Sofie Hendrikx (40) uit Mogán, Gran Canaria

• Beroep: zelfstandige, eigen bedrijf Mogán Verde
• Studies: Bachelor Handelswetenschappen & Bedrijfskunde, Optie Toerisme (PXL, Hasselt, 2000), Bachelor Hotelbeheer (Erasmus University College, Brussel, 2006), Master Hotelbeheer (UDIMA, Madrid, 2011), Officiële gids van de Canarische regering (staatsexamen Las Palmas, 2013)
• Privé: Getrouwd, 1 kind
• Bruto maandloon: 1.300 euro
• Netto maandloon: 500 euro
• Extralegale voordelen: /

Wat doe je als job?

Sinds 2014 ben ik zelfstandige en heb ik m’n eigen bedrijfje, Mogán Verde. Mogán Verde werkt rond duurzaam toerisme en biedt voornamelijk wandelingen aan in de prachtige gemeente van Mogán, Gran Canaria. Op verzoek wandelen we ook elders op het eiland. Andere wandelbedrijfjes nemen me soms onder de arm om hun tours in het Frans of Duits te begeleiden.

Verder werk ik mee aan allerlei projecten rond duurzaam toerisme. Zo schrijf ik artikels voor Viva Canarias (een Duits tijdschrift op de eilanden) over de verborgen natuurparadijzen van onze archipel, die alleen te voet bereikbaar zijn. En binnenkort begin ik voor de tweede keer aan een project rond astro-toerisme. Gran Canaria is sinds kort een “Starlight Tourist Destination”, weeral een tool meer om het toerisme te diversifiëren. Deze vorm van toerisme sluit trouwens perfect aan bij de filosofie van Mogán Verde.

Hoe ben je in deze sector terecht gekomen?

Ik ben altijd een natuurmens geweest. Ik ben in de bosrijke omgeving van Maasmechelen opgegroeid, waar we vaak op zondag gingen wandelen “op de heide” (nu: Nationaal Park Hoge Kempen). Ik leef zeer intens en in de natuur vinden mijn vijf zintuigen rust. De geur van het groen of de zee, de aangename geluiden van de stilte, de roerloze vergezichten...

Mijn echtgenoot houdt ook van wandelen en toen ik nog in de hotelsector op Fuerteventura werkte, gingen we elk weekend op pad. Er zijn weinig dingen die me gelukkiger maken dan na een loodzware beklimming moederziel alleen boven op een bergtop te staan en mijlenver te kunnen kijken. Dat zijn pure endorfines!

In 2012 had ik genoeg van mijn PC, mijn “deux-piècesjes”, de hoofdpijnen en het binnen zitten. Ik heb toen besloten van mijn hobby mijn beroep te maken en ik heb mijn C4 op tafel gegooid. Het bedrijf waar ik toen als wandelgids aan de slag kon, eiste dat ik een officiële gidskaart had. Ik heb mij toen voor de staatsexamens ingeschreven. Ik dacht dat het, Spanje kennende, een makkie zou zijn maar de materie die we moesten studeren was enorm omvangrijk. Van de meer dan 250 rekruten hebben er in 2013 slechts een 30-tal een kaart gekregen. De meeste gidsen op de eilanden zijn echter piraten: gidsen zonder kaart, zonder vorming, zonder verzekeringen, vaak zwartwerkers. Soms stoor ik mij daar aan, maar dankzij mijn officiële status en expertise steek ik mijlenver boven deze illegale concurrentie uit.

Doe je je job graag?

Ik wandel enorm graag, maar de wandelingen op zich zijn maar een deel van mijn takenpakket. Zo komt er toch heel wat computerwerk bij kijken ook. Om kosten te drukken, probeer ik zoveel mogelijk zelf te doen. Denk hierbij aan de website, de correspondentie met de gasten, social media, Tripadvisor, promotie, PR met verkooppunten, de boekhouding enzovoort. Verder dienen de gasten aan het hotel opgehaald te worden, willen ze in dorpjes onderweg stoppen om iets te drinken, naar het toilet te gaan… Daar kruipt soms echt veel tijd in.

Sommige wandelingen heb ik al meer dan 30 keer gedaan. Ik ken dan ook elke boom en elk blad dat ik tegenkom, bij wijze van spreken. Een nieuwe wandeling uitwerken is heel leuk. Ik zet het traject uit en zoek alle info op die ik onderweg aan de gasten kan overbrengen. Denk aan het etnografisch patrimonium (dat op Gran Canaria zeer rijk is), de flora en fauna. Elke plant die mijn pad kruist, schrijf ik in een notitieboekje op zodat ik tijdens de wandeling de botanische rijkdom kan toelichten. In dit voorbereidend werk kruipt veel tijd maar daar schuilt wel de intellectuele uitdaging! Mijn kennis wordt steeds groter. Ik maak dan een logboek in het Duits of Frans waarin ik vastleg waar ik over welke plant vertel.

Soms voel ik mij wel schuldig dat ik 3 diploma’s heb en er op dit moment hoogstens mijn toilet mee kan behangen. Ik doe er niets concreets mee, terwijl het behalen ervan ook zweet en geld hebben gekost. Maar ik zie het als een levensverzekering. Ik kan steeds teruggaan naar de hotelsector. Sinds 2000 heb ik uitsluitend in toerisme gewerkt, en wel in verschillende deelsectoren: animatie, kwaliteit, directie, logistiek, gids,… Hierdoor heb ik een stevig totaalbeeld van de sector en zijn interne structuren.

Ik zou graag nog een doctoraat in duurzaam toerisme halen en de laatste jaren van mijn loopbaan aan een hogeschool of unief lesgeven waar ik dan de vergaarde kennis aan de volgende generatie mag doorgeven.

Hoe is het om te werken en leven in het buitenland?

Lange tijd heb ik geprobeerd om mijn achtergelaten leven in België “in leven te houden”, maar dat gaat niet. Iedereen gaat zijn eigen weg en als je in het buitenland woont, kan je geen actief deel zijn van het leven van je vrienden in België. Ik heb nog contact met de harde kern maar alle andere zijn afgevallen.

Ik ben volledig ontworteld maar zie dat als een bevrijding. Daardoor kan ik net zo gemakkelijk verhuizen en telkens opnieuw beginnen. Ik leer overal weer nieuwe mensen kennen maar hecht mij niet. Deze vriendschappen zijn desondanks niet oppervlakkig. Ze zijn oprecht maar ik lijd niet wanneer ik opnieuw vertrek en iemand nooit meer zal zien.

Wat vind je van je loon?

Ik werk ongeveer een 20 tot 30 uren per week en van de 1.300 euro bruto die ik verdien, hou ik netto een 500 euro over. Dat is niet veel, maar ik ben een vrij mens en dat heeft geen prijs. Ik besef wel dat ik zonder de inkomsten van mijn echtgenoot niet zou overleven. Ik wil echter ook niet meer uren werken. Vrije tijd en rust zijn belangrijker dan geld.

Ik verdien niet veel, dat weet ik. Ik ben zelfstandige en in Spanje is dat een dure zaak. Elke zelfstandige betaalt evenveel RSZ-bijdrage of hij nu 30.000 euro, 3.000 euro of 300 euro per maand verdient. Mijn personenbelasting geniet sowieso het hoogste percentage, omdat ik zelfstandige ben. Verder heb ik vaste kosten als verzekeringen en andere toelagen. Moest ik vijf of zes dagen per week werken, zou ik sowieso een hoop meer verdienen.

Zou je van werk veranderen voor een hoger loon?

Op dit moment niet. Het liefst doe ik hetzelfde werk maar dan met hogere inkomsten.

Spaar je?

Mijn echtgenoot spaart, dus zo sparen we samen.

Denk je aan je pensioen?

Als zelfstandige in Spanje zal mijn pensioen bitter weinig zijn. Maar ik weet niet wat de toekomst brengt. Ik ben 39 jaar en moet nog vele jaren werken, dus we zullen wel zien.

Wat is je grootste kost?

Voor mij: naar de supermarkt gaan. Voor mijn echtgenoot: de hypotheek.

Waar kan je echt geen geld aan geven?

Aan overbodige luxe.

Waar geef je met plezier geld aan uit?

Reizen!

Wat zou je doen als je de lotto won?

Dan kopen we een grote trailer en gaan we de wereld rondreizen! Van Europa naar Vladivostok, van Anchorage naar Ushuaia en van de Noordkaap naar Kaapstad. En dat allemaal op het duizendste gemak.

(sh/kv) - Meer info: www.moganverde.es 

Wil je zelf graag getuigen over jouw loon? Stuur ons een e-mail via redactie@jobat.be, dan nemen wij contact met je op! 

DISCLAIMER
Jobat is niet verantwoordelijk voor de juistheid van bovenstaande gegevens. Deze werden verkregen door middel van een persoonlijk interview, een momentopname in de tijd en het leven van de persoon in kwestie. Bovenstaande info dient m.a.w. ter indicatie van het loon in een welbepaalde job/functie, mogelijk zijn bepaalde gegevens niet langer correct en/of volledig. 

21 november 2018