Lize Feryn groeide op in Deerlijk, bij Harelbeke. Na een opleiding Drama & Woordkunst sloeg deze schone West-Vlaamse haar vleugels uit. Op weg naar een internationale modellencarrière die haar in New York bracht. Een gewaagde stap, die gepaard ging met heel wat inspanningen om opgemerkt te worden in de metropool waar modellen van over de hele wereld staan aan te schuiven.

“Ik herinner me nog hoe ik op sommige dagen met mijn sportschoenen aan en het stadsplan van New York in de hand van de ene casting naar de andere holde”, vertelt ze. “Soms nam ik op één dag aan tien castings deel. In de hoop dat er een opdracht uit zou komen.”

Naar modeshow spurten

Een opdracht die Lize niet snel zal vergeten, is de modeshow van Calvin Klein. Ze was voor deze show geboekt, maar haar agentschap was vergeten haar dat tijdig te melden. “’s Ochtends werd ik uit mijn bed gebeld. Of ik klaar was voor de show die binnen een uur ging beginnen? Ik wist van niets. Ik ben dan uit bed gesprongen en in allerijl naar de plek gerend waar de modeshow plaatsvond.”

Daar zijn vijf mensen op haar gesprongen om haar haar te doen en make-up aan te brengen. “Een paar minuten later stond ik – samen met de andere modellen – op het podium de laatste collectie van Calvin Klein te defileren alsof er niets aan de hand was.”

Modellen vinden elkaar

Model worden was niet echt een bewuste keuze. Via haar zus is ze erin gerold. “Het startte als een kleine bijverdienste, en voor ik het wist werd ik gevraagd voor fotoshoots van magazines en kreeg ik een aanbod om naar het buitenland te gaan”, vertelt ze. “Wat me het meest aantrekt in de job, is het reizen. Verleden winter heb ik de kans gekregen om drie maanden in Zuid-Afrika te verblijven en daar te werken voor verschillende opdrachtgevers. Prachtige ervaring.”

Of die verre reizen niet gepaard gaan met eenzame dagen en nachten op hotelkamers? “Modellen weten elkaar snel te vinden. Zo logeerde ik in Zuid-Afrika in een huis dat we met meerdere modellen deelden. Ik ontmoette er een andere Belgische, Joyce. We zijn nog altijd bevriend.”

Clichés doorprikken

Lize wil vooral een realistisch beeld van haar beroep overbrengen. Geen luie droomjob, maar ook geen keihard labeur. Daarnaast wil ze een paar clichés over modellen de wereld uit helpen. “Men gaat er vaak van uit dat modellen heel zelfverzekerde mensen zijn. Niets is minder waar”, stelt ze. “Doordat je als model voortdurend op je uiterlijk beoordeeld wordt, ben je je ook heel erg bewust van al je minder sterke punten. Zeker als je – zoals ik – perfectionistisch ingesteld bent, kan dat wel eens knagen aan je zelfvertrouwen.”

Beperkte houdbaarheid

Lize is 25 jaar. Ze is zich bewust dat de houdbaarheidsdatum van een model beperkt is. Het schrikt haar niet af. “Deze job heeft me al veel kansen geboden. Vandaag loopt mijn carrière prima. Maar de dag waarop dit niet meer zo is, ga ik daar niet om treuren. Ik heb het geluk dat ik niet alleen voor modellenwerk, maar ook voor acteerwerk gevraagd word. Als de fotoshoots op een dag stoppen, dan is dat geen ramp.”

Het valt op dat Lize ervan houdt om nieuwe horizonten te verkennen. Het ziet ernaar uit dat ze dit in de toekomst zal blijven doen. “Dat ik die stappen durf zetten, heb ik te danken aan mijn moeder”, vertelt ze. Hoewel ze er niet meteen op gebrand was dat ik als 18-jarige naar het buitenland trok, heeft ze me laten gaan. Meer nog, ze heeft altijd in me geloofd en me door dik en dun gesteund. Het is dankzij haar vertrouwen in mij dat ik er niet van terugschrik om m’n grenzen te verleggen.”

(nd) 

En hoe staat het met de eetgewoonten van de meeste modellen? Klopt het dat een groot aantal van hen zich uithongert? “Ik ga niet ontkennen dat je als model heel erg op je voeding moet letten. Maar dat een groot deel van de meisjes aan anorexia zou lijden, klopt niet. Er zijn heus wel wat modellen die erin slagen om hun lijntje te houden zonder dat ze daarvoor bovenmenselijke inspanningen moeten leveren.” 16 oktober 2018