Carrière
Vorige

1 van 1233

Volgende
Volgend artikel:

Je loopbaan zelf vormgeven in 2025

Hannelore Bedert: 'Ik zal niet snel aan iets beginnen als het niet met volle goesting is'

Hannelore Bedert en haar leermeester, Achilles Vanlerberghe.
Elke leerling heeft een leermeester. Iemand van wie hij het vak geleerd heeft. Sommigen worden de beste vrienden. Anderen zien elkaar nooit meer terug. Deze week vertelt zangeres Hannelore Bedert wat ze geleerd heeft van academieleraar Achilles ‘Chilo’ Vanlerberghe.
Hannelore Bedert en haar leermeester, Achilles Vanlerberghe.
Hannelore Bedert en haar leermeester, Achilles Vanlerberghe.

“Achilles was mijn leraar toneel aan de academie in Harelbeke. Vijf jaar heb ik les gekregen van Chilo, zoals wij hen noemden. Hij heeft me doen inzien waarom ik graag op een podium sta. Voor ik les kreeg van hem, ging het me vooral om de aandacht. Hij vroeg me ook wat ik daar stond te doen, waarom ik iets vertelde, zonder dat dat om een heel groot antwoord vroeg. Sindsdien sta ik een stuk bewuster voor een publiek en zal ik niet snel aan iets beginnen als het niet met volle goesting is.”

Achilles Vanlerberghe: “Dat een van mijn studenten in het vak gaat, gebeurt niet vaak. Als iemand het dan toch doet, vind ik dat uiteraard fantastisch. Nu, haar talent loog er niet om. Bovendien was ze gebeten en herinner ik me haar als een harde werker. Als leraar wou ik mijn studenten motiveren. Iedereen staat graag op een scène, maar op een podium staan betekent ook dat je open moet staan voor mensen. Een publiek is als een maîtresse die haar emoties op je loslaat. Daar moet je mee in de clinch kunnen gaan. En dus stelde ik daar vragen over: wat zeg je, wat vertel je, wat doe je? De meesten hadden het daar moeilijk mee, gewoon omdat ze daar niet op voorbereid waren.”

‘In het begin was ik een beetje bang van Chilo: een imposante man met luide stem’

“Chilo heeft zelf les gevolgd aan Studio Herman Teirlinck, wat voor mij de stap kleiner maakte om daar, vanuit ons klein dorpje, ook naartoe te gaan. Toen ik hem zei dat ik op studio wou gaan, vond Chilo dat een goed idee, maar hij zei me ook wat dat betekende: lange dagen, veel repeteren, geen makkelijke wereld, ook niet als je afgestudeerd bent. Hij was daar heel realistisch in, waardoor ik er met een iets minder naïef beeld naartoe trok. En hij had gelijk. Er waren mooie momenten, maar soms vroeg ik me echt af waar ik mee bezig was.”

Achilles Vanlerberghe: “Wie de studio binnenkomt, wordt meteen de grond ingeboord. Alsof men je eerst met de neus in de stront duwt voor men zegt of je het kan of niet. Ik heb Hannelore daarvoor gewaarschuwd. ‘Blijf jezelf’, zei ik haar, ‘en verloochen je niet.’ Van de honderden die het ingangsexamen afleggen, blijven er uiteindelijk maar een paar tientallen over. Ook voor die ontgoocheling heb ik haar gewaarschuwd.”

“Ik heb Chilo wel laten weten dat ik geslaagd was voor mijn toelatingsexamen, maar voor de rest is het contact tussen ons na het middelbaar verwaterd. Een tijdje geleden, tijdens een optreden, meende ik hem te herkennen in het publiek. Ik hoopte hem achteraf in de foyer te zien, maar we hebben elkaar blijkbaar mislopen.”

Achilles Vanlerberghe: “Waarom kom ik niet eens een babbel slaan? Er zijn er nog die mij dat zeggen. Tja, dat is mijn ingeborenheid. Ik ben nochtans fier op wat Hannelore doet, als ik haar naam zie verschijnen. Maar ik hou er niet van om zomaar overal op te duiken. Ik zal ook nooit op voorhand bellen om te zeggen dat haar ex-leraar ’s avonds in de zaal zit. Ik ga gewoon als toeschouwer, met mijn vrouw, en nadien stuur ik wel eens een mailtje. Maar ik was wel trots toen ik haar liedjes de eerste keer op de radio hoorde. Een beetje ijdelheid mag, niet?”

“Als mens zou ik Chilo als streng maar rechtvaardig omschrijven. Hij wist waar de grens tussen leerling en leraar lag, maar ging wel heel vriendschappelijk en warm met ons om. Van sommige leraars pik je het niet dat ze hun gezag gebruiken, van Chilo wel. Al moet ik toegeven dat ik de eerste lessen eigenlijk een beetje bang van hem was: hij is een imposante figuur met een luide en ver dragende stem.”

Achilles Vanlerberghe: “Dat schijnt zo te zijn (lacht krachtig). Ik kom misschien zo over maar iedereen die me kent, weet dat ik ook zeer emotioneel ben. Met mijn directie heb ik ooit in de clinch gelegen omdat die vond dat ik te dicht bij mijn studenten stond. Dat men dat van een leraar zegt, vond ik op zich al vrij banaal. Maar ik kon van mijn studenten wel dingen gedaan krijgen waar mijn collega’s enkel van konden dromen.”

(wv)

18 juli 2012

Ontvang de nieuwste tips over werk en carrière

Meer dan 440.000 Jobat gebruikers zijn wekelijks op de hoogte

Anderen bekeken ook