Flexibele arbeidsmarkt vergt flexibele verloning

“Het mobiliteitsbudget zal populairder worden dan maatregelen zoals Cash for car.” (Els Van Ham)

Een cafetariaplan is een verloning die toelaat om zelf het loonpakket samen te stellen, binnen grenzen die door de werkgever worden bepaald. De groei van deze cafetariaplannen is sinds enkele jaren niet meer te stoppen. Olivier Vanneste, vennoot Flexible Reward bij KPMG: “We merken dat sinds vorig jaar ook meer traditionele ondernemingen een cafetariaplan invoeren. Deze trend zet zich voort. De terughoudendheid is verdwenen. Heel wat Limburgse ondernemingen voelen zich quasi verplicht om een cafetariaplan in te voeren omdat concurrenten het ook doen of de noodzaak aan een alternatieve mobiliteitsoplossing prangend wordt.”

Smartphone

Om doorslaggevend te zijn, moet een verloningspakket aantrekkelijk, marktconform en flexibel zijn voor de (kandidaat)-werknemer, maar ook betaalbaar voor de werkgever. In de zoektocht naar deze balans, kan een ‘cafetariaplan’ een goede oplossing zijn. Olivier Vanneste: “Een vast loonpakket is niet meer van deze tijd. Iemand met kinderen wil de grotere gezinswagen, het tandheelkundig plan en extralegale kinderbijslag. Een starter gaat voor de smartphone, de extra vakantiedagen en de hippe stadswagen”.

Een cafetariaplan voer je echter niet van vandaag op morgen in. Er zijn juridische en fiscale aandachtspunten. Wanneer een werknemer bijvoorbeeld brutosalaris inruilt voor een bedrijfswagen heeft dit heel wat gevolgen. Als hij of zij vertrekt of ziek valt is er immers geen loon meer om deze wagen te financieren. “De werkgever moet ook duidelijk communiceren over de keuzemogelijkheden in het cafetariaplan”, aldus de vennoot bij KPMG. “Elke keuze heeft een impact op het netto salaris en op andere elementen, zoals het wettelijk pensioen”.

Kopzorgen

Een andere variabele die een rol kan spelen in de war for talent, is het mobiliteitsprobleem. Ook in Limburg maken tal van ondernemingen zich kopzorgen, wat voor onze regio redelijk nieuw is. Els Van Ham, Senior Manager bij KPMG Reward Practice, legt uit: “Heel wat Limburgse bedrijven zijn gelegen op plaatsen waar er geen treinverbinding is, of waar er van het station nog geen aansluiting is naar het bedrijf. Een gecombineerde mobiliteitsoplossing kan de ondernemingen hier bij helpen.”

Een alternatief is de fiets, die volgens de statistieken in onze provincie snel aan populariteit wint voor woon-werkverkeer. “Vooral de fietsleasing zit in de lift”, weet Els Van Ham. “Veel Limburgers wonen op fietsafstand van hun werk. Ook de fietsinfrastructuur is hier in het algemeen zeer goed. Er is intussen een ruim leasingaanbod, waarbij de werknemer zijn of haar fiets kan kiezen bij de lokale fietshandelaar en een volledig pakket krijgt, met verzekering en onderhoud. Van zodra een werknemer die fiets op regelmatige basis gebruikt om naar het werk te rijden, is deze volledig vrijgesteld van belasting en sociale zekerheid. Een fiscaal aantrekkelijke en gezonde manier van verloning.”

Cash for car

Intussen staat ook de wetgever niet stil in dit verhaal. De federale regering voert twee parallelle systemen in om een deel van de bedrijfswagens van de weg te halen. Cash for car werd eerder dit jaar geïntroduceerd. Het staat nu al vast dat deze maatregel amper succes zal hebben, aangezien slechts een handvol werkgevers het systeem aanbiedt. Els Van Ham: “Cash for car is administratief heel complex, heeft bijzonder strikte voorwaarden en is een schijnoplossing voor de mobiliteitsproblematiek. Het is in de een fiscaal verhaal zonder sturend effect.”

Voor de andere piste, het mobiliteitsbudget, is er wel enthousiasme bij werkgevers. Het wetsontwerp, dat de Kamer dit najaar nog moet goedkeuren, laat werknemers toe om de bedrijfswagen in te leveren of te downgraden naar een kleiner en duurzamer model. Het vrijgekomen budget kunnen ze aanwenden voor alternatieve vormen van mobiliteit, zoals een fiets of een elektrische step. Het eventuele saldo van cash kan op een fiscaalvriendelijke manier worden uitbetaald. Interessant, maar werkgevers moeten er op tijd voor in actie schieten.

Els Van Ham beseft dat hierbij veel vragen rijzen: “Welke alternatieve vormen van mobiliteit zullen de werknemers kunnen kiezen? Hoe voeren we het in zonder veel bijkomende administratie? Wie komt er voor in aanmerking? Het mobiliteitsbudget focust namelijk alleen op mensen die in aanmerking komen voor een bedrijfswagen. Dat zijn vragen die de werkgevers eerst moet beantwoorden, vooraleer de maatregel echt succesvol kan worden.”

(km) - Foto: (HBvL)