig met metaforen. Het mag niet te zweverig worden. We doen niet aan boomknuffelen. Integendeel, we gaan voor flinke resultaten.’

(pvd)