Evy Gruyaert: 'Ik ben een one-woman-business'

Evy Gruyaert: "Een zaak opstarten valt niet te onderschatten."

Je bent nu dik drie maanden bezig. Hoe loopt het?

Hout vasthouden, maar voorlopig loopt het goed. Ik ben tevreden met de respons. Mensen vinden het blijkbaar een fijne collectie en dat was mijn doel: juwelen maken die voor zich spreken.

Hoeveel werk stop je in die lijn? Je doet namelijk een pak meer dan enkel je naam of je gezicht aan een collectie lenen.

Er kruipt ontzettend veel tijd in. Er is ook niemand anders die zich met de collectie bezighoudt. Ik doe alles zelf. Er is niemand die over mijn schouder meekijkt en zegt: zou je dat niet beter zo doen? Ik ben een one-woman-business.

Zit je dan zelf aan je tafel ontwerpen te maken?

Ik heb misschien niet de perfecte tools om alles uit te tekenen zoals het hoort, maar ik weet wel wat ik wil en dat kan ik ongeveer op papier krijgen. Naast die schetsen verzamel ik knipsels en foto’s van dingetjes die mij inspireren. Daarmee stap ik dan naar de juwelensmid. ‘Dit is wat ik wil. Is het praktisch haalbaar?’ Indien wel, maakt hij een prototype in was. Dat stuur ik soms nog wat bij.

Je had al een drukke job. Nu komt daar nog eens zoveel werk bij.

Ik heb al eens met mijn hoofd tegen de muur gebonkt en mezelf afgevraagd: Why? Was dit nu echt nodig? (lacht). Ik deed al meer dan een fulltime job en nu heb ik er nog een tweede bijgenomen. Maar het geeft ook veel voldoening om iets te doen dat 100 procent van jezelf is. Ik heb intussen veel bijgeleerd, zeker over zakendoen. Je moet bezig zijn met marketing, met administratie, met styling. Ik heb voor mezelf toch wat grenzen verlegd.

Viel het mee om als jonge, vrouwelijke BV zakelijke onderhandelingen te voeren?

Sommigen waren meteen laaiend enthousiast en vonden het tof dat ze mij kenden van radio en tv. Anderen waren sceptischer over ‘nog maar eens een BV die iets commercieels gaat doen’. Het deed mij altijd heel veel deugd als ik iemand van die laatste categorie over de streep kon halen.

Andere presentatrices zijn eerder al met een eigen zaak begonnen. Is het een vangnet?

Je weet nooit wat er nog komt. Als ze op een dag zeggen: ‘Evy, het was fijn, bedankt, tot ziens’, dan zou ik graag iets hebben om op terug te vallen. Het is sowieso nooit goed om je te afhankelijk te maken van een job. De juwelenlijn is een extra beentje om op te steunen. Mochten ze al eens een beentje afhakken, dan kan ik nog altijd blijven lopen.

(ks) - Foto: Koen Bauters