Nele Verhaeghe (53) is al vele jaren een vertrouwd gezicht ten huize Gilbert Delporte (92) in Izegem, waar we het duo ontmoeten voor een fijn gesprek. “Ik kwam hier aanvankelijk enkel voor de dagelijkse zorgen van Gilberts echtgenote Annie, die aan dementie lijdt. Vandaag woont ze in een woonzorgcentrum. Ik ben blijven komen, omdat Gilbert ondertussen ook zorgbehoevend was geworden”, vertelt Nele.
“Ik help Gilbert onder meer met douchen en omkleden. En ik zorg ervoor dat hij zijn medicatie correct inneemt”, gaat de thuisverpleegkundige verder, die het woord ‘grinta’ naar voren schuift om haar job mee samen te vatten. “Als thuisverpleegkundige moet je namelijk echt die verbetenheid hebben om voor je patiënten te gaan. Maar je kan ‘grinta’ ook ontleden. De ‘gr’ staat voor ‘groep’. In het Wit-Gele Kruis werken collega’s nauw samen, over allerlei functies heen.”
“De ‘in’ staat voor ‘individueel’, wat draait om de fijne relaties ten opzichte van mijn patiënten. We komen – vaak voor een hele tijd – het leven van mensen binnen. Als thuisverpleegkundige leef ik bijvoorbeeld al jaren intens mee met wat Gilbert en zijn familie meemaken. De ‘ta’, tot slot, staat voor ‘taak’. De job van een thuisverpleegkundige is boeiend en veelzijdig: van toiletzorgen over palliatieve zorgen tot inspuitingen. Heel fijn is ook dat we bij verschillende soorten mensen aan huis komen.”
Gilbert grijnst. “Wat Nele voor mij doet, is ongelooflijk. Ik zou er enorm van afzien mocht ze op een dag niet meer komen. Al van in het begin voel ik me zo goed bij Nele en haar collega’s. Je voelt dat ze hun beroep ontzettend graag en vol passie doen. Nele is een halve dokter, trouwens. Ze weet ontzettend veel. In mijn ogen kan ze geen fouten maken.”
Het doet Nele zichtbaar plezier. “We genieten bij het Wit-Gele Kruis dan ook van een enorme waaier aan opleidingen. Wij doen eigenlijk alles qua zorgen. En als we iets nog niet weten, kunnen we een beroep doen op de hoofd- en referentieverpleegkundigen, met elk hun specialiteiten. Dat is het voordeel van zo’n grote groep. Ooit werkte ik twee jaar bij een andere thuiszorgdienst. Maar ik ben teruggekeerd want de ondersteuning en fijne omkadering is zoveel beter bij het Wit-Gele Kruis. Ik voel mij hier zo goed. Wat was ik dankbaar dat ik mocht terugkeren. (glimlacht)”
Zoek je net als Nele een veelzijdige job in West-Vlaanderen met heel wat ondersteuning en opleidingsmogelijkheden? Ontdek de mogelijkheden bij het Wit-Gele Kruis!
Nele en haar collega’s zorgen ervoor dat zorgbehoevende mensen zolang mogelijk in hun vertrouwde omgeving kunnen blijven. “Dat is voor mij heel belangrijk”, verzekert Gilbert. “Na een val werd ik eens een maand in een woonzorgcentrum opgenomen. Ik kon er maar niet aan wennen. Ik wil gewoon thuis zijn, waar ik mijn eigen baas ben en ook de juiste zorgen krijg. Ik kan mijn kinderen, klein- en achterkleinkinderen hier ook ontvangen. Die spelen een hele belangrijke rol.”
Nele heeft een job als verpleegkundige in het ziekenhuis nooit overwogen. “Omdat het menselijke aspect er minder speelt. Als verpleegkundige kun je er minder van jezelf insteken. Bij de zorg thuis staat de mens centraal. Je spreekt elkaar met de voornaam aan en bouwt een sterke band op. Je gaat mee in hun verhaal. We kunnen zoveel meer betekenen bij de mensen thuis. Zo merk ik het ook altijd als Gilbert zich niet zo goed voelt. De jongste maanden gaat het er vaak over dat Annie nooit meer naar huis zal kunnen komen. Zo’n luisterend oor helpt hem enorm.”
“Pas op dat is een wisselwerking”, zegt Nele nog. “Onze patiënten zorgen op een bepaalde manier ook voor ons. Zo zegt Gilbert vaak: ‘Let op als je vertrekt, want het regent. En heb je zelf al iets gegeten?’ Dat voelt fijn. We doen het voor de dankbaarheid van de patiënten. Je krijgt zoveel terug van deze job. Als ik mijn patiënten een glimlach op het gezicht kan toveren, geeft dat me bijzonder veel energie.”
“En ze doet me vaak lachen, hoor”, countert Gilbert enthousiast. “Ik lees vaak de krant en daar staat enkel slecht nieuws in. Met Nele kan ik over andere zaken praten. Ze moet dan ook blijven komen, tot ik er zelf niet meer ben.” Nele stelt hem gerust: “Ik zou nooit nog van job willen veranderen. En Gilbert, we zeggen altijd dat je zeker tot je 100ste moet doorgaan, hé. En dan trakteer je!”
Wil jij ook zoals Nele een fijne band opbouwen met jouw patiënten? Zoek hier een job in jouw buurt
Ontvang nieuwe 'Wit-Gele Kruis West-Vlaanderen' jobs meteen in je mailbox.