Het outplacementdagboek van Francine (deel 3): Met gemengde gevoelens op sollicitatiepad

"Mezelf verkopen vind ik niet zo eenvoudig. Ik werk aan een kort en raak profiel van mezelf.” (Francine Gordon)

Een nieuwe en cruciale periode in mijn outplacementtraject breekt aan. Mijn LinkedIn-profiel is geactualiseerd, mijn cv ligt klaar. Ik laat mijn contacten in de hr-wereld weten dat ik opnieuw beschikbaar ben op de arbeidsmarkt. De periode van solliciteren kan starten. Dat is na al die jaren best spannend.

Ik voel me gesterkt door de voorbereidende sollicitatie-oefeningen in de outplacementsessies. Natuurlijk weet ik wat een ‘elevator pitch’ is. Als hr-verantwoordelijke heb ik kandidaten meermaals gevraagd zich kort voor te stellen. Nu is het mijn beurt. Mezelf verkopen, vind ik niet zo eenvoudig. Ik werk aan een kort en raak profiel van mezelf. Ik krijg feedback en leer bij.

Dankzij verschillende gesprekken met mijn begeleiders weet ik welke richting ik uit wil. Het liefst ga ik opnieuw aan de slag in een internationaal bedrijf. Werken met mensen uit verschillende culturen en het spreken van verschillende talen geeft mij energie. Maar uiteindelijk wil ik mij niet alleen door dit criterium laten leiden. Het is de inhoud van de job die primeert. Soms is de jobadvertentie daarover niet duidelijk, merk ik, en kom je de echte inhoud van een functie pas te weten tijdens het sollicitatiegesprek. Dat geldt ook voor de sfeer in een organisatie.

Drie interviews per week

Ik werk twee à drie interviews per week af. Dat is een hoog gemiddelde, vindt mijn individuele begeleider, met wie ik nu om de twee weken een afspraak heb. We overlopen mijn activiteiten: naar welke bedrijven heb ik mijn cv gestuurd, welke interviews deed ik, hoe zijn die verlopen, wat waren de moeilijke vragen? Potentiële interviewvragen goed voorbereiden, is belangrijk om tijdens een sollicitatiegesprek vlot over te komen. Vragen en antwoorden inoefenen, is werk voor ’s avonds thuis. Ik heb er de handen vol mee.

Geduld is een mooie deugd als je solliciteert. Na het versturen van een sollicitatiebrief kan het even duren voor je wordt opgebeld of voor je een afspraak krijgt voor een eerste interview. Hier zijn geen vaste regels voor. Sommige bedrijven zijn in hun reactie sneller dan andere. Regelmatig neem ik de telefoon om te informeren naar de status van mijn dossier. Daar is niets mis mee, integendeel, je laat ermee zien dat je gemotiveerd bent. In mijn vorige functie vond ik het altijd fijn te merken dat jobkandidaten hun sollicitatie goed opvolgden.

Euforie én twijfels

Ik word tijdens het solliciteren heen en weer geslingerd. Ik ben euforisch als een gesprek goed verloopt, terwijl ik me in de volgende fase afvraag of ik wel in het bedrijf pas. Een positieve vaststelling is dat de interviews voor het overgrote deel professioneel verlopen en zich concentreren op mijn ervaring en motivatie.

Al bij al slorpt solliciteren veel energie op. Na vier maanden zitten er voor mij drie serieuze kandidaat-werkgevers in de pijplijn. Maar zolang het aanwervingsproces niet is beëindigd, ben je een kandidaat tussen de andere kandidaten. Het kan van de ene dag op de andere afgelopen zijn of je leert doorheen de contacten en gesprekken dat de inhoud van een job je toch minder ligt dan je aanvankelijk dacht. Ook kunnen er in deze fase nog altijd nieuwe bedrijven op je pad komen. Doorzetten is de boodschap! Het vinden van een geschikte functie is belangrijk en vraagt nu eenmaal tijd. Gemiddeld vinden kandidaten in outplacement na zes tot acht maanden een nieuwe job. Ik hoef dus zeker nog niet te wanhopen.

Lees ook:

• Het outplacementdagboek van Francine (deel 1): Rouwen om het vertrek 
• Het outplacementdagboek van Francine (deel 2): Tijd om keuzes te maken

(ch) - Foto: (kb) - Bron: MARK Magazine