Hannelore Bedert: gedumpt worden omwille van de inspiratie

“Ik heb voor de grap al eens gezegd tegen mijn lief dat hij me moet dumpen, voor de inspiratie” (Hannelore Bedert, singer/songwriter)

“Een minuut ver in het eerste nummer ben ik er meestal al helemaal overheen. Uiteindelijk vind ik het heel leuk om op een podium te staan, maar ik kan het niet helpen dat ik me af en toe de vraag stel of het wel zo slim is om zo eerlijk te zijn in mijn liedjes.

Misschien was mijn debuut wel té eerlijk en té direct. Het was een stap in het onbekende. Ik had niet stilgestaan bij de impact die mijn liedjes zouden kunnen hebben. Wist ik veel dat ik meteen zo’n groot publiek zou bereiken. Mensen dachten dat ze mij kenden, door naar mijn nummers te luisteren. Dat was heel confronterend en zelfs een beetje beangstigend. Ik wil niet alles prijsgeven.

De liefde

Uiteraard weerspiegelt een plaat in zekere zin mijn leven, dat vind ik er ook het mooie aan. Zonder het te anekdotisch te willen maken, is het toch altijd alsof ik met een cd een periode afsluit. Liedjes schrijven, is voor mij niet iets therapeutisch, maar het is wél een manier om dingen een plaats te geven. Tijdens het schrijven zelf ken ik geen grenzen. Pas tijdens het schrappen pas ik zelfcensuur toe. Daarbij ga ik op mijn buikgevoel af. Als het niet goed voelt om iets te delen, dan laat ik het weg. Ook de clichés moeten sneuvelen.

Met relaties word je elke dag geconfronteerd, van ’s ochtends tot ’s avonds. De liefde is zo duidelijk aanwezig in je leven dat het evident is om daar over te schrijven. Ik bewonder mensen die in hun liedjes verhaaltjes vertellen, maar ik ben daar slecht in. Dat schrijven kan ik overigens enkel op mijn zolderkamer. Daar zit ik op mijn gemak, ver weg van andere mensen. Ik zou me heel ongemakkelijk voelen als ik wist dat iemand me tijdens het componeren zou bezig horen.

Raymond

Ik zou graag, zoals Randy Newman, een routine hebben, maar helaas zijn er maanden waarin ik nauwelijks iets op papier krijg. Er moet eerst iets gebeuren voor ik naar de pen grijp. Ik heb voor de grap al eens gezegd tegen mijn lief dat hij me moet dumpen, voor de inspiratie.

Omdat ik me tot het Nederlandse taalgebied beperk, blijft mijn succes overzichtelijk. Als ik zie hoe Selah Sue nu tot een internationale ster wordt gebombardeerd, dan ben ik blij dat ik niet in haar schoenen sta. Dat lijkt me niet zo’n cadeau: de stress die daarbij komt kijken. Ik zou tekenen voor een carrière als die van Raymond van het Groenewoud. Maar ik blijf nuchter: het is weinigen gegeven om het zo lang uit te zingen. De kracht van Raymond is dat hij zowel in een theater als op een festival geloofwaardig blijft. Dat is iets om naar op te kijken."

(pvd)