Foodfotograaf Tony Le Duc: "Het wilde van Warhol probeerde ik naar culinaire beelden te vertalen"

Tony Le Duc, foodfotograaf en uitgever

"Om de zes pagina’s gastronomie te vullen, werd ik gekoppeld aan culinaire journalist Pieter Van Doveren. Vermits ik thuis was in stillevens en portretten, vond men mij de geknipte man voor de job. Het was toen al duidelijk dat nieuwsfotografie niet mijn ding was. Ik ben daar te traag voor."

"De foodfotografie was toen nog braakliggend terrein. Buiten de kookfiches in Libelle was er niets. In Nederland had je Avenue, dat heel voorzichtige pogingen deed om gerechten in beeld te brengen. Dat waren heel brave registraties. Het gerecht fotograferen op een bord, precies zoals de chef het heeft klaargemaakt, vond ik al snel te saai. Omdat het enkel draait om de creatie van een ander, ben je dan eerder reprograaf dan fotograaf."

Godslastering

"Gelukkig kreeg ik van de bladen die mij engageerden carte blanche om te experimenteren. Ik ging op zoek naar andere invalshoeken en manieren van belichting. Ik koos voor gestructureerde ondergronden en ontwikkelde nieuwe technieken, waarvoor ik de inspiratie in het buitenland haalde. Door met glasplaten te werken, kon ik heel verschillende sferen creëren. De ene keer een fris en broeierig licht, de andere keer intimistisch en barok."

"Het barokke licht haalde ik bij de Vlaamse Primitieven en de oude Hollandse meesters. Voor de lijnen en kleurschakeringen keek ik naar de abstracte doeken van Tapiès. Ook het wilde en ongeordende van Warhol probeerde ik naar culinaire beelden te vertalen. De schilderkunst beïnvloedde me méér dan andere fotografie."

"Omdat de culinaire wereld toen nog oerconservatief was, werd wat ik met eten deed soms als godslastering beschouwd. Dat leidde tot discussies. Ik heb veel geduld aan de dag moeten leggen om opdrachtgevers uit de voedingsindustrie mijn bedoelingen uit te leggen. Het duurde even voor ik hun vertrouwen won."

Teruggetrokken

"Vandaag staat de foodfotografie helaas weer stil. Iedereen doet hetzelfde, terwijl ik me blijf afvragen of het toch nog anders kan. Dat is de reden waarom ik me momenteel een beetje uit het vak heb teruggetrokken. Ik doe dit jaar slechts één groot, internationaal project met Sergio Herman. Intussen kijk ik goed rond."

"In 2003 besloot ik mijn conceptuele aanpak ook in het uitgeven toe te passen. Ik startte de kleine uitgeverij Minestrone, opnieuw met als doel het verschil te maken. Een project als ‘De Brooddoos’ (boek vol brooddoos-tips, red.) heeft een verhaal en integreert verschillende media. Dat lijkt me interessanter dan het zoveelste gewone boekje over pakweg salades op de markt te gooien. Ik kom uit een familie van zelfstandigen. Het gevolg is, denk ik, dat ik over een gezonde mix van creatief buikgevoel en commerciële feeling beschik."

(pvd) – Foto: (ip)

Nog tot 5 juni loopt de tentoonstelling Hungry Eyes, met werk van Tony Le Duc, in het FotoMuseum in Antwerpen. Meer info: www.fotomuseum.be - www.minestrone.be