Jobdating voor ingenieurs: makkelijker gezegd dan gedaan

“Wat ik zoek? Liefst iemand met technisch inzicht, die vlot overkomt én wat ervaring heeft” (Luc Moons, manager Belparts)

In haar nieuwe regiohoofdkwartier naast het Leuvense station bracht de VDAB deze week 120 werkzoekende ingenieurs en 22 bedrijven samen. In totaal schreef de VDAB een 250-tal kandidaten aan. Niet enkel uit Vlaams-Brabant, maar ook in het Brusselse en in Waals-Brabant.

Het was dan ook een veeltalig en veelkleurig allegaartje dat zich dinsdag aanmeldde, kriskras doorheen alle leeftijdscategorieën, van pas afgestudeerde starters tot vijftigers. Je zou denken dat een werkgever in zo’n groep wel zijn gading vindt. In werkelijkheid ligt dat allemaal toch net wat moeilijker.

’De tijd dringt’

Belparts, een kmo uit het nabijgelegen Rotselaar, is op zoek naar een sales engineer voor de verkoop van grootschalige HVAC-toepassingen; zeg maar: airco, ventilatie en verwarming in grote gebouwen. ‘De tijd dringt’, zegt manager Luc Moons. ‘Deze functie staat al open sinds februari 2011.’

Liefst zou Moons hier vandaag een industrieel ingenieur of bachelor elektromechanica vinden. ‘Iemand die technisch inzicht heeft en vlot overkomt, om met onze klanten om te gaan. Liefst iemand met wat ervaring natuurlijk, maar ook schoolverlaters zijn welkom.’

Geen struikelblok

Ook de Vlaamse overheid is aanwezig, op zoek naar twee bouwkundig ingenieurs. De vacatures zijn breed opgevat: zo zoekt de administratie een studie-ingenieur stabiliteit, voor studies rond de bouw en het onderhoud van wat de jobomschrijving bestempelt als ‘kunstwerken’: bruggen en tunnels, sluizen en kaaimuren. Voor de bouw van één zo’n sluis aan het Deurganckdok is er een aparte vacature. ‘Het is dan ook de grootste sluis ter wereld’, klinkt het met enige trots.

In tegenstelling tot sommige andere werkgevers die we hier spreken, is weinig ervaring geen struikelblok. ‘Of het nu een starter is, of iemand met decennia ervaring, op zich maakt dat in dit geval niet uit.’ Toch dient zich vandaag geen geschikte kandidaat aan. ‘Bouwkundig ingenieurs zijn maar dun gezaaid.’

Headhunters

Opvallend: naast privéwerkgevers en overheden zijn maar liefst 6 rekruteringsbedrijven aanwezig. Een bewuste keuze, volgens Sandra Tuybens van VDAB. ‘We proberen zo te komen tot een mix tussen werkgevers, publieke sector en rekruteerders. Op die manier hebben de kandidaten ook meer opties. Niet iedereen zal zin hebben om via een interimbureau aan de slag te gaan, maar op deze manier is er voor iedereen tenminste de keuzemogelijkheid.’

Enginium is zo’n professionele rekruteerder. Het bedrijf vaardigde op het laatste nippertje twee consulenten af naar Leuven. Hun opdracht: het headhunten van specifieke ingenieursprofielen. ‘We zoeken nicheprofielen op masterniveau’, zegt Geneviève Petit.

Als team leader executive search gaat ze samen met haar collega na of er in de Leuvense ingenieurspoel geschikte kandidaten zitten. ‘Wij zijn niet op zoek naar starters; onze klanten hebben graag mensen met een tiental jaar ervaring.’ Lees: teveel jaren op de teller werkt ook in deze knelpuntsector in je nadeel.

Te gespecialiseerd?

AIs dat slecht nieuws voor de oudere ingenieurs die vaak voor het eerst in lange tijd opnieuw solliciteren en van wie er toch ook niet weinig naar Leuven zijn gekomen? ‘Voor vijftigplussers doen we vaker aan project staffing; kandidaten werken per project voor een bedrijf, meestal op zelfstandige basis’, zegt Petit.

Die eisen aan elkaar matchen is geen eenvoudige opdracht, beseft deze consulente. ‘Vandaag zien we veel generalistische profielen. Of een kandidaat voor ons geschikt is, hangt vooral af van zijn of haar beroepservaring. Wie te zeer gespecialiseerd is, is moeilijk elders in te schakelen. En dan is het nog de vraag of ze over de nodige sociale vaardigheden beschikken.’

Kortom, voor sommige functies moet je als kandidaat aan verschillende, soms tegenstrijdige eisen tegelijk voldoen.

De eerste indruk

Zoals bij alle dates, geldt ook hier: ’you never get a second chance at making a first impression’. Bij de tafel waar VDAB cv-analyse aanbiedt, is het intussen drummen.

‘De meeste cv’s die ik vandaag onder ogen kreeg, zijn best in orde’, zegt consulente Lieve Stroobans. ‘Steeds vaker werken kandidaten met een basis-cv dat ze aanpassen naargelang de werkgever bij wie ze zich gaan aanbieden. Wie in de academische wereld solliciteert, zal meer focussen op zijn opleiding, diploma’s, eventuele doctoraten en wetenschappelijke publicaties. Wie in de privésector zoekt, legt vaker de nadruk op concrete werkervaring.’

Voorzichtig met foto

Onder impuls van sociale media als Facebook en Linkedin voegen de meeste sollicitanten ook een foto toe. ‘Daar moet je toch voorzichtig mee zijn’, vindt Stroobans. ‘Een foto lokt onbewust een emotionele reactie op. Wat als je foto niet sympathiek oogt?’ Hoezeer deze sector ook te lijden heeft van de schaarste op de arbeidsmarkt, een eerste indruk blijft een eerste indruk.

Rond het middaguur heeft iedereen zijn rondgang langs de verschillende stands gemaakt. Bij technologiemultinational Siemens maakt talent manager Lieven Huygens de balans op. Die is niet zonder meer positief. ‘Ik heb vandaag niemand gezien die we meteen kunnen inschakelen’, klinkt het. ‘De match tussen wat de kandidaten bieden en wat wij zoeken, is niet optimaal. Vandaag zagen we veel mensen, waaronder een aantal doctorandi, die sterk zijn in research & development. Dergelijke profielen zoeken we echter niet in onze Belgische vestiging. We willen vooral mensen die ook over commerciële vaardigheden beschikken.’ Al voegt Huyghens daar aan toe dat kandidaten met een profiel dat in de toekomst nog interessant kan zijn, worden opgevolgd.

Kale reis

Gaat hij het hele rijtje VDAB-jobdates in de Vlaamse provincies afwerken? ‘We focussen op enkele interessante polen. In de regio Antwerpen op zoek gaan naar kandidaten heeft voor een bedrijf als het onze weinig zin; de haven, de transport- en logistieksector zijn er sterke aantrekkingspolen voor ingenieurs. Wij gaan eerder op zoek in Brussel, Leuven, Gent, waar we ons interessanter kunnen profileren.’

Ook Luc Moons van Belparts keert huiswaarts zonder geschikte kandidaat. ‘Onze schaarse bezoekers vielen uiteen in twee groepen: ofwel de - zeer - hoogopgeleide internationale studenten, met een profiel dat buiten onze scope valt, ofwel vijftigplussers met een turbulent parcours die nu nog op zoek zijn naar een job. Mensen met ervaring in onze sector hebben we niet over de vloer gehad.’

Loterij

Peter Antonissen van rekruteringsbureau Insel kijkt positief terug op de beurs. Het was de hele voormiddag drummen aan zijn tafeltje. ‘Ik heb vandaag 23 kandidaten over de vloer gehad. Daar zat niemand bij die totaal oninteressant was voor de arbeidsmarkt. Enigszins tegen de verwachtingen in, geef ik toe. Wel zie je hier, door het specifiek Leuvense publiek, een toevloed aan hoogopgeleide buitenlandse ingenieurs die helaas nauwelijks Nederlands of Frans spreken. Voor veel werkgevers is dat een struikelblok. Maar over de kwaliteit van de kandidaten heb ik zeker niet de te klagen.

Het is kortom, een voormiddag vol gemengde geluiden geworden. Als dit evenement al iets leert, dan vooral de complexe problematiek van de matching tussen een relatief grote groep werkzoekende ingenieurs en bedrijven die soms jaren blijven zitten met erg specifieke niet-ingevulde functies. Voor buitenstaanders heeft het wat van een loterij; de werkzoekende moet ’the right man on the right place’ zijn, voor een bedrijf dat ’the right job at the right time’ aanbiedt. En dan hopen dat, al datend, de mayonaise pakt.

(ml) – Foto: (kb)