Als je job je naar België brengt

“De overgang naar een nieuwe cultuur en een nieuwe taal is niet altijd evident.” (Ioana Grigorenco uit Roemenië)

Ioana Grigorenco (31) en haar man kwamen naar België via Foreign Recruitment Services, onderdeel van uitzend- en rekruteringsgroep Accent. Die divisie rekruteert mensen in Roemenië en Polen. Ze starten als uitzendkracht met een optie op vast werk. Vaak gaat het om knelpuntberoepen als lassers of dakwerkers.

Ioana volgde een opleiding communicatie en was nadien in Roemenië aan de slag als bediende. “In 2009, in volle economische crisis, ging het bedrijf failliet waar mijn man werkte als verkoper. Net in die periode rekruteerde Accent potentiële medewerkers voor Belgische bedrijven”, vertelt Ioana. Ioana greep de kans. “Al vrij snel kon mijn man starten als machine-operator bij de firma Decruy in Houthulst. Enkele maanden later kreeg ik in hetzelfde bedrijf een job aangeboden als inpakster. Op die manier waren mijn man en ik weer samen. Wij startten met een interimcontract en werden later vast aangenomen.”

Nederlands leren is een must

Ioana besefte dat inpakwerk niet meteen haar droomjob was, maar het bood wel kansen op betere vooruitzichten. “Voor mij was het meteen duidelijk dat het aanleren van de Nederlandse taal prioriteit nummer één was. Ik ben dan ook snel Nederlandse les gaan volgen en dat gaf me meer vertrouwen en mogelijkheden.”

Na vijf jaar bood Accent Ioana een job aan als consultant in de vestiging in Roeselare. “De job is mij op het lijf geschreven. Door mijn eigen ervaring kan ik interimkandidaten op de juiste manier adviseren en begeleiden. Mijn man werkt ondertussen als CNC-operator bij Sapa in Lichtervelde, ook hij volgde jarenlang Nederlandse lessen. Mijn man is heel tevreden met zijn werk, en bovendien biedt het bedrijf steeds nieuwe doorgroeimogelijkheden via interne opleidingen.”

Lonen fors hoger

Voor Ioana is migratie een verhaal met vele hoofdstukken. “Een van de belangrijkste voordelen om hier te werken, is de betere verloning. De lonen in België liggen fors hoger dan in ons geboorteland”, vertelt ze.

De beginperiode was wel niet gemakkelijk. “Als migrant moet je doorbijten, want de overgang naar een nieuwe cultuur en een nieuwe taal is niet altijd evident. Het is ons gelukt en wij voelen ons heel erg thuis in België”, vertelt Ioana. Wij wonen hier nu zeven jaar, hebben een huis gekocht en zijn helemaal geïntegreerd. Wij hebben een kind en verwachten binnenkort een tweede baby. Wij denken er niet aan om terug te gaan.”

In zijn thuisland kwam Brian bij Mars terecht via hun European Graduate Development Program. Hierbij krijgen Mars-medewerkers de kans om in verschillende landen, verschillende functies uit te oefenen. Met zijn marketingdiploma werd hij niet onmiddellijk als marketeer ingezet, maar kwam hij in een verkoopfunctie terecht. “Ik ben bij Mars in het veld begonnen als storemanager. Een cultuurschok als je uit de marketing komt. Maar tot op vandaag is deze veldervaring de beste basis die ik me kan voorstellen”, vertelt Brian. Met die basis ging Brian aan de slag als marketing activity manager voor het segment Mars Food, met bekende merken als Uncle Ben’s en Miracoli.

Naar het buitenland

Brian wilde altijd al naar het buitenland, maar beseft nu dat het niet alleen the right place, maar vooral ook the right time moet zijn. “Dromen van het buitenland is makkelijk op je achttiende. Voor mijn part mochten ze me toen overal ter wereld naartoe gestuurd hebben. Op dat moment zijn praktische zaken niet het eerste waar je aan denkt”, geeft hij toe. “Mars heeft me met de voeten op de grond gehouden. Ze hebben me geleerd dat ik eerst mijn plek moest verdienen en dat ik niet alleen persoonlijk klaar moest zijn voor het avontuur, maar ook een meerwaarde moest betekenen voor het bedrijf. Toen het zo ver was, en de mensen rondom me zagen dat ik er klaar voor was, ben ik goed begeleid. Via drie sessies moest ik zelf op papier zetten waar ik naartoe wilde op lange termijn en wat me gelukkig zou maken. Dat blad papier is tot op vandaag mijn houvast.”

Er waren uiteindelijk verschillende redenen waarom Brian voor België koos. “Dat er geen taalbarrière is, is een niet te onderschatten voordeel. Je komt terecht in een nieuw land, en een nieuwe functie met nieuwe collega’s. Ik had geen zes maanden te verliezen in het opbouwen van geloofwaardigheid. Iets wat snel gebeurt wanneer je de taal niet beheerst. In het Europese hoofdkwartier hier in Brussel kan ik snel leren van anderen”, vindt hij. “De visibiliteit van dat hoofdkwartier is ook groot ten opzichte van de rest van de wereld. Wat dan weer deuren opent”, aldus Brian. “Ten slotte is de afstand België – Ierland makkelijk te overbruggen. Op vrijdag en maandag thuiswerken kan. Zo kan ik een keer per maand op weekend naar Ierland en verwateren de banden met familie en vrienden niet.”

Cultuurschok

Een cultuurschok heeft hij niet. “Ik heb enkele stages gelopen in Amerika, heb voor andere bedrijven gewerkt en kom eigenlijk tot een belangrijke conclusie. Mensen en markten hebben veel meer gemeenschappelijk dan dat ze verschillen. Hoe beter we dat begrijpen, hoe meer we van elkaar kunnen leren”, vindt hij.

Ook opvallend volgens hem: de verschillen tussen bedrijven zijn groter dan de verschillen tussen internationale teams van werkgever Mars in andere landen. Op korte tijd heeft hij – door in het buitenland te werken – al veel bijgeleerd. “Niemand zal het doen voor jou. Jij moet ervoor zorgen dat je er staat, hard werkt en weet waarnaartoe. De dingen zijn niet vanzelfsprekend. Een dergelijke attitude genereert respect en immens veel steun.”

(td/bv)