Iwein Segers: ‘Ik hou van de verwarring die ik creëer’

"Ik acteerde dat ik komiek was en dacht dat mijn collega’s dat ook deden" (Iwein Segers, acteur)

'Als twintiger luisterde ik op kot altijd naar Duyster op Studio Brussel. Goede muziek én een goede radiostem: wat is er fijner om te horen? Als zanger van Groep Jezus heb ik lange tijd zelf muziek gemaakt, maar toen ik in het voorprogramma van Admiral Freebee mocht spelen, ben ik daarmee gestopt. Ik kreeg de indruk dat mijn liedjes niet overkwamen zoals het moest. Gestimuleerd door Tom Van Laere van Admiral Freebee ben ik overgeschakeld op een gesproken performance. Plots ontdekte ik dat ik, door grappen te vertellen, beter kon overbrengen wat ik wou zeggen.'

Meer emotie

'Zo belandde ik in het comedycircuit. Ik zag stand-up als een vorm van theater. Ik acteerde dat ik komiek was en dacht dat mijn collega's dat ook deden. Maar nee, zij waren echte comedians. Dat maakte mij tot vreemde eend in de bijt. Ik ben blij dat ik kon doorstromen naar het échte acteerwerk. Het kader waarbinnen ik nu opereer, is duidelijker. Misschien kan ik daardoor mensen overtuigen die voordien nog niet mee waren. Hoewel, ik zal altijd voor- en tegenstanders hebben. Ik hou van de verwarring die ik creëer. Dat mensen gaan nadenken of ze al dan niet worden beetgenomen, vind ik in deze tijden van reality-tv zeker niet slecht.'

'Ik kan me nu zonder schroom acteur noemen. Tijdens het draaien van de film Tot Altijd stond ik ineens naast Geert Van Rampelberg en Koen De Graeve. Mijn grote voorbeelden. Ik was best verrast dat regisseur Nic Balthazar me voor een auditie uitnodigde. Toen ik het scenario las en zag voor welke rol ik in aanmerking kwam, wist ik: Nic heeft wél de gelaagdheid begrepen van alles waar ik de voorbije jaren mee bezig was. Ik vind het tegenwoordig fijn om me te laten regisseren. Op mijn 32ste ben ik eindelijk tot het inzicht gekomen dat ik niet alles kan. Regisseurs kunnen, als ze het juist aanpakken, veel twijfel wegnemen. Ik mag van hen al eens met meer mimiek spelen en meer emotie tonen. Vroeger dacht ik altijd: 'Het moet kleiner'.’

Opstand

'Of het een verschil maakt dat ik geen acteeropleiding heb gevolgd? Ik héb even, als puber, 'woord' gestudeerd aan het Lemmens Instituut, maar dat was voor mij niet de juiste weg. Toneel werd daar op een klassieke manier benaderd. Ik vind de Griekse tragedies enkel leuk als ze door iemand als Jan Decorte onder handen worden genomen. Bovendien werkte het schoolsysteem niet voor mij; ik kwam daartegen in opstand. Ik heb het vak dus met vallen en opstaan moeten leren. In de comedy heb ik wel wat trucs opgepikt. Comedy dwingt je spontaan te zijn. Dat helpt mij om vandaag als acteur naturel over te komen.'

(pvd) – Foto: (ip)