Met lief zijn word je geen manager

Lief, behulpzaam en beleefd zijn heeft zonder twijfel zijn voordelen. Sociaal gezien kan dat je alleen maar ten goede komen. Professioneel gezien, misschien niet ...

Denkers en voelers

Volgens een persoonlijkheidsstudie van Truity Psychometrics bij leidinggevenden, kunnen er twee categorieën werknemers onderscheiden worden: denkers en voelers.

Over het algemeen hadden de denkers het meeste kans om het tot manager te schoppen. Zeker leiders van grote teams bleken grotendeels het denker-type te zijn. Voeler-types werden zelden gepromoveerd tot topmanagersfuncties. Al kwamen ze wel nog in aanmerking om kleinere types te leiden.

Het verschil? Een denker is iemand die teruggrijpt naar logica en analyse. Een voeler zal eerder empathisch handelen en zich laten leiden door zijn gevoel. Iets dat de meeste werknemers wel in dank afnemen, want een voeler stelt sneller de noden van een ander boven die van zichzelf.

Eerlijke kritiek

Toch schuiven werknemers systematisch mensen met het minst aangename karakter naar voren als ze een leidinggevende moeten kiezen. De studie nam de proef op de som en liet enkele deelnemers kandidaten voor een managementpositie beoordelen. Hun test bevestigde eerdere ondervindingen. Warme, vriendelijke profielen scoorden een stuk minder goed. Het waren de minst sympathieke kandidaten die als de beste leiders uit de bus kwamen.

Art Markman, psycholoog, legt uit dat werknemers sneller zullen kiezen voor een manager die eerlijke feedback durft geven en kritiek niet schuwt. Iemand die als beste vriend wilt beschouwd worden, zal minder snel straffe uitspraken willen doen of negatieve feedback geven.

Verder zouden deze minder aangename persoonlijkheden zichzelf beter kunnen verkopen. Voelers scheppen minder op, cijferen zichzelf een beetje weg en hun prestaties vallen daardoor minder op. Denkers leggen meer de nadruk op zichzelf en hun goede prestaties, waardoor ze niet onopgemerkt voorbij kunnen gaan en ze dus hun kans op een promotie verhogen.

Zelfkennis

Voeler of denker, een geschikte leidinggevende moet vooral zelfkennis hebben. Denkers die weten dat ze weinig empathie tonen en onvoldoende rekening houden met gevoelens van anderen, kunnen zichzelf erin trainen dat wel te doen. Voelers weten van zichzelf ook vaak dat ze te voorzichtig omspringen met hun omgeving en te lang rond de pot draaien. Zij kunnen leren om kritischer te zijn als ze het tot gerespecteerde manager willen schoppen.

Idealiter is een leidinggevende dus een gezonde combinatie van voeler en denker. Afhankelijk van de situatie zal elke manager wat meer voeler of wat meer het denkende type moeten zijn. Flexibiliteit is de sleutel tot succes.

(sjv) – Bron : Express.be