Lingerieontwerpster Marlies Dekkers: 'Iets slechts maken, dat is pas crisis'

Marlies Dekkers

• lanceert in 1993 haar lingeriecollectie Undressed
• 10 eigen winkels (o.a. Antwerpen), 1.000 verkooppunten en één outletstore (Maasmechelen)
• 160 werknemers in dienst
• heeft een dochtertje, Zilver

Nog nooit heb ik voor een interviewee met zo’n duizelingwekkend decolleté gezeten. De kenmerkende bondage geïnspireerde riempjes en de cups die af en toe uit het wikkeljurkje van la Dekkers piepen, zijn levende reclame voor haar lingerie. Ondanks de helse druk om elke anderhalve maand iets nieuws te bedenken, komt Dekkers goedgeluimd binnengewandeld.

Uw bedrijf zou door de crisis serieuze klappen gekregen hebben. Zo heeft u een aantal winkels moeten sluiten en personeel laten afvloeien.

Dat heeft inderdaad zo in de kranten gestaan, maar die beslissingen hebben niets met de crisis te maken. We zijn lang gegaan voor een heel agressieve groei van het bedrijf. Het was alsmaar meer, meer, meer. Maar ik moest dat allemaal ook kunnen bolwerken. Ik heb ook een dochtertje en ik wilde echt niet nóg meer. Ik had op de duur zoveel mensen in dienst dat ik niet meer wist hoe ze heetten.

De laatste maanden zijn een aantal modehuizen over de kop gegaan. Merkt u dan geen impact van de crisis?

De financiële crisis is er en als je zoals ik in twintig landen bezig bent, kan je ook in twintig landen iets aan de hand hebben. Maar eigenlijk is het een vertrouwenscrisis. Dààr heb ik wel wat aan gedaan, onder andere door te kiezen voor minder agressieve groei. Die beslissing heb ik al genomen toen Fortis ABN Amro zou overnemen. Ik dacht: waar is de wereld toch mee bezig? Ik besloot zelf weer zichtbaarder te zijn: voor de producenten, de klanten ... Zodat ik zelf weer de tijd had om er mijn persoonlijke verhaal in te leggen.

Zijn er beslissingen die u maakt waarvan de zakenmensen in uw bedrijf zeggen: waar komt ze nu mee af?

Tuurlijk. Bijvoorbeeld toen ik samen met Heleen van Royen het boek ‘Stout’ wou schrijven (over erotische fantasieën en avonturen van vrouwen met interviews van bekende Nederlanders, red.). In het bedrijf sloegen ze compleet tilt (lacht). ‘Heb je daar wel tijd voor?’ ‘Wat voor boek gaat dat in godsnaam worden?’ ‘Levert dat wel wat op?’ Ik begrijp die reacties wel. Maar het is dan des te leuker als het toch een succes wordt.

In 2007 bent u in Nederland uitgeroepen tot Zakenvrouw van het Jaar. U hield toen een pleidooi voor meer vrouwelijk en intuïtief ondernemerschap.

Er zitten gewoon heel weinig vrouwen aan de top. Daardoor gaat veel talent verloren. Maar het is ook best moeilijk omdat je voor een grote carrière bijna alle andere dingen moet laten vallen. Gaan tennissen of met vriendinnen rondhangen zit er niet veel meer in. Vergelijk het met topsporters: die moeten keihard trainen om de beste te worden. Het is erg narrow, terwijl vrouwen liever multitaskers zijn.

(katrien.stragier@jobat.be)