Al tijdens haar opleiding verpleegkunde in het toenmalige Sint-Elisabethgasthuis in Leuven, wist Inge dat thuisverpleging voor haar weggelegd was. “Constant tussen vier muren moeten werken, dat is niets voor mij. Ik moet altijd in beweging zijn. Bovendien vond ik alle facetten en de variatie binnen de thuisverpleging heel interessant, vooral ook omdat alles bij de patiënt thuis gebeurt.” Na een korte stageperiode kon Inge bij het Wit-Gele Kruis inspringen voor een collega die met zwangerschapsverlof ging. Daarna kreeg ze een contract. Vandaag, 37 jaar later, doet ze dezelfde job nog altijd met evenveel passie.
Thuisverpleging draait voor Inge rond de totaalzorg voor de patiënt. “We leiden alles in goede banen en zijn verantwoordelijk voor het geheel: zorgen dat de patiënt al het nodige in huis heeft, afspraken maken met de omgeving van de patiënt, observeren, rapporteren over de toestand van de patiënt, noem maar op.” In die zin kan je de thuisverpleegkundigen van het Wit-Gele Kruis gerust zorgmanagers noemen. Inge staat dan ook in contact met heel wat partijen. In de eerste plaats de patiënt zelf, maar ook met familie en vrienden, huisarts, kinesist, familiehulp en apotheek.
Dat aspect maakt de job zonder meer uniek. Toch is het vooral de persoonlijke relatie die de thuisverpleegkundige met de patiënt uitbouwt, waardoor Inge zo van haar job houdt. “Bij sommige patiënten ga je maar één week langs, maar bepaalde chronische of palliatieve patiënten zie ik al meer dan tien jaar. Zo bouw je natuurlijk een heel sterke band op. Ik heb er kleinkinderen groot zien worden en leer de verhalen kennen achter de foto’s die bij patiënten op de schouw staan.”
Ook klaar voor een unieke job? Ontdek de vacatures bij Wit-Gele Kruis hier!
Inge noemt het zelf een eer om voor mensen te mogen zorgen. “Je leert mensen van verschillende achtergronden kennen, telkens met boeiende verhalen.” Daarbij probeert ze erop te letten dat elke patiënt de tijd krijgt die hij verdient. “Anders kan ik niet met een goed gevoel vertrekken”, lacht ze. “Een groot verschil met vroeger is de technische ondersteuning waarover we vandaag beschikken. Dankzij onze tablet kunnen we vrijwel meteen een antwoord geven op alle vragen en hebben we achteraf – na de bezoeken – nauwelijks nog administratief werk.”
Vandaag is ook de zorg complexer en meer gespecialiseerd, zeker in vergelijking met hoe de basiszorg eruitzag toen Inge begon. “Ik denk bijvoorbeeld aan het plaatsen van een infuus of het prikken van een poortkatheter. Onlangs moest ik een maagsonde plaatsen via de neus. Het is belangrijk dat je meegaat met je tijd en die nieuwe technieken leert kennen. Net daardoor blijft het een uitdagende job.”
Om bij te blijven kunnen de verpleegkundigen van het Wit-Gele Kruis rekenen op interne opleidingen. “Die sessies vinden tijdens de werkuren plaats. Drie keer per jaar hebben we ook een equipemeeting, waarbij we in groepjes worden verdeeld om nieuwe technieken aan te leren of te herhalen. Binnenkort volg ik bijvoorbeeld een skillslab rond compressietherapie en medicatietoediening.”
Minstens even belangrijk is dat de thuisverpleegkundigen van het Wit-Gele Kruis op elkaar kunnen rekenen. “We kunnen met onze vragen altijd terecht bij gespecialiseerde referentieverpleegkundigen. Die gaan soms ook ter plekke mee om uitleg te geven bij speciale technische zorgen. Of bij nieuwe technieken, zoals die maagsonde via de neus, kan je iemand meevragen op je ronde. Als je in het ziekenhuis werkt, roep je er dan gewoon iemand bij. Omdat we bij de mensen thuis werken, komt er bij ons wat meer organisatie kijken. Maar ook dat is helemaal geen probleem.”
Het is vooral die structuur die van het Wit-Gele Kruis zo’n sterke werkgever maakt volgens Inge. “De steun op onze afdeling, de wagen waarmee we rondrijden, de tablet waarmee we werken: al die dingen zorgen ervoor dat we ons voor 100 procent op onze zorg kunnen focussen.” Het Wit-Gele Kruis zet enkele medewerkers extra in de bloemetjes met een speciale car wrap, afgestemd op de persoonlijke stijl van de thuisverpleegkundige in kwestie. Inges collega’s schoven haar naar voren. “Nog maar eens een bewijs”, zegt ze, “dat we er nooit alleen voor staan en altijd kunnen terugvallen op elkaar. Het verklaart heel goed waarom ik deze job al zo lang doe. (lacht)”
Maak jij binnenkort deel uit van het top-team van Wit-Gele Kruis? Ontdek hier alle vacatures!
Voor mensen zorgen was altijd Chichi’s droomjob. Tijdens haar studies ontdekte ze dat haar zorgzame kant vooral tot zijn recht komt in de thuisverpleging...
Haar liefde voor ouderen en voor haar vak leidde verpleegkundige Femke vorig jaar naar het Wit-Gele Kruis. Ze geniet er van een goede balans tussen zelfstandig werken, een ondersteunend team en vrijheid in haar planning.
Elke werkt als thuisverpleegkundige bij het Wit-Gele Kruis: “Niets zo mooi als mensen in hun eigen omgeving en op hun voorwaarden verzorgen”
Chomi werkt als thuisverpleegkundige bij het Wit-Gele Kruis: “Ik ga werken met een glimlach en kom met een glimlach thuis”
Ontvang nieuwe 'Wit-Gele Kruis' jobs meteen in je mailbox.