Sabine Hagedoren: 'Wat als Therese me die schop onder mijn kont niet had gegeven?'

Sabine Hagedoren en haar leermeester, Therese De Jaeger.

“Je leert van iedereen wel iets. Maar de reden waarom ik Therese er heb uitgepikt, is omdat ze in het laatste jaar van het middelbaar iets heeft gedaan wat me altijd is bijgebleven. We hadden net een grote toets gehad waarop meer dan de helft gebuisd was. Ik was daar niet bij, maar toch heeft ze mij toen, tot ieders verbazing, serieus de mantel uitgeveegd.”

Therese De Jaeger: “Dat is best mogelijk (lacht), maar ik kan me dat niet meer herinneren. Ik weet wel nog dat ik eens niet tevreden was over een prestatie van haar - misschien is dat het moment waar Sabine het over heeft - terwijl ze eigenlijk wel een zeer goede leerling was. Sabine zat in de wetenschappelijke A, een serieuze afdeling, en behoorde in mijn ogen tot de besten van de klas.”

‘Ik speelde het graag safe. Maar Therese had me door en heeft er iets aan gedaan’

“Ik speelde het wel graag veilig op school. Ik ging zeker niet tot het uiterste en blonk dus ook niet altijd uit in de klas. Maar Therese had me door en heeft daar iets aan gedaan. Zij heeft me doen inzien dat je de kansen die je krijgt ten volle moet benutten. Het resultaat was dat ik de rest van het schooljaar, zonder dat daar nog een woord over gevallen is, er volledig voor ben gegaan, gewoon om te kijken of ze gelijk had. Het resultaat was dat ik op het einde van het schooljaar schitterende resultaten had.”

Therese De Jaeger:"Haar prestatie moet toen echt wel ondermaats geweest zijn. En dan kon ik inderdaad zoiets hebben van: ‘Hoe durf je dat nu afgeven?’ ‘Sabine, het lijkt nergens naar,’ heb ik haar toen gezegd, ‘maar trek het je vooral niet aan, je gaat het nog ver brengen.’ Wat ze ook gedaan heeft.”

“Na mijn laatste examen bij haar zei ze dat ze blij was dat ik naar haar geluisterd had. Ze was dat voorval met die toets dus niet vergeten. ‘Ik had ook echt mijn best gedaan’, zei ik. ‘Nee,’ zei Therese, ‘je bent veranderd Sabine’. Ik heb daar niet echt op gereageerd, waarschijnlijk omdat ik nog te jong en te koppig was om dat toe te geven, maar uiteindelijk heeft ze me toen wel een les meegegeven waar ik haar nog altijd eens voor wil bedanken.”

Therese De Jaeger: “Elk jaar passeerden er een tweehonderdtal leerlingen de revue, maar Sabine is een van de leerlingen die me altijd is bijgebleven, en niet alleen omdat ze later weervrouw geworden is. Er ging een zekere levendigheid en intelligentie van haar uit. Als zo iemand dan eens een slechter resultaat haalt, valt dat des te meer tegen.”

“Ik heb zelf ook een tijdje in het onderwijs gestaan. Af en toe waren er leerlingen waar ik me zelf in herkende. Op zo’n momenten kon ik als leerkracht het verschil maken door hen daar op te wijzen. En net dat vond ik ook zo knap aan Therese. Ze zag niet alleen dat er meer in me zat, ze deed er ook iets aan.”

Therese De Jaeger: “Ik probeerde dat inderdaad, maar je kan een leerling ook niet dwingen. Niet elke leerling ziet op die leeftijd, waarop ze vaak met heel andere dingen bezig zijn, wat ze in hun mars hebben. Ook als leerkracht duurt het wat voor je het ‘potentieel’ in een leerling herkent.”

“Wat als Therese me die schop onder mijn kont niet had gegeven? Stond ik dan ook waar ik nu sta? Misschien niet ... Tijdens mijn studie Scheikunde had ik de eerste twee jaren een uitzichtloze berg herexamens, daar waren zelfs de proffen het over eens. ‘Ik ga toch proberen’, dacht ik, waarna ik mezelf de hele zomer lang een strak studieschema oplegde en toch nog slaagde. Als Therese me iets geleerd heeft, is het doorbijten.”

Therese De Jaeger: “Dat verbaast me niet. Sabine was iemand met heel veel potentieel. Er was veel meer uit te halen dan wat ze er toen, op dat moment, van bakte. Maar je zag zo dat het er wel ging uit komen. En nu is het er.”

(wv)