Lilù: 2 hantassen-ontwerpsters, 3 jobs

“Wat een bizar meisje is ze toch, ging het door mijn hoofd, toen Veerle langskwam” (Emmanuelle Adam, handtassenontwerpster)

Niet alleen het product van handtassen-ontwerpsters Emmanuelle Adam en Veerle van Bever is op en top Belgisch, ook de samenstelling van het duo heeft een nationaal tintje: Emmanuelle is Waalse, Veerle Vlaamse. Over de taalgrens heen is er tussen de twee een unieke samenwerking gegroeid op een wel heel bijzondere manier.

Jarenlang is Veerle (35) op zoek naar haar droomhandtas. Ze heeft al een resem avondopleidingen achter de rug - van snit en naad over patroontekenen tot hoedenmaken - en is net begonnen met een cursus ‘lederbewerker’ als ze in een magazine dé handtas ontdekt. Vastberaden contacteert ze de ontwerpster van haar droomaccessoire en gaat langs in haar atelier om het te kopen. Wanneer ze, na verloop van tijd, zin heeft om een wijziging aan de handtas aan te brengen, keert Veerle terug.

Emmanuelle: ‘Wat een bizar meisje is ze toch, ging het door mijn hoofd, toen Veerle langskwam. Ze kon bij ons terecht voor de aanpassing, maar kwam doodleuk het nodige materiaal vragen om het zelf te doen. Het werd nog vreemder toen Veerle spontaan aanbood om af en toe in het atelier te komen helpen.’

Mooi én praktisch

Nadat Emmanuelle (35) - bachelor in de rechten en bedrijfsbeheer - eerder al het vermaarde Maison Dequanter heeft overgenomen en accessoires voor Belgische ontwerpers als Edouard Vermeulen, Gerald Wathelet en Annemie Verbeke vervaardigt, start ze in 2004 haar eigen handtassenmerk Lilù. In eerste instantie heeft ze nog de steun van een zakenpartner, maar die ruilt drie jaar later de handtassen voor juwelen in. Een tijd lang kan ze het productiewerk en haar privélijn in haar eentje bolwerken. Maar als Emmanuelle zwanger raakt, is een helpende hand meer dan welkom.

Emmanuelle: ‘Veerle kwam echt als een reddende engel voor me in die periode. Hoewel ze een fulltime baan heeft, hebben we een systeem gevonden om de collectie samen te ontwerpen en met z’n tweeën het productieproces grondig op te volgen.’

Veerle: ‘Wat goed is, is dat we op een aantal vlakken tegenpolen zijn. Waar Emmanuelle vaak impulsief te werk gaat, denk ik gestructureerd. Voor mij moet een handtas niet alleen mooi zijn, maar ook praktisch, voor de werkende vrouw.’

Duobaan

Voor Veerle - master in de Kunstwetenschappen - is het soms puzzelen om het juiste evenwicht tussen haar twee jobs te vinden. Ze werkt immers ook vijf dagen per week op de persdienst van de Federale Overheidsdienst Buitenlandse Zaken.

Veerle: ‘Op dit moment is het een heel leuke balans. Het zijn ook twee totaal verschillende werelden. De ene heeft met actualiteit te maken. Ik ontmoet veel mensen, krijg soms de kans om met koning en politici mee te reizen, wat toch uniek is. De andere draait helemaal rond mijn passie: handtassen.’

Als er veel werk is bij Lilù of er zijn trips naar lederbeurzen gepland, probeert Veerle er zoveel mogelijk bij te zijn. Soms vallen drukke momenten van de ene job echter samen met de andere. Zo moest ze vorig jaar volop de opening van de eerste Lilù-boetiek mee in goede banen leiden en tegelijkertijd meewerken aan de Congo-reis van Koning Albert voor de viering van de 50-jarige onafhankelijkheid van de ex-kolonie.

Veerle: ‘Het was een ontzettend hectische en stresserende periode. Ik zat met mijn hoofd bij de handtassen, terwijl ik ook intens betrokken was bij de voorbereiding en de eigenlijke reis van de koning naar Congo. Twee onvergetelijke ervaringen in al twee even uiteenlopende carrières.’

Brusselse zaak

Oorspronkelijk liep Emmanuelle niet meteen met plannen rond om een winkel te openen. Op aanraden van een vriend-consultant begint ze toch een zaak in hartje Brussel.

Emmanuelle: ‘Als je dit wilt blijven doen, moet je je merk zichtbaarder maken en je handtassen aanbieden aan een groter publiek, raadde hij me aan. Toen heb ik ingezien dat je aan mensen moet kunnen uitleggen welk product je precies verkoopt. Het is belangrijk dat klanten weten dat de handtassen in ons atelier gemaakt zijn. De achtergrond van ons product is precies de sterkte van het merk. Financieel biedt de winkel ook voordelen. Als je via een tussenpersoon verkoopt hou je er nu eenmaal minder aan over.’

Eén exemplaar

Per seizoen (lente-zomer en herfst-winter) ontwerpt het duo een twintigtal nieuwe handtassen voor de Lilù-collectie waarvan er een driehonderdtal geproduceerd worden. In het atelier krijgen Emmanuelle en Veerle de hulp van twee paar extra handen om alles rond te krijgen. Het vervaardigen van handtassen is een arbeidsintensieve klus.

Veerle: ‘Het is fijn dat alles hier gemaakt wordt, je kan dan makkelijk op zaken inspelen. Een klant kan een handtas bijvoorbeeld helemaal naar zijn smaak laten vervaardigen. Verkiest iemand een handtas in een andere kleur dan maken we gewoon één exemplaar in die tint. Emmanuelle en ik werken zo vaak als we kunnen mee in het atelier. Als de boetiek open is bewegen we ons voortdurend tussen winkel en atelier om te ontwerpen, zaken uit te testen en de productie van de collectie tijdig rond te krijgen.’

Hoewel Veerle veel minder aanwezig kan zijn in het atelier en niet ingeschakeld kan worden tijdens dagelijkse klusjes verloopt de samenwerking rimpelloos. Emmanuelle: ‘We bellen elkaar vaak. Veerle is er niet altijd , maar ik hou haar volledig op de hoogte.’ Veerle: ‘Alle modellen bespreken we samen en we werken er aan tot we er allebei tevreden over zijn. We maken veel schetsen en bespreken die uitvoerig.’

Knopen durven doorhakken

De combinatie van hun passie en zakelijk inzicht houdt de zaak draaiende. Het is en blijft elke dag knokken om een artisanaal product aan de man te brengen. Maar de dames zijn vastbesloten om ook in de toekomst op volle kracht verder te timmeren aan hun merk.

Emmanuelle: ‘Je moet knopen durven doorhakken. Het is beter een slechte beslissing te nemen dan totaal niets te beslissen. Achteraf kan je nog altijd van koers veranderen of zaken bijschaven. Ik doe en beslis veel op het gevoel. De ene keer met goed resultaat, de andere keer iets minder. Daar leer ik uit. Zo heb ik de afgelopen vijf jaar de meeste ervaring opgedaan.’

Veerle: ‘Dit is toch wel een stukje droom dat uitkomt. Al hangt er ook een keerzijde aan. Zondag is mijn enige vrije dag. Dan moet ik mijn huishouden in een handomdraai doen. Maar ik klaag niet. Ik heb hiervoor gekozen. Ik ben zelf mee in het avontuur gestapt. Alleen is het veel groter geworden dan gedacht.’

(ddg) - Foto: (ip)