5 cruciale vragen over werken in de zorg

“Zorginstellingen draaien niet alleen op zorgpersoneel. Ook heel wat andere profielen gaan er aan de slag, van boekhouders tot IT’ers. En zij zijn soms ook schaars.”

1. Welke zorgprofielen zijn er nodig?

Heel wat, maar als we de lijst met knelpuntberoepen van de VDAB er bijnemen, dan staat met name de verpleegkundige helemaal bovenaan. Hier mag je ook de hoofdverpleegkundige bij rekenen, eveneens al jaren een hardnekkig knelpuntberoep. En dan zijn sommige verpleegkundigen nog meer gegeerd dan anderen. “Denk maar aan de geriatrisch verpleegkundige, een profiel waar door de toenemende vergrijzing alleen nog meer vraag naar zal zijn”, voorspelt Klaartje Theunis, directeur P&O en VSB bij Zorgnet-Icuro.

Daarnaast zijn ook zorgkundigen erg in trek, en dan vooral in stedelijke gebieden. Zij werken in verhouding eerder in een woonzorgcentrum voor ouderlingen dan in een ziekenhuis. Terwijl dat bij verpleegkundigen omgekeerd is: zij zijn dan weer eerder werkzaam in het ziekenhuis.

2. En welke niet-zorgprofielen?

Zorginstellingen draaien niet alleen op zorgpersoneel. Ook heel wat andere profielen gaan er aan de slag én zijn soms net zo schaars. “Dergelijke profielen worden vaak weleens vergeten”, erkent Theunis, die financiële beroepen (zoals boekhouders) en IT’ers (zoals softwareontwikkelaars) aanhaalt als voorbeelden. “Dat zijn jobs waar zorginstellingen veel concurrentie krijgen van andere sectoren. En soms is het voor onze sector erg moeilijk om hier op het vlak van loon mee te concurreren.”

Een ander profiel dat door de sector vaak gevraagd wordt, is technisch geschoold personeel. Zeker in ziekenhuizen bijvoorbeeld zijn er nogal wat installaties of toepassingen die technisch onderhoud vergen.

3. Kan je vlot switchen naar een job in de zorg?

Best wel. Er gaat steeds meer aandacht naar mensen die een tweede carrière in de zorg beogen. Zorgberoepen zijn nu eenmaal beschermde beroepen waarvoor een specifieke opleiding noodzakelijk is. Zo ondersteunt de VDAB bijvoorbeeld voor werkzoekenden de opleiding naar verpleegkundige.

Klaartje Theunis wijst zelf op het recente initiatief #kiesvoordezorg, waarvoor je tot 5 maart kan inschrijven. “Hierbij krijg je, na het succesvol doorlopen van een selectieprocedure, een contract en loon bij een zorgwerkgever. En als dagelijkse job volg je dan les bij een erkende schoolinstelling voor je opleiding zorgkundige of verpleegkunde, als bachelor of HBO5 (hoger beroepsonderwijs). Je hebt recht op je wettelijke vakantiedagen. Maar tijdens de verlofdagen in de zomer, die je daarbuiten over hebt, ga je wel aan de slag bij je zorgwerkgever.”

Het voordeel van dit systeem, benadrukt Theunis, is dat je meteen werkzaam bent in de zorg en dat je betaald wordt conform de loon- en arbeidsvoorwaarden die in de sector van toepassing zijn.

CHECK: Do's en don'ts in het maken van een carrièreswitch

4. Wat met omscholing binnen de zorg zelf?

Ook daar werden de voorbije jaren wel wat initiatieven genomen. Een bekend voorbeeld is het zogenaamde Project 600, waarbij werknemers uit de privé-gezondheidssector met behoud van loon studeren voor verpleegkundige HBO5. Dit project bestaat al ruim vijftien jaar en werd indertijd zo genoemd omdat het als doel had om zeshonderd verpleegkundigen te vormen. Maar intussen zijn het er, een aantal jaar verder, heel wat meer geworden.

Daarnaast is er voor de sector ook een brugopleiding waarbij HBO5-verpleegkundigen zich kunnen omscholen tot bachelor-verpleegkundigen. Zo kunnen zij meer verdienen en ook andere taken en jobs uitvoeren. “Sommige specialisaties, denk aan spoed of intensieve zorgen, zijn namelijk voorbehouden voor bachelors”, weet ze.

5. Wat met switchen tussen twee zorginstellingen?

Dat gaat intussen relatief makkelijk. Ziekenhuizen, woonzorgcentra en thuisverpleging werken bijvoorbeeld volgens eenzelfde paritair comité en hanteren dezelfde barema’s. “Dat maakt dat je vlot van werk kan veranderen en je anciënniteit kan overnemen”, aldus Theunis. Terwijl de (loon)voorwaarden hetzelfde of op zijn minst gelijkaardig zijn, kunnen zorginstellingen (en -functies) wel erg verschillen. “In een ziekenhuis is er bijvoorbeeld veel variatie, terwijl er in een woonzorgcentrum met de vaste bewoners meer stabiliteit is. Sommigen hebben liever het ene, sommigen het andere.”

Tenslotte stelt Klaartje Theunis vast dat er in de zorg ook een trend is naar flexibele arbeidsvormen. Zo maken sommige zorginstellingen, zij het lang niet allemaal, ook gebruik van uitzendkrachten. Een andere trend is die van de zogenaamde projectverpleegkundigen, waarbij gespecialiseerde bureaus bijvoorbeeld aan ziekenhuizen verpleegkundigen aanbieden. “Een trend die vanuit het buitenland is komen overwaaien en die inspeelt op de grote schaarste aan zorgprofielen, en aan verpleegkundigen in het bijzonder.” 

(William Visterin)