Thomas Siffer: 'Ik had de hoofdvogel van ‘t stad afgeschoten!'

Thomas Siffer met zijn leermeester én echtgenote, Els Lybeer.

“In sommige steden lopen er bijna mythische figuren rond. Els was zo iemand in Gent. Ze was ongelooflijk knap en iedereen sprak over haar. Zelf had ik haar al een paar keer vaag ontmoet. Tot het plots op een feestje ongelooflijk klikte tussen ons. Haar kunstzinnige vrienden namen het haar in het begin erg kwalijk dat ze met ‘die stomme columnist van de Flair ging vrijen’. Maar voor mij was het prachtig. Ik had de hoofdvogel van ‘t stad afgeschoten.”

Els Lybeer: “Of ik zo mythisch was, weet ik niet. Ik kan dat moeilijk over mezelf zeggen. Thomas dacht dat misschien. Maar eigenlijk had ik hetzelfde gevoel over hem. Ik kende Thomas wel van ziens, maar het is op dat feestje dat we voor het eerst met elkaar gesproken hebben. Mijn vrienden waren inderdaad niet zo wild van hem. ‘God, mens. Toch niet met iemand van de Flair!’, was de reactie. Bovendien heeft hij de reputatie arrogant te zijn. Maar meestal blaast hij gewoon een beetje omdat hij onzeker is.”

‘Voor mijn wereldreis krijg ik nog dagelijks applaus. Maar zonder Els was ik braaf thuisgebleven’

“We kennen elkaar nu al zestien jaar. Ik hoop er daar nog eenenzestig te kunnen bijdoen. Eigenlijk zijn we een ongelooflijk team. Zonder Els Lybeer zou Thomas Siffer zou niet bestaan zoals hij nu bestaat. Absoluut niet. We zijn zo complementair; het kan soms niet beter.”

Els Lybeer: “Ik heb Thomas leren kennen toen hij 29 was. Hij had toen net een openbare verkoop opgezet om vrienden uit de financiële problemen te helpen. Daar heeft hij wel wat krediet mee verdiend, ook bij diegenen die voordien wat lacherig deden over dat ‘manneke met zijn pretentie’.”

“Els ontlast me van alle praktische beslommeringen in het huishouden. Ik doe, op een bijna middeleeuwse manier, echt niets thuis. Dat komt deels door mijn luiheid, maar ook door een afspraak die we hebben: ik zorg voor de dingen waar ik voor kan zorgen, zij voor de fantastische back-up.”

Els Lybeer: “Thomas kookt niet, dekt geen tafel en heeft nog nooit gestofzuigd. Als er bezoek is, trekt hij wel eens een fles wijn open, maar dan moet hij wel eerst vragen waar de kurkentrekker ligt. Eigenlijk is dat zo gegroeid. Toen de vier kinderen nog thuis waren en ik fulltime werkte, was dat eigenlijk wat zwaar. Nu werk ik maar tien uur per week meer en heb ik eigenlijk alle tijd van de wereld om het huishouden te doen. Thomas doet dan weer alle papieren, iets waar ik een absolute hekel aan heb.”

“Als ik Els mijn leermeester noem, is dat omdat ze me heeft leren leven. Ze is zes jaar ouder dan mezelf en had al drie kinderen toen ik haar leerde kennen. Ze stond dus al verder in het leven toen ik in het hare mocht stappen. Ze heeft met niet alleen minder zelfingenomen en arrogant gemaakt, ze heeft me ook geleerd dat een relatie geen evidentie is. Wij zeggen elkaar nog elke dag dat we elkaar graag zien. Doe je dat niet, dooft de relatie uit.”

Els Lybeer: “Vandaag is Thomas bijvoorbeeld niet gaan werken. Hij is thuisgebleven omdat hij met mij iets leuks wou doen. Ik vind het ongelooflijk dat hij zich dat kan permitteren. Als Thomas iets in zijn hoofd krijgt, moet dat wel onmiddellijk gebeuren. Op zo’n momenten moet ik hem wel eens zeggen dat dat niet kan en mag, en dan moet ik een beetje baas spelen.”

“Dankzij Els kan ik veel meer genieten, sta ik veel meer in het nu. Ik droom anders nogal veel over ‘later’. Voor de wereldreis die ik met mijn gezin gemaakt heb, krijg ik nog dagelijks applaus. Dat ik het gedurfd heb om drie jaar lang met vrouw en kind in een zeilboot de wereld rond te varen … Stel je voor. Die droom was wel van mij, maar het was Els die de boel in gang gestoken heeft. Zonder haar was ik braaf thuisgebleven.”

Els Lybeer: “Ik ben inderdaad diegene die gezegd heeft: ‘Kom, we laten hier alles achter en gaan ervoor.’ Maar zo eens foert tegen iets zeggen en gewoon genieten, kan Thomas eigenlijk beter dan ik. Ik voel me daar nogal vlug schuldig over. Ik weet dus niet of het wel klopt wat hij daarover zegt.”

(wv)