Elk bedrijf z’n eigen fitness?

“De effecten van een fitnessprogramma op de productiviteit kan je pas na vijf jaar meten” (Christine Vastenavondt, zaakvoerster Memo)

Callcenteroperator is geen gezond beroep. “Liefst 80 procent van ons personeel rookt. Naar ons terras wandelen om een sigaret op te steken, is de enige vorm van bewegen die veel van onze medewerkers tijdens de kantooruren hebben”, weet Christine Vastenavondt, zaakvoerster van Memo. Bovendien bevolken soms vrij corpulente werknemers de telefoondienst: niet zelden hebben die de mooiste stemmen, en dat is een van de criteria waarop ze geselecteerd worden.

Wellness @ work

Een andere vaststelling: omdat Memo in een mondiale economie 24 uur op 24 service wil bieden, vraagt het behoorlijk veel flexibiliteit van zijn mensen. “Vaak ook op heel korte termijn”, beseft Christine Vastenavondt. “Als iemand plots ziek valt, moet iemand anders inspringen.” Om dat te compenseren, wil Memo inspanningen doen voor zijn personeel.

Het gezondheids- en het flexibiliteitsprobleem opgeteld, kwam de firma begin 2008 op het idee om de medewerkers een pakket wellness@work te geven, onder de slogan Eat Well, Feel Well, Be Well. Van die leuze kan je aflezen dat er in het concept aandacht gaat naar voeding, beweging en work-life balance. Zo zit er naast een fitnessprogramma ook gezonde voeding, een strijkdienst en een sport- en cultuurcheque in vervat.

‘Er zijn mensen die je nooit van hun stoel krijgt’

Op een vergadering met fitnesstoestellenproducent Technogym kwam de suggestie op tafel om op de tweede verdieping van het kantoorgebouw in Zele, dat nog leeg stond, een fitnessruimte in te richten. “Een eigen fitnesszaal kon volgens mij enkel een succes worden”, zegt Christine Vastenavondt. “Je neemt de trap en je bent er al: wat een luxe. Onze medewerkers hebben zoveel uiteenlopende werkschema’s dat de mogelijkheden om het werk met fitness te combineren eveneens legio zijn. Je kan een halfuurtje voor je aan de slag gaat wat sporten of net voor je naar huis gaat. Als je elders naar de gym gaat, moet je eerst naar huis om je sportkleren aan te trekken. Dat mensen daar tegenop kijken, kan ik begrijpen. Hier geldt dat excuus niet.”

“Daar komt nog bij dat onze operatoren verplicht een uur pauze moeten nemen. Hoe moeten ze dat uur vullen? Hier zijn om te beginnen amper winkels in de buurt. Ik dacht dat er veel redenen waren om van onze fitness gebruik te maken, maar blijkbaar zijn er evenveel argumenten om het niet te doen. Om de mensen wat aan te moedigen, hebben we bepaald dat wie minimaal één uur in de week komt fitnessen een uur werktijd recupereert. Toch zijn er mensen die je nooit van hun stoel zal krijgen. Die kunnen echter wél geïnteresseerd zijn in het fruitabonnement of de cultuurcheque. Ieder stelt de wellnesskorf samen naar zijn eigen wensen.”

‘Het is een manier van afreageren’

Was de respons in het begin niet echt overweldigend, geleidelijk aan wordt er toch meer gebruik gemaakt van de fitnessinfrastructuur. Intussen heeft al 70 procent van het personeelsbestand er minstens één keer van geproefd. Iets minder dan 20 procent frequenteert het geregeld.

Christine Vastenavondt: “Wat je bijvoorbeeld ziet, is dat mensen het koppelen aan het teamoverleg. Ze spreken af om na een vergadering ook samen te gaan sporten. Het groepsgevoel is niet onbelangrijk.”

Tot vier jaar geleden kende Memo, zoals de meeste callcenters, een enorm personeelsverloop. In 2005 ging 13 procent van de loonkosten naar medewerkers die nog geen zes maanden in dienst bleven. Vandaag is dat tot 5 procent gezakt. De voorbije jaren is Memo heel bewust een oudere populatie gaan aantrekken. Vooral de 45-plussers blijken heel positief tegenover het fitnessverhaal te staan.

Christine Vastenavondt: “Die leeftijdscategorie realiseert zich dat ze iets aan de conditie moet doen. Bovendien hebben zij geen kleine kinderen meer thuis, wat hen de vrijheid geeft om zich bijvoorbeeld na de werkuren nog wat in het zweet te werken.”

(peter.van.dyck@jobat.be)