Winkelketen A.S.Adventure Group is intussen een Europese groep, maar de hoofdzetel ligt in België. Freddy Carrette zet er inzake HR al enkele jaren de lijnen uit. Hij werkt hiervoor samen met collega’s uit buurlanden waar de groep ook vestigingen heeft. Dat betekent: maandelijkse verplaatsingen en regelmatige vergaderingen met de buren. Wat heeft hij geleerd, en vooral: kloppen de clichés?
“Dat Nederlanders assertiever zijn, is een feit. Dat wordt eigenlijk ook al via het onderwijs met de paplepel ingegeven”, stelt Carrette. Ze geven bijna altijd hun mening, al dan niet met luide stem. “Zo’n Nederlandse televisieshow van Paul De Leeuw bijvoorbeeld was voor ons Belgen aanvankelijk toch ietsje te druk. Wij vinden dat al snel erover”, stelt hij. “Nederlanders willen zich in de zakenwereld ook graag meten met de grotere Europese landen. Ze streven bij dergelijke onderhandelingen naar een zekere gelijkheid.”
Dat Nederlanders dwarsliggers zijn, vindt hij niet. “Maar geef ze ruimte, een speelveld waarbinnen ze zelf beslissingen kunnen nemen. Dat kader hebben ze nodig. Ze vinden het niet leuk dat iemand van bovenaf alles bepaalt voor hen.”
Maar: Je wordt in Nederland altijd hartelijk ontvangen. “Ze zijn best open en sociaal en praten over veel meer dan alleen het werk.” Dat Nederlanders ten opzichte van Belgen een meerderwaardigheidsgevoel hebben (denk aan de klassieke Belgenmoppen), vindt Carrette niet. “Dankbaar zijn ze best wel, zeker als wij de lunch bovenhalen. Zelfs over een goed belegd broodje kunnen ze enthousiast zijn.”
“Duitsers zijn inderdaad heel erg gericht op alles wat met regels en procedures heeft te maken. Ik denk dat dit ook te maken heeft met hun redelijk industriële achtergrond, die impliceert dat ze eigenlijk geen fouten mogen maken”, stelt hij. “Het gevolg hiervan is dat Duitsers vaak supergoed georganiseerd zijn.”
Anderzijds, zo stelt hij vast, is de Duitse stijl van bedrijfsleiding ook erg mannelijk. “De ratio overheerst vaak. Ik merk ook dikwijls een zekere prestatiedrang en het belang van uiterlijk vertoon”, stelt hij.
Maar: Duitsers zijn tegelijk best volgzaam. “Ze hebben veel respect voor hiërarchie en zullen vaak gedwee orders uitvoeren. Terwijl wij een beslissing die we niet begrijpen of waarderen in vraag zouden stellen.”
“Zeker in de eerste contacten zijn Britten heel erg gesteld op beleefdheid en respect. Rechtstreekse kritiek is bij hen not done”, weet Carrette. Vaak bedoelen Britten iets helemaal anders dan wat ze zeggen. “Als een Brit zegt: I can see your point, but… bedoelt hij eerder dat hij er het zijne van denkt. Of dat hij jouw idee niet echt zal uitvoeren. Je moet bij hen vaak tussen de lijnen lezen, dat is niet altijd gemakkelijk.”
Britten kenmerken zich ook door een overtrokken beleefdheid. “Ze zijn formeel hiërarchisch ingesteld. Opbouw van relaties en een netwerk is voor hen erg belangrijk en daar zullen ze bepaalde regels voor hanteren. Als een Brit in een mail vraagt hoe het met je gaat, is dat vaak omdat hij vindt dat dat zo hoort, en mogelijk niet omdat hij oprecht geïnteresseerd is in jou.”
Maar: De formele regels, die de Britse en Angelsaksische wereld kenmerkt, zorgen ook voor een overwicht aan regels ter bescherming van personeel. “Er zijn bijvoorbeeld strikte procedures over pesten op het werk. En vraag bij een selectiegesprek nooit naar de leeftijd van een kandidaat. Bij ons zou dat misschien nog kunnen, daar niet.”
Ook al zijn Fransen vrij toegankelijk, hun maatschappij is eerder hiërarchisch georganiseerd, merkt Carrette op. “Dat zie je al aan de vier werkstatuten die ze hanteren. Terwijl wij gaan naar een eenheidsstatuut, heeft Frankrijk er vier: arbeiders, bedienden, stafmedewerkers en management”, stelt hij. “Het is er soms moeilijk om iets snel geregeld te krijgen. Ze zullen de regels eerst hard doorpraten vooraleer ze op papier te zetten.”
De complexe context uit zich overigens op diverse vlakken. “Een winkel krijg je in Frankrijk niet zomaar open. Die wordt eerst door een lokale commissie van vertegenwoordigers uit allerlei instanties gekeurd. Vergelijk het met een spinnenweb: de regels zijn niet altijd even duidelijk. Op de duur weet niemand het echt meer en is eigenlijk ook niemand verantwoordelijk. Dat maakt het inzake HR voor mij ook het moeilijkste land om in te opereren.”
Maar: “Fransen zijn behulpzaam en doorgaans ook erg open. En vooraleer een contract met je wordt getekend, zullen ze eerst wel eens lekker met je gaan lunchen.”
(wv) - Bron: MARK Magazine
Voor werknemers die overgeplaatst worden naar het buitenland blijkt Luanda, de hoofdstad van Angola, de duurste stad ter wereld om in te leven. De top 10?
Een rapport van het Verein Deutscher Ingenieure en het Institut der Deutschen Wirtschaft wijst uit dat de Duitse ingenieur met uitsterven wordt bedreigd.
Wonen en werken in het buitenland. Velen dromen ervan. De volgende organisaties zetten je op de goede weg!
Je boterhammen met choco, confituur of preparé even beu? Ga ten rade bij andere landen om je lunch een internationale twist te geven.
Alsmaar meer landgenoten vestigen zich in het buitenland. Ruim 36.000 Belgen hebben vorig jaar België verlaten. Naar ...?
Er bestaan zeker nog taboes op je werk en onder collega’s. Weet jij wat het grootste taboe is?
Bijklussen "in het zwart" behoort sinds de flexi-job tot het verleden. Wie kan het doen? Waar moet je rekening mee houden? En is bruto werkelijk netto?
Gemeente Rumst neemt een nieuw organisatieplan in gebruik om zo meer in te zetten op innovatie, netwerken en welzijn.
Om op de competitieve arbeidsmarkt van vandaag nieuw talent aan te trekken, keren bedrijven vaak hogere salarissen uit.
