Nieuw beroep: rampencoördinator

“Eigenlijk bestaat mijn taak erin om aan alle mogelijke scenario’s te denken waar mijn collega’s zelf liever niet aan denken. “ (Dimitri De Fré, rampencoördinator bij UZ Leuven)

Een antwoord bieden op alle mogelijke rampen die zich in of rond het ziekenhuis kunnen voordoen: dat is in een notendop de job die Dimitri De Fré intussen een drietal jaar uitoefent bij UZ Leuven. “Eigenlijk bestaat mijn taak erin om aan alle mogelijke scenario’s te denken waar de collega’s zelf liever niet aan denken.”

Scenario’s

Rampen kunnen best divers zijn. “Er kan iets gebeuren buiten het ziekenhuis, zoals een ongeval of aanslag. Je moet er dan voor zorgen dat je de extra toevloed van patiënten aankunt”, vertelt Dimitri. ”Maar het kan ook vanbinnen zijn, zoals een stroomuitval of ontploffing. Wij zitten gemiddeld bijvoorbeeld met 1.700 patiënten die vaak zelf niet in staat zijn om zich in veiligheid te brengen in geval van nood. Zoiets moet je inplannen.”

Concreet bestaat er binnen UZ Leuven een ziekenhuisnoodplan, met een antwoord op diverse scenario’s. “Een belangrijk luik zijn de actiekaarten die voor bepaalde functies zijn voorzien. In noodsituaties worden bestaande profielen, zoals dispatchers of telefoonoperatoren, dan aangestuurd om andere taken uit te voeren. Of er ontstaan nieuwe functies met een aangepast takenpakket, zoals de medisch incident-manager.”

Oefenen, oefenen

De job van rampencoördinator is erg horizontaal. “Ik rapporteer als stafmedewerker aan onze hoofdarts, maar heb contact met heel veel diensten. Van medische diensten tot technische dienst en IT-afdeling.” Zijn job staat overigens een eindje af van zijn opleiding in internationale politiek. “Al volgde ik nadien, naast een managementopleiding, een postgraduaat rampenmanagement. Ik werkte voordien bij de FOD Volksgezondheid, waar ik met de materie in aanraking kwam. Voorts was ik ook nog vrijwilliger bij het Rode Kruis.”

Regelmatig worden in het ziekenhuis de noodscenario’s ook afgetoetst. “Zo hadden we al twee keer een oefening waarbij we een groot schietincident in scène hebben gezet, simuleerden we een brand en oefenden we met de coördinatiecel. Het is noodzakelijk om je plan regelmatig in de praktijk te testen.”

Zaventem, 22 maart

Het klinkt misschien een beetje ongelukkig: het beroep van rampencoördinator zit in de lift. “Ook omdat er wetgeving aankomt waardoor elk ziekenhuis een noodplancoördinator moet hebben”, vertelt hij. “En daarnaast heb je een bepaalde maatschappelijke evolutie, die voor meer aandacht zorgt.”

In die zin waren de aanslagen van 22 maart op de luchthaven van Zaventem wel een mijlpaal, erkent hij. “Daarvoor was er bijvoorbeeld ook al terreurdreiging, maar die dag kwam het heel dichtbij. Wij zijn toen als ziekenhuis niet overrompeld geweest, dat niet. Maar we hebben die dag ons noodplan moeten activeren zoals nooit tevoren.”

Ten slotte toch nog dit: wat doet Dimitri als rampencoördinator zelf bij een ramp? “Dat hangt ervan af”, antwoordt hij. “Ik ga op dat moment daar waar ze me het meest nodig hebben.”

(wv)