Waarom VDAB het goede doel steunt

“De werkloosheidscijfers zullen niet dalen door MVO, maar het heeft wel impact op het eigen personeel.” (Marie Martens, VDAB)

“Het is een vraag die ik vaak krijg”, zegt Marie Martens, MVO-coördinator bij VDAB. “Het antwoord is ‘ja’. Werkzoekenden aan werk helpen, heeft inderdaad een enorme meerwaarde, maar het is niet omdat je doelstelling maatschappelijk relevant is, dat ook de manier waarop je dat doet relevant is.”

Een van de absolute voorwaarden om dat te bereiken, is de steun van de directie, weet Marie Martens. “Er bestaat een groot verschil tussen collega’s die in de marge van de organisatie een spaghettislag organiseren en een uitgewerkt MVO-beleid dat in het DNA van de organisatie zit.”

‘Slim’ ondernemen

Dat laatste is wat VDAB vandaag voor ogen heeft, intern en extern. “Wij meten de milieuprestaties van onze gebouwen, maar we geven de cursisten in onze beroepsopleidingen ook mee wat duurzaam betekent op de werkvloer.”

Als overheidsbedrijf moet VDAB wel ‘slim’ omspringen met maatschappelijk verantwoord ondernemen. “Er een smak geld tegenaan gooien, zoals in de privé wel eens gebeurt, kunnen wij niet. Wij vragen ons vooral af wat we als organisatie kunnen betekenen, zelfs al zouden we geen middelen hebben. Wie kunnen we onze expertise aanbieden, waar kunnen we helpen?”, legt Marie Martens uit.

Toiletpapier

Dat betekent niet dat MVO bij VDAB zich beperkt tot intenties en woorden. Zo stelt VDAB zich al sinds 1993 milieudoelstellingen, maakt de organisatie gebruik van een windturbine en zonnepanelen, en werkte het een mobiliteitsbeleid uit met veel aandacht voor trein en fiets. Sinds 2009 werkt VDAB volledig op 100 procent groene stroom. Zelfs het toiletpapier op de hoofdzetel is gerecycleerd.

“VDAB is meer dan een dienst om werkzoekenden aan een baan te helpen”, vertelt Marie Martens. “Sinds vorig jaar kunnen VDAB-medewerkers zelf projecten voorstellen om te ondersteunen. De enige voorwaarde is dat die projecten in het verlengde liggen van onze missie. Ze moeten dus iets met werk te maken hebben.”

De collega’s hebben die oproep goed gehoord, blijkt uit het aantal mailtjes waarmee Marie Martens wordt overstelpt. “Het werd te moeilijk om er eentje uit te kiezen, dus hebben we beslist om twee projecten te steunen: één in het buitenland en één in Vlaanderen.”

Lalibele

Het buitenlandse project vindt plaats in Lalibele, een toeristisch dorpje in Ethiopië. “In het Pe@r Café daar leren werkzoekende Ethiopische jongeren hoe ze een café moeten uitbaten. De grootste hinderpaal voor die jongeren is hun talenkennis. Dat ze te weinig Frans en Engels kennen, bemoeilijkt hun contacten met toeristen. We hebben gezorgd voor een webcoach die de jongeren opvolgt in hun eigen taal en voor meters en peters die vanuit België met hen communiceren in het Engels en het Frans. Heel wat VDAB-collega’s voelen zich aangesproken en geven zich op om meter of peter te zijn”, aldus Marie Martens.

Kasten en gordijnen

Crisisopvangcentrum ’t Sleutelke in Kampenhout heeft op het eerste gezicht weinig met werk te maken. In het centrum verblijven mensen die als gevolg van een noodsituatie geen verblijfplaats hebben. Er zijn zes appartementen.

“Toch kunnen we daar een mooie bijdrage leveren”, zegt Marie Martens. “Die appartementen waren nogal bric-à-brac samengesteld. We hebben onze klusjesopleiding ingezet om allerlei reparaties uit te voeren. De houtopleiding maakt nieuwe kasten, de schildersopleiding neemt de muren onder handen, de confectieopleiding maakte nieuwe gordijnen en de poetsopleiding zal er grondig schoonmaken.”

Op die manier kan VDAB een verschil maken en er zelf ook wat uithalen. “Dit is geen pure liefdadigheid. Het is ook een hele goeie oefening voor de cursisten om ter plaatse te verven in plaats van in een oefenruimte.”

Tevreden werknemers

MVO brengt een dynamiek teweeg in de organisatie, zegt Marie Martens. “Het personeel is trots op zijn werkgever en mensen zijn gemakkelijker warm te maken om actie te ondernemen. Ik geloof ook dat MVO een impact heeft op de tevredenheid van het personeel, omdat ze zich kunnen identificeren met de organisatie waarvoor ze werken. De werkloosheidscijfers zullen er niet door dalen, maar het is wel de moeite om in te investeren.”

(sdc) - Bron: MARK Magazine