Is er een vaste grens voor het aantal uren dat per dag gewerkt mag worden?

Meteen met de deur in huis: je uren naar eigen goeddunken invullen kan niet zomaar, want naast de weekgrens, is er ook een daggrens.

Principe

De arbeidsduur van de werknemers mag niet meer zijn dan 8 uren per dag. Deze grens is vastgesteld voor werknemers die in het zesdagenstelsel werken. Onder bepaalde voorwaarden kan de grens wel verlengd worden.

Verruiming van de daggrens naar 9 uren per dag

De daggrens kan op 9 uren worden gebracht als de arbeidsregeling per week een halve, een hele of meer dan een rustdag behalve de zondag omvat. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn in een vijfdagenweek.

OPGELET! Voorwaarde is wel dat de weekgrens van 38 uur (of een lagere grens voorzien door een C.A.O.) onverminderd van toepassing blijft !

Verruiming van de daggrens naar 10 uren per dag

Voor werknemers die op een dergelijk grote afstand van het werk wonen, dat ze praktisch onmogelijk elke dag naar hun woon- of verblijfplaats kunnen terugkeren, kan de dagelijkse grens ook op 10 uren worden gebracht. Dit geldt voor werknemers die per dag - vervoer en werktijd inbegrepen - meer dan 14 uur van huis afwezig zijn. Voor de berekening hiervan baseert men zich op de dienstregelingen van het openbaar vervoer die de werknemer ter beschikking staan.

Ook als de werkgever voor het vervoer van zijn werknemers zorgt moeten de uren van afwezigheid berekend worden op basis van de schema's van het openbaar vervoer. De regeling kan door de Koning uitgebreid worden tot alle werknemers van een werf of van een werkplaats, zelfs als niet alle werknemers van het bedrijf met de situatie geconfronteerd worden. Als voorwaarde wordt hiertoe gesteld dat de meerderheid van de tewerkgestelde werknemers met deze speciale situatie te maken krijgt.

Verruiming van de daggrens met 2 uren per dag (met een maximale daggrens van 9 uren)

In het kader van de flexibele uurregelingen is het mogelijk de daggrens, zoals voorzien in het uurrooster in het arbeidsreglement, met maximaal twee uren per dag te verruimen, zonder dat de dagelijkse arbeidsduur 9 uren mag overschrijden. De weekgrens, zoals voorzien in het uurrooster in het arbeidsreglement, kan in deze context verruimd worden met maximaal 5 uren, zonder dat de wekelijkse arbeidsduur 45 uren mag overschrijden.

De gemiddelde wekelijkse arbeidsduur dient evenwel binnen een bepaalde referteperiode (max. 1 jaar) gerespecteerd te worden. De onderneming kan alternatieve werkroosters opstellen waarnaar men kan overstappen in functie van de economische behoeften van het bedrijf. Opdat een flexibele arbeidsregeling kan toegepast worden, dienen echter een aantal voorwaarden vervuld te worden (verplichte aanpassing van het arbeidsreglement, meededeling aan de werknemers, …).

Verruiming van de daggrens tot 12 uren per dag

Ook in het kader van de nieuwe arbeidsregelingen bestaat de mogelijkheid om, na onderhandeling, af te wijken van een aantal klassieke regels van de arbeidsduur (zoals het verbod op zondagsarbeid, het verbod op nachtarbeid, de arbeidsduurgrenzen, …).

Van de klassieke arbeidsduurgrenzen kan afgeweken worden op voorwaarde dat de dagelijkse arbeidstijd de 12 uren niet overschrijdt en dat de overschrijdingen van de grenzen leiden tot het toekennen van inhaalrust. Dit met het oog op het respecteren van de gemiddelde wekelijkse arbeidsduur per trimester of op een overeengekomen langere periode van maximum 1 jaar.

Besluit

Principieel is de arbeidsduur vastgelegd op 8 uur per dag in het zesdagenstelsel. Omdat nu meestal in een vijfdagenstelsel wordt gepresteerd, is de arbeidsduur met 1 uur verlengd, zodat in dit stelsel een daggrens van 9 uur geldt.

In sommige speciale systemen kan de arbeidsduur per dag nog verlengd worden tot 10 uur, zelfs 12 uur. Niettemin dient men steeds rekening te houden met de (effectieve of gemiddelde) weekgrens van 38 uren (of lager).

(pm) i.s.m. SD Worx