Maak niet de fout die Kodak maakte
"Het Kodak-syndroom is niet alleen een bedrijfskundig, maar vooral een menselijk probleem" (Frederik Anseel, professor organisatiepsychologie Universiteit Gent en hoofd onderzoeksgroep VIGOR)
Wat hebben Aspirine, Pampers, Vaseline, Jeep, Bic en Kodak gemeenschappelijk? Het zijn merknamen die op een bepaald moment zo ingeburgerd raakten dat ze als soortnaam gebruikt werden. Voor eentje van hen heeft het laatste uur geslagen.
"Het Kodak-syndroom is niet alleen een bedrijfskundig, maar vooral een menselijk probleem" (Frederik Anseel, professor organisatiepsychologie Universiteit Gent en hoofd onderzoeksgroep VIGOR)
In de jaren '80 en '90 kochten we geen fototoestel, maar een kodak. U herinnert zich wel nog dat leuke feestje waarop u vloekte dat u net nu uw kodak niet bij had om dat ene 'Kodak moment' vast te leggen.
Die tijden zijn definitief voorbij. De aandelen van Kodak, ooit op 20$ genoteerd, zijn teruggevallen op een schamele 36 cent. Deze week kwam het onvermijdelijke nieuws. Kodak staat op de rand van het faillissement en heeft via een zogenaamde Chapter 11 gerechtelijke bescherming tegen zijn schuldeisers gevraagd.
Wat liep er fout?
Hoe kan een succesvol bedrijf, dat teruggaat tot 1880, op korte tijd volledig in elkaar storten? Door gebrek aan innovatie. Kodak miste volledig de boot bij de overgang van de analoge naar de digitale fotografie. Onderzoekers wijten die fout aan een verkeerde strategie. Kodak volgde de populaire kerncompetentie-strategie: doe als bedrijf enkel nog waar je goed in bent, beter dan je concurrenten, en stoot alle andere activiteiten af. Bij Kodak was dat kleur. 'We know how to do color' was hun overtuiging toen de nieuwe digitale technologie de markt van fototoestellen compleet veranderde.
Kleur zou in het nieuwe digitale tijdperk volgens Kodak even belangrijk blijven als in de analoge wereld. Hun unieke kleurkennis zou hen wel door deze woelige wateren loodsen. Maar door halsstarrig vast te houden aan hun bestaande knowhow, sloten ze de ogen voor onverwachte concurrenten zoals smartphones en misten ze de radicale verandering in hoe mensen foto’s beleven en delen met elkaar. Facebook anyone?
Binnen 10 jaar
Kodak is niet alleen. Heel veel succesvolle bedrijven worstelen met hetzelfde probleem: Hoe kan je winst maken op basis van succesvolle bestaande kennis, maar tegelijkertijd ook vernieuwend zijn? Hebt u wel eens nagedacht hoe u zelf met dit probleem omgaat op uw eigen werk? Het Kodak-syndroom is immers niet alleen een bedrijfskundig, maar vooral een menselijk probleem.
De Amerikaanse schrijver F. Scott Fitzgerald vatte het mooi samen: 'The test of a first-rate intelligence is the ability to hold two opposed ideas in the mind at the same time and still retain the ability to function'.
Hoe slaagt u erin om op het werk productief te zijn, maar ondertussen toch nog aandacht te hebben voor nieuwe trends? Verplicht u uzelf om nieuwe vaardigheden te leren ook als het eigenlijk nog niet echt nodig is? Denkt u af en toe na over hoe uw job er binnen 10 jaar zal uitzien? Maakt u tijd in uw drukke agenda om bestaande zaken in vraag te stellen en nieuwe manieren van werken te bedenken? Word geen Kodak.
(fa)
30 januari 2012